تن‌های تنها ✍️طیبه روستا، با ارسال یادداشتی به جمع نویسندگان مجله افکار بانوان حوزوی پیوست دل هر کدام از ما آدم‌ها پر است از شادی‌ها، غصه‌ها، نگرانی‌ها و فکرهای جورواجور. کم پیدا می‌شوند آدم‌هایی که راحت حرف دل‌شان را بگویند. بیشترِ حرف‌های‌مان پشتِ دیوار سکوت و فریاد و فرار و ماندن و رفتن می‌ایستد. گاهی نگرانی از بی‌توجهی را با فریاد و پرخاش نشان می‌دهیم، توقعات‌مان را با سکوت؛ مهرمان را با لبخندی بی‌حرف! تصمیم‌های‌ما پشت لب‌های بسته‌مان زار می‌زند و همین‌ها لحظه به لحظه از هم دورمان می‌کند! روزی به خودمان می‌آییم که هر کدام گوشه‌ای سرمان در لاک خودمان، به غصه‌هایمان می اندیشیم و با مشکلات‌مان دست و پنجه نرم می کنیم، بی‌دوست، تنها! این ارمغانی‌است از زندگی مدرن برای آدم‌ها. آنجا که شادی در تنهایی، بیشتر به لطیفه‌ای مضحک شبیه است، چنان‌که لباس مهمانی در خانه‌ای تک و تنها پوشیدن! چون به قول مولایم علی علیه السلام «در افق زندگی، فرصت‌ها مانند ابر زود گذرند»، پس قبل از دست رفتن فرصت‌ها باید اندیشید! «حرف‌های ما هنوز ناتمام... تا نگاه می‌کنی: وقت رفتن است…» *قیصر امین پور #پویش_نوشتن #جهاد_روایت #مجله_افکار_بانوان_حوزوی @AFKAREHOWZAVI