المرسلات
#یادداشت و #مشاورۀ_مجازی 💢عدم تقدّم حکمت سینوی بر حکمت متعالیه در سیر فراگیری علم فلسفه 🔰مشاور: ع
💢 فهم هر علمی متفرع بر فهم پیوندهای موجود بین گزاره های آن علم است 🔰مشاور: عباس افروزی 🆔: @A_Afrouzi133 ♻️ پست حاضر سوال یکی از کاربران کانال است با مشاور محترم حجت الاسلام عباس افروزی درمورد چگونگی تاثیر تقریر نویسی بر قوی شدن ذهن و پی بردن به پیوندهای مغفول بین گزاره ها 🌀 : سلام علیکم، با تشکر از یادداشت ها و مشاوره های مشاورین کانال خوبتان، نسبت به یادداشتی که درمورد شیوۀ تقریر نویسی نوشته بودید، قسمتی از آن نوشته را نتوانستم خوب بفهمم، اگر امکان دارد کمی بیشتر توضیح دهید.👇 🔹آن قسمت: «اگر قواعد و زمان تقریر نویسی درست مراعات شود، حین پیاده کردن اطلاعات ذهن، حلقه و زنجیره هایی که سابقا بین تک مساله ها به خاطر عدم توجه و التفات وجود داشته و به آسانی آن ها را متصل می کرده، مفقود می شود. و چگونگی اتصال تک تک زنجیره ها مورد سؤال ذهن قرار می گیرد. که در این حالت مطالب در ذهن جدا جدا و به صورت جزیره جزیره در می آیند». ؟؟ 🔶 : علیکم السلام. ممنون، لطفت دارید. چشم، دیگر دوستان هم نارسا بودن آن پست را تذکر داده بودند. ان شاء الله قسمتی را که فرمودید کمی شرح می دهم. 🔸ببینید تک تک گزاره های هر علم (چه علوم حوزوی چه غیر حوزوری) با هم پیوند عمیقی داشته و جزیره جزیره و جدا جدا نیستند. اساسا به خاطر همان پیوند است که ذیل یک علم واحد جمع شده و حد مرز خود را از دیگر علوم نگه داشته است. نتیجه اش این می شود که علم نحو، غیر از علم صرف است و علم صرف غیر از علم بلاغت. هر سه غیر از علم فقه است. و هر کدام غیر از علم فلسفه است و .... . لذا هر علمی و مرز و حریم معیّن دارند. که این حریم به خاطر اتصال و پیوندی که مسائل علوم هست به وجود آمده. 🔅از این رو فهم درست و کامل گزاره های هر علم، تنها و تنها زمانی ممکن است که اتصال و پیوند بین تک تک آن گزاره ها و چگونگی ارتباط زنجیره واری آن ها، در ذهن متعلّم نقش ببنید و آن را خوب بفهمد. 🔹حال، متعلّم وقتی مطلبی از استاد خود فرا می گیرد، به اشتباه گمان می کند که مطلب را کامل فهمیده و درک کرده است. بلکه سر مباحثه هم درمورد آن مطلب، داد سخن داده و به خوبی آن را بیان کرده و دفاع می کند. 🔻اما، غافل از اینکه با سرعت زیاد از آن حلقه و زنجیره ای که قرار بوده به عنوان حدوسط، گزاره های زنجیره وار علم را پیوند دهد، عبور کرده است. یا اساسا آن حلقه متصله را نفهمیده یا به شکل صحیحی تصورش نکرده. 🔸اما وقتی وارد حیات خلوت ذهن خود شده و خیلی ریلکس بدون حالت تدافعی -با رعایت آداب تقریر نویسی- عزم خود را بر پرینت گرفتن مطالب ذهنی خود بر روی کاعذ جزم کند، گام به گام درد فقدان آن حقله های مغفوله نهاد ناآرامش را می لرزاند. و با دیدی نافذ به عدم پیوند و جزیره جزیره شدن گزاره های بنشسته بر صفحات تقریر پی می برد. 🔹اینجا است که مقرّر به آن گمان اشتباه خود درمورد فهم صحیح و کامل مطالب پی می برد (تبدیل جهل مرکب به جهل بسیط). 👌اگر متعلّم اینگونه تقریر نویسی -که در ابتدای امر به کام نفس تلخ است- را ادامه دهد، علاوه بر فهم صحیح مطالب علم مورد نظر، از قدرت تفکّری بالا و دقیقی برخوردار خواهد شد. ان شاء الله 🌐 @almorsalaat