❇️ نکته ۱: اضافهٔ تشبیهی همانطور که از نامش پیداست، حداقل از دو واژه تشکیل شده است که بینشان نقش‌نمای اضافه می‌آید: گنجِ معرفت یا گنج عظیم معرفت. (که واژهٔ اول، یک صفت گرفته است) تشبیه درون‌واژه‌ای زمانی است که در یک واژهٔ مرکب دو طرف تشبیه بیایند و معمولا ابتدا مشبه و بعد مشبه‌به می‌آید. ❇️ نکته ۲: تشبیه‌های درون‌واژه‌ای کنایه هستند. همچنین در چنین نمونه‌هایی با صفات و القاب مواجهیم. معشوق ماهرو مرد دریادل انسان سنگدل حال موصوف حذف شده و صفت مانده. (صفت جانشین اسم - صفت‌های کنایی) همچنین دقت داشته باشید. در استعاره باید یک طرف تشبیه بیاید و طرف دیگر حذف شود. حال بخواهیم، ماهرو را استعاره در نظر بگیریم: ماهرو به معشوق تشبیه شده است و معشوق حذف شده؟؟؟ نه. اساس استعاره تشبیه است که در این نمونه‌ها این‌چنین نیست. ❇️ محسن برزوک _ دبیر زبان و ادبیات فارسی @arayehha