۲) دسته بندی تشرفات: از بین تشرفات گزارش شده در طول غیبت می‌توان همه آن‌ها را به سه دسته کلی طبقه بندی کرد: دسته اول کسانی هستند که تمثلات نفسانی را مشاهده کرده و خیال کرده‌اند که واقعیت دارد. دسته دوم کسانی هستند که مورد عنایت امام واقع شده‌اند و مشکلی از مشکلات آنان به دست کسی حل شده‌است اما آن شخص لزوما خود امام نبوده‌اند و ممکن است یکی از شاگردان و خدمت‌گزاران ایشان به دستور آن حضرت به کمک این شخص آمده باشد. دسته سوم هم کسانی هستند که واقعا خود امام را دیده و به محضر ایشان شرفیاب شده‌اند. آیت الله جوادی آملی در این زمینه می‌فرماید: در این بخش دو مسئله وجود دارد. یک، فرد حق ندارد بگوید من خدمت حضرت رسیده‌ام؛ دو، ما حق نداریم قبول کنیم. به ما گفته‌اند که شما تکذیب کنید؛ یعنی نگویید او دروغ می‌گوید بلکه اثر عملی بار نکنید. تکذیب به معنای اینکه شما دروغ می‌گویید و حضرت غیر قابل دیدن است نیست.* * این ماییم که غایبیم، متن سخنرانی آیت الله جوادی آملی، آبان ۱۳۸۳ نقل از کتاب منم مهدی (عج)، ابراهیم شفیعی سروستانی، صص ۱۲۱ - ۱۳۱ روز سی‌ و نهم نماز برای ظهور @ashabolyamin