✅بررسی بعضی از اشکالات به حجیت روایات کتاب کافی 🔶 اشکال: در مقدمه کتاب شَریف کافی، علاوه بر عبارت «الآثار الصحیحة »از« وَ السُّنَنِ الْقَائِمَةِ الّتِي عَلَيْهَا الْعَمَلُ» یاد شده است و بیان می کند که «السُّنَن» گرچه خاص مستحبات نیست، ولی مطمئنا ناظر به این امور نیز می باشد . 👈 از طرفی در حوزه مستحبات این امکان وجود دارد که مؤلف با توجه به قاعده تسامح در ادله سنن و با استناد به احادیث من بلغ، روایات غیر ثابت الانتساب را نیز شایسته عمل بداند. ⬅️ پر واضح است که استحقاق روایت برای عمل کردن به آن، غیر از ثبوت انتسابش به معصوم می باشد و بنابر این، نمی توان گفت ایشان اخبار راجع به مستحبات را ثابت الانتساب می دانسته است. بلکه از عبارت مرحوم کلینی تنها همین مقدار به دست می آید که روایات کتاب شریف کافی در باب مستحبات را می توان ملا ک عمل قرار داد . 🔄 به عبارتی دیگر و مختصر این که شاید جناب مؤلف معتقد بوده است در باب مستحبات لزومی ندارد روایات، صحیح السند باشند و اگر روایتی صرفاً مشمول من بلغ باشد، برای ذکر آن در کافی کفایت می کند؛ بدون این که ایشان قصد داشته باشد به صدورش از معصوم برای بیان حکم واقعی (بنابر احتمال اول) و یا اعتبار آن (بنابر احتمال دوم)شهادت دهد. 🔷 پاسخ مقصود از« السُّنَنِ الْقَائِمَة»، مستحبات نمی تواند باشد؛ زیرا عطف به عبارتْ «الآثارِ الصَّحِیحَة» شده است که به قرینه عبارت قبل (وَ يَأخُذُ مِنْهُ مَنْ يُرِيدُ عِلْمَ الدِّين) مراد از آن دو، اموری است که از طریق آنها احکام شریعت و معارف دین استنباط می گردد . 👈 بنابر این، سنن قائمه نیز مانند آثار صحیحه، منبع استخراج معارف الهی، احکام شرعی و مجموعه ی علم دین است. از طرفی می دانیم که منبع استحصال علم دین، قهراً فرمایشات، افعال و تقریر اهل بیت می باشد. 🔍 لذا باید پذیرفت که مقصود از سنن قائمه - همچون آثار صحیحه - قول، فعل و تقریر معصوم می باشد، نه مستحبات؛ در غیر این صورت، عطف آن به «الآثار الصحیحة» بدون تناسب و بی ثمر خواهد بود. «دام ظله» 🔗 @book_feghahat