🔹🔸موسی دنبالِ خبر و فرعون؛ مطلع آیه های ۲۹ و ۳۸ سوره ی قصص، توی این دوتا آیه هم موسی و هم فرعون می گن لعلّی... لعلّ به جهت معنایی یه شباهت هایی به کلمه ی عسی داره اونطور که میگن. هر دو معنی شاید می ده اما لعلّ امید داره. امید به اینکه یه اتفاق مسرت بخش بیفته. توی هر دوی این آیه ها هم موسی این رو می گه و هم فرعون. هر دو در امید بودن. اما موسی وقتی لعلّ رو می گه به دنبال یه خبری می ره. می ره که یه خبری بیاره. فرعون لعلّ رو با اطلّع می گه، با مطلع شدن (لعلّی اطّلع...). امیدِ فرعون با مطلع شدن هست و امید موسی با خبر. جناب موسی که دنبال خبری رفتن توی چه شرایطی رفتن؟ شرایطی که پیامبر نبوده هنوز. زن باردارش باهاش بوده. شب بوده. بیابون بوده. آسمونی که تاریک بوده. علاوه بر این ها گله ای که موسی کلی واسش زحمت کشیده بوده توی تاریکیِ زمین و آسمون گم شده. آدمی که شبونه وسط بیابون گم بشه هر قدمی که برمی داره حس می کنه گم‌تر میشه. ده قدم عقب بره گم می‌شه. جلو بره گم می‌شه. تکون بخوره گم میشه. تکون نخوره گم شده. نفس بکشه گم میشه. کلا هر عملش در راستای گم شدنه. کم کم حس می کنه زنده بودنش هم داره گمش می کنه. می‌خواد همه جا باشه و هرجا میره که پیدا بشه، گم‌تر میشه. اونوقت این آدم همه‌ی این گام های گم‌تر شدن رو می‌ره که با یه خبر برگرده. می ره که دست خبرش رو بگیره و بیاره (آتیکم منها...). خلاصه چون موسایی دنبال خبر می ره و چون فرعونی مطلع میشه. چون موسایی محتاجه که دنبال خبر می ره و چون فرعونی بی نیازِ مطلعه. 🧷آیه ۲۹ فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى الْأَجَلَ وَسَارَ بِأَهْلِهِ آنَسَ مِن جَانِبِ الطُّورِ نَارًا قَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِخَبَرٍ أَوْ جَذْوَةٍ مِّنَ النَّارِ لَعَلَّكُمْ تَصْطَلُون آیه ۳۸ وَقَالَ فِرْعَوْنُ يَا أَيُّهَا الْمَلَأُ مَا عَلِمْتُ لَكُم مِّنْ إِلَٰهٍ غَيْرِي فَأَوْقِدْ لِي يَا هَامَانُ عَلَى الطِّينِ فَاجْعَل لِّي صَرْحًا لَّعَلِّي أَطَّلِعُ إِلَىٰ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُ مِنَ الْكَاذِبِين @Esrar3