🔴 مجموعه مباحث / جلسه ۳۶ 💠 حضرت زین العابدین (ع) فقره دیگری از دعای مکارم الأخلاق از خداوند درخواست دارند: «اللَّهُمَّ وَفِّرْ بِلُطْفِكَ نِيَّتِي؛ خدایا، نیّتم را به لطفت کامل گردان» ✅ وفور به سه معنا است: 1️⃣ رسیدن نیت به در کامل‌ترین درجه‌اش (یعنی خالی کردن دل از غیر خدا) 💠 حضرت امیر (ع) می‌فرمایند: بهترین بندگان خدا، کسی است که خداوند او را در کنترل کمک کند و از تمام اهتمامات خارج کند مگر از یک همّ که را فقط برای خودش قرار دهد. 👈 وقتی به اینجا برسد فقط برای خدا کار می‌کند. 2️⃣ به حدی زیاد باشد که تبدیل به ملکه شود. 🔸 ملکه، یک کیفیت است. اگر این کیفیت در ، دائمی بود به آن می‌گویند ملکه، اما اگر این کیفیت، دائمی نباشد به آن می‌گویند حال. 💠 حضرت رسول (ص) فرمودند: خداوند در ، مردم را بر اساس نیتشان مبعوث می‌کند (نه بر اساس عملشان). 👈 چون ممکن است در هفتاد سال عمرش نتوانسته باشد خیلی از کارها را انجام بدهد؛ ولی ممکن است در این هفتاد سال برای بسیاری از کارها نیت خالصانه کرده باشد. 3️⃣ وفور نیت یعنی: نیت را از هر آنچه که آن را پایین می‌آورد و عیب‌ناک می‌کند، حفظ کند. 👈 این معنا از دو معنای قبلی آسان‌تر و قابل فهم‌تر است. 📌 نیت از چه چیزی باید حفظ شود؟ از و و . بسیاری از اعمال هست که در آن‌ها فقط خودنمایی هست حتی رفتن به . 🔆 ارزش ندارد مگر اینکه در سایه نیت باشد. نیت ارزش ندارد مگر در سایه اخلاص. این اخلاص یا باید به عالی‌ترین مرتبه رسیده باشد یا به حالت دائمی و ملکه. اگر عمل بر اساس اخلاص باشد هرچند یک انگشتر بخشیدن، آیه نازل می‌شود. امیرالمؤمنین (ع) انگشتری را که بخشیدند، انگشتر گران‌بهایی نبوده است؛ ولی با یک نیت گران‌بها بخشیدند. به خاطر خشنودی خدا بود. _____________ حجةالاسلام و المسلمین جلسه هفتگی صبح‌های جمعه | جلسه ۳۶ حسینیه آیت الله علوی تهرانی @Fares_ir