✅امام زين العابدين، تجسم عقل است که از آن نمادهايي همچون تدين و اخلاق نيک ظهور مي يابد. ازاين رو در سيره و سنت آن امام(علیه السلام) همه مکارم اخلاق را مي توان يافت و ايشان تجسم کامل اخلاق نيکي است که خداوند پيامبرش را به عنوان «انک علي خلق عظيم» بدان ستوده است. داستان هاي بسياري از عفو و گذشت ايشان نسبت به کساني که اذيت و آزار مي رساندند، بيان شده است که همه اينها بيانگر عظمت روحي و شرح صدر و وسعت وجودي ايشان است. از جمله کمک به پسر که ايشان را مي آزرد و بدزباني مي کرد. 👈صاحب کشف الغمه نقل کرده: روزي آن حضرت از مسجد بيرون آمده بود. مردي او را ملاقات کرد و به آن جناب و ناسزا گفت. غلامان آن حضرت خواستند به او صدمه زنند. فرمود: او را به حال خود واگذاريد! پس به آن مرد رو کرد و فرمود: آنچه از کارهاي ما بر تو پوشيده است، بيشتر است از آنچه تو بداني و بگويي. بعداز آن فرمودند: آيا داري تا تو را کمک کنيم؟ آن مرد شرمسارشد. سپس حضرت عباي خود را نزد او افکندند و امر فرمودند تا هزار درهم به او بدهند. پس از آن هر وقت آن مرد حضرت را مي ديد، مي گفت: گواهي مي دهم که تو از اولاد رسول خدايي. همچنين آمده است که زماني ظرف آب به دست، آب روي دستان امام(علیه السلام) مي ريخت. ناگهان ظرف از دست او افتاد و بر صورت امام خورد و آن را زخمي کرد. امام نگاهي به او فرمودند. 👈کنيز گفت: «والکاظمين الغيظ» (يعني: متقين کساني هستند که خشم خود را فرو مي برند). امام فرمود: خشمم را فرونشاندم. کنيز ادامه داد: «والعافين عن الناس» (يعني: و از مردم مي گذرند و عفو دارند)، امام فرمود: از توگذشتم. کنيز باز ادامه داد: «والله يحب المحسنين» (يعني: خداوند نيکوکاران را دوست دارد) امام فرمودند: تو را به خاطر خدا آزاد کردم 🔹@fatemi24 🔸@fatemi5 🔹@a_fatemi24