حامد محمدجانی
🔸️زبان و تعامل فرم و محتوا 📚از یادداشت‌های انجمن شعر یاس ✍ حامد محمدجانی 🔸بخش اول 📌 ظرفیت‌های مغفول فرم و ساختار ▪️این‌که یک قالب‌ شعری، ظرفیت بازنمایی برخی مضامین را نداشته‌باشد، و اینکه برخی مضامین فقط در یک قالب و ساختار خاص هویدا شوند، دو روی یک سکه‌است. فارغ از اینکه مثلا و آموز‌های اومانیسمی یا و آموزه‌های عرفانی چه مناسباتی با هم دارند، چینش و ترکیب متفاوت کلمات در یک مصرع نیز می‌تواند معانی بدیع  و متفاوتی را منعکس کند.  ◾️مثلا علی‌رغم یکی‌بودن واژگان در این دو بیت، تفاوت در ساختار و چنینش کلمات، منجر به پررنگ تر شدن بعد بیت اول، و تر شدن بیت دوم شده است. ۱- خدا کشتی آنجا که خواهد برد ـ اگر ناخدا جامه بر تن درد ۲- برد کشتی آنجا که خواهد خدای ـ اگر جامه بر تن درد ناخدای ▪️ظاهر بحث فریبنده و اغواگر است اما به هیچ وجه منظورم "امکان" یا "قابلیت" چیدمان و ساختار برای اکتساب و سپس انعکاس معانی نیست، هر می‌تواند و پذیرنده و آبستن معنایی شود و این از روز روشن‌تر است.  ▪️ایده‌ای که فهمیدنش آسان نیست، مشارکت دوسویه ( و ) یا همان ( و ) یا ( و ) در ابداع معانی و مضامین است. یعنی علاوه بر معانی، خود ساختار یا صورت های زبانی نیز مثل قالب‌های شعری، معانی جدیدی را به کلام اضافه‌میکنند که پیش از ترکیب و این صورت‌بندی خاص در کار نبوده است.  به عبارتی و هم به هستی چیز بدیعی می‌افزاید و هم به انسان. (ساحت انتولوژیک و ایپستمولوژیک) ▪️«زبان فارسی، خصوصیتش ترکیب‌پذیری است و میتواند بینهایت مفهوم را در خودش جای بدهد. گمان میکنم که هیچ زبانی مثل زبان فارسی نیست که بشود راحت دو یا سه کلمه را با هم ترکیب کرد و مثلاً چیزی مثل «شترگاو پلنگ» درآورد. واقعاً شترگاو پلنگ یک حیوان است؛ اما موجودی که هم شتر، هم گاو و هم پلنگ باشد، در عالم خارج وجود ندارد؛ درعین‌حال شما قشنگ میتوانید شترگاو پلنگ را در ذهنتان ترسیم کنید». (رهبری معظم در دیدار با شعرا) ------------------------ ▪️پ.ن١:  منظورم از 'زبان' معنای خاص آن و مترادف 'کلام' است، خواه مکتوب، خواه مصوت 🔴 ادامه دارد ... _______________________________________________________ ✍️برشی از یادداشت های انجمن شعر یاس 🌐 @hamed_mohamadjani _______________________________________________________
35 مشاهده