برخی آیات و روایات ارائه فراز نهم دعای ۵۲ صحیفه سجادیه.👇 🔹 «وَ لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِٓ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ» (طه:۱۳۱) دیدگانت را به آنچه برخی از اصناف آنان را بهره‌مند كردیم مدوز، [آنچه به آنان داده‌ایم‌] شكوفه دنیاست تا آنان را در آن بیازماییم، و رزق پروردگارت بهتر و پایدارتر است. 🔸 «وَيَوْمَ يُعْرَضُ الَّذِينَ كَفَرُوا عَلَى النَّارِ أَذْهَبْتُمْ طَيِّبَاتِكُمْ فِي حَيَاتِكُمُ الدُّنْيَا وَاسْتَمْتَعْتُمْ بِهَا فَالْيَوْمَ تُجْزَوْنَ عَذَابَ الْهُونِ بِمَا كُنْتُمْ تَسْتَكْبِرُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ وَبِمَا كُنْتُمْ تَفْسُقُونَ» (احقاف:۲۰) روزی كه كافران را بر آتش عرضه كنند [به آنان گویند:] نعمت های پاكیزه خود را [كه می‌توانست وسیله آبادی آخرتتان باشد] در زندگی دنیایتان مصرف كردید و [همانجا] از آن برخوردار شدید؛ بنابراین امروز به سبب اینكه به ناحق در زمین تكبّر می‌ورزیدید و در برابر اینكه همواره كار بد و نافرمانی می‌كردید با عذاب خفّت‌بار كیفر می‌یابید. 🔹 ذکر نماز میت در توصیف خداوند تبارک و تعالی (تو بهترین کسی هستی که به سوی او وارد می‌شوند): «اَللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا عَبْدُكَ وَ اِبْنُ عَبْدِكَ وَ اِبْنُ أَمَتِكَ نَزَلَ بِسَاحَتِكَ وَ أَنْتَ خَيْرُ مَنْزُولٍ بِهِ؛» منزول اسم مفعول است یعنی کسی که محل نزول است و به سوی او نازل می‌شوند و منظور خداوند تبارک و تعالی است، نازل اسم فاعل یعنی کسی که وارد و نازل می‌شود است. 🔸 «وَمَا كَانَ اللَّهُ لِيُضِيعَ إِيمَانَكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ بِالنَّاسِ لَرَءُوفٌ رَحِيمٌ» (بقره:۱۴۳) و خدا بر آن نیست كه ایمان شما را تباه كند؛ زیرا خدا به همه مردم رؤوف و مهربان است. 🔹 «وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَآءَ بَعْدَ ضَرَّآءَ مَسَّتْهُ لَيَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّيِّئَاتُ عَنِّيٓ ۚ إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ» (هود:۱۰) و اگر پس از آسیبی كه به او رسیده لذت‌هائی رابه او بچشانیم، قطعاً خواهد گفت: همه آسیب‌ها از فضای زندگی‌ام رفت [و دیگر آسیبی نمی‌بینم و] مسلماً در آن حال [كه غافل از حوادث آینده است‌] بسیار شادمان و خودستا خواهد بود. 🔹 حدیث نبوی از منابع اهل سنت: «كُلُّ بَني آدمَ خَطّاءٌ، و خَيرُ الخَطّائينَ التَّوّابونَ.» همه آدميان خطا مى كنند و بهترين خطاكاران توبه كنندگانند. 🔸 «لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ فِيٓ أَحْسَنِ تَقْوِيمٍ» كه ما انسان را در نیكوترین نظم و اعتدال آفریدیم. «ثُمَّ رَدَدْنَاهُ أَسْفَلَ سَافِلِينَ» آن گاه او را [به سبب گناهكاری‌] به [مرحله‌] پست‌ترینِ پَستان بازگرداندیم. «إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ أَجْرٌ غَيْرُ مَمْنُونٍ» (تین:۴-۶) مگر آنان كه ایمان آورده و كارهای شایسته انجام داده‌اند، پس آنان را پاداشی بی‌منت و همیشگی است. استدراک یعنی اما فلان؛ موضوع قبل را از حکم قبل خارج نمی‌کند فقط نکته جدیدی می‌گوید. مثل: «فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ ۚ وَمَا رَمَيْتَ إِذْ رَمَيْتَ وَلَٰكِنَّ اللَّهَ رَمَىٰ» اما استثناء یعنی بجز؛ استثناء، مستثنی را از حکم قبل خارج می‌کند. در آیه مذکور آیه نمی‌گوید مؤمنین که عمل صالح انجام می‌دهند در این دنیا به سوی اسفل السافلین نمی‌روند؛ بلکه همه جز انوار معصومین می‌روند فقط الذین آمنوا و عملوا الصالحات آنان پاداشی بی‌منت خواهند داشت. 🔹 «رُوِيَ عَنِ اَلنَّبِيِّ صَلَّی‌ اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ أَنَّهُ قَالَ: مَا أَحَدٌ أَحَبَّ إِلَيْهِ اَلْحَمْدُ مِنَ اَللَّهِ عَزَّ ذِكْرُهُ» 🔸 کلام حضرت نوح علیه‌السلام: قَالَ رَبِّ إِنِّيٓ أَعُوذُ بِكَ أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ ۖ وَإِلَّا تَغْفِرْ لِي وَتَرْحَمْنِيٓ أَكُنْ مِنَ الْخَاسِرِينَ» (هود:۴۷) نوح گفت: ای پروردگارم! من از اینكه چیزی را كه به آن علم ندارم از تو بخواهم به تو پناه می‌برم و اگر مرا نیامرزی و بر من رحم نكنی از زیانكاران خواهم بود. @HamidVahidi_ir