با سلام خدمت استاد محترم من یه دختر ۱۴ ساله ام.سوالم در رابطه با خواهر ۸ ساله ام هست.خواهرم خیلی لجبازی میکنه،اگه کاری رو بهش بگیم نکن،حتما دوباره انجامش میده که لجبازی کرده باشه.کارای کوچیکی که بهش بسپریم رو درست انجام نمیده.صبح تا شب کارتون میبینه و اگه نزاریم ببینه گریه میکنه جیغ میزنه و پاشو میکوبه زمین.بعد هم در اتاقشو میکوبه.از گوشی مادر یا پدرم میره روبیکا و فیلم و دابسمشای مختلفی میبینه.اگه نزاریم از اونجا ببینه میره اینستاگرام.واسه همین مجبورم چیزی بهش نگم.رابطش با پسرای فامیل خیلی خوبه.قبلنا میگفت ای کاش داداش داشتم.یا گاها میگه کاش پسر بودم تا با فامیلای پسرمون برم حموم!!!قبلنا هم رابطش با پسرعمم که ۲۲ سالشه به شدت صمیمی بود،خیلی قربون صدقش میرفت و توی مهمونی از بغلش بیرون نمی اومد!!الان هم خیلی زیاد قربون صدقه اطرافیان میره و همش میگه دوست دارم و عاشقتم.کسی رو هم که دوست داره همش میخواد بوسش کنه و بغلش کنه.چند بار توی بالکن خیلی خم شده بود،گفتم خطرناکه گفت میخوام بیفتم پایین از دستتون راحت شم.خیلی میگفت شما به من توجه نمیکنین به من اهمیت نمیدین.وقتی هم میگه حوصلم سررفته به من اهمیت بدین،مادرم میگه بشین درستو بخون حوصلت سرنره.مدارس هم که باز بود برای درس خوندن لجبازی میکرد.ببخشید طولانی شد سعی کردم کامل باشه.به عنوان خواهرش چه کاری میتونم براش بکنم؟اگه به مادرم چیزی بگم میگه توی طرز تربیت کردنم دخالت نکن ممنون از پاسخگوییتون 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام ورحمت احسنت به شما خواهر مهربان که برای یادگرفتن نوع رفتار صحیح با خواهر خود از مشاور کمک گرفته اید دقت کنید که خیلی از مواردی که اذعان کردید،بر اثر نقلید و یادگیری از طریق فضای خانواده و فیلم و گوشی است لذا والدین شما باید مدیریت گوشی خواهرتان را برعهده بگیرند تا این موارد کم تر بر فکر و احساس خواهرتان موثر باشد نکته دوم اینکه نباید فراموش کنید که رابطه ی خواهری با مادری متفاوت است لذا سعی نکنید که خودتان را جای مادرتان بدانید و در امرو تربیتی دخالت نکنید.مجموعه های تربیتی را به مادرتان معرفی کنید و بگویید شاید این موارد بهتر به ما کمک کند تا با خواهرم ارتباط بگیریم شما به جای مادری کردن،با عمل درست و به موقع تان تاثیر تربیتی و الگو بودن برای او داشته باشید در واقع سعی کنید بیشتر از اینکه بخواهید او را امر ونهی کنید یک رابطه صمیمانه و عاطفی با او برقرار کنید مثلا ساعاتی از روز با او بازی هیجانی و بازی های مورد علاقه ی او را انجام بدهید،با هم کارتون های مناسب سن او ببینید و به پارک یا تفریح بروید و سعی کنید پا به پای او کودکی کنید و لذت ببرید ساعاتی از روز حتما با او کاردستی و کارهای هنری انجام دهید سعی نکنید که گوشی را به زور و‌.از ااو دور کنید بلکه فضا را برای او جذاب کنیدتا به سمت شما کشیده شود. درمورد صحبت هایی که ایشان میکند بنظر میرسد که توجه و عاطفه ی کمی دریافت میکند لذا دائما میخواهد این توجه را از طریق رفتار های ناصحیح بدست بیاورد لذا حتما سعی کنید به او محبت کنید و کارهای خوبش را تحسین و تشویق کنید ودرمواقعی که صحبت میکند به دقت به او گوش کنید ،وقتی درخواستی دارد ابتدا کامل بشنوید و به او بگویید که میدونم مثلا دلت میخواد هنوز تلویزیون ببینی اما قانون مامان و بابا اینه که یک ساعت در روز ببینیم اما میتونی به جای آن ،فلان کار رو انجام بدی یا دوست داری باهم فلان کار را انجام بدیم و سعی کنید پیشنهاداتتون جذاب باشه بهترین سرگرمی در این سن همکاری در کارهای روزمره خانه است مثلا اینکه کودک همراه شما ظرف بشورد یا گردگیری یا خرید خانه و...و دراین امور میتواند با او همراهی کنید و فضای شادی را ایجاد کنید مثلا در حین ظرف شستن با او شوخی کنید وکف بازی و... اینکه در مقابل سر رفتن حوصله اش بگویید برو درس بخون و...این به او نشان میدهد که احساسش برای شما اهمیتی ندارد لذا سعی کنید ابتدا احساس اورا درک کنید وبعد از بپرسید که چه کارهایی میتواند برای حال خوبش انجام بدهد و با بارش فکری اورا کمک کنید سعی کنید فعالیتی غیر از درس متناسب با سن اش داشته باشد مثلا کتابخوانی،کارهای هنری،نقاشی و... تلاش کنید دوستان همسن و هم بازی برای او پیدا کنید تا زمان کمتری را به گوشی و تنهایی سپری کند اگر شماموارد بالا را به تنهایی رعایت کنید قول میدهم درصد بالایی بهبودی حاصل شود ان شاالله خداوند شما را حفظ کند و یاری دهد 💠کانال تربیتی همسران خوب💠 @hamsaranekhoob