با عرض سلام و ادب بنده یه خانم ۳۷ ساله هستم و همسرم ۴۳ سال سن دارند دوفرزند پسر ۱۳ و ۵ ساله داریم . فرزند ۱۳ ساله بنده اصلا مسئولیت پذیر نیست وقتی در منزل چیزی نیاز داشته باشیم اصلا برای خرید بیرون نمیره و با پافشاری من بعد از ساعت ها شاید خرید انجام بده . برای ورود به مکان ها و یا مغازه های جدید خیلی احساس خجالت و ترس داره . در بحث نمازشان هم بسیار کاهل هستند هیچ علاقه ایی به فعالیت های بیرون از منزل ندارند و یه بچه ایی هست که دوست داره همه اش در منزل باشه مثلا هر کلاسی که ایشون رو می فرستیم ۲ یا ۳ جلسه میره میگه خوشم نمیاد و دیگه نمیره فایل ها تربیت نوجوان استاد پور احمد رو هم گوش دادم و سعی می کنم باهاشون رابطه صمیمی داشته باشم ولی وقتی حرفم رو گوش نمیده عصبانی میشم خدا رو شکر الان ۷ ماهی هست که وارد حلقه بسیج مسجد شده مربی اونجا رو دوست داره ولی باز بعضی از روزها در رفتن به مسجد هم کاهلی می کنه و می گه حوصله رفتن ندارم خیلی اهل دوست هم نیست و می تونم بگم فقط یک دوست صمیمی داره چون در یک شهری زندگی می کنیم که هیچ مشاوری وجود نداره تا الان امکان اینکه حضوری از کسی مشاوره بگیرم برامون وجود نداشته است با این توصیفاتی که خدمت شما عرض کردم خیلی نگران آینده اش هستم که نتواند در جامعه از پس کارهای خودش بر بیایید .و اینکه آیا برای نماز نخواندن ایشون رو تنبیه و یا از چیزی محروم کنم اشکال نداره . از شما راهنمایی می خواستم که چطور باهاشون رفتار کنم بسیار سپاسگزارم از راهنمایی های شما 🌹🍃 پاسخ کانال تربیتی همسران خوب، سرکار خانم سلام خدمت شما مادر بزرگوار در مورد تنبلی به چند نکته توجه داشته باشید،اولا باید علت این رفتار به ظاهر تنبلی شناخته شود،گاهی پدر و مادر خیلی کمالگرا هستند و می خواهند فرزندشون همه کار ها را به بهترین نحو انجام بدهد بنابراین در انجام همان کار هایی که میکند یا در ابتدایی که کودک شوق و ذوق انجام برخی کار ها را دارد جوری از او ایراد میگیرند و به او انتقاد میکنند که فرزند ترجیح میده هیچ کاری انجام ندهد،چون حس میکند هر چقدر هم که تلاش بکند نمیتواند رضایت پدر و مادر را جلب کند یا کلا فکر میکند عرضه ی انجام هیچ کاری را ندارد، با توجه به اینکه ایشان کمرو هستند و از مواجه شدن با افراد و موقعیت های جدید هراس دارند، باید به مسئله توجه ویژه داشته باشید، قطعا همهی مشکل در رفتار نوجوان نیست و حداقل بخشی از آن در رفتار والدین و اطرافیان قابل تحلیل است. توجه داشته باشید که به جای غر زدن و سرزنش کردن مداوم، او را در انجام کار هایی که میکند متناسب با سن و روحیات نوجوانانه اش تشویق کنید، او را تایید کنید، کاری که به عهدش میسپارید حتی اگر به خوبی آن چه مد نظرتون نبوده انجام داده باز هم او را تایید کنید و از او قدردانی کنید تا برای دفعه ی بعد با انگیزه بیشتری آن را انجام دهد. متاسفانه گاهی از اوقات والدین مرتب نوجوان را تحقیر میکنند یا او را با دیگران مقایسه میکنند و فکر میکنند از این طریق باعث میشوند که او تحریک بشه و بهتر رفتار کند، در صورتی که کاملا برعکس جواب میدهد و اعتماد به نفس و خودکارامدی نوجوان آسیب جدی میبیند کما اینکه رابطه عاطفی والدین و نوجوان هم آسیب میبیند، و ان شاالله توجه داشته باشید که چنین رفتاری انجام نشود. نقش تایید و تشویق بسیار مهم هست، این که نوجوان از طرف والدین تایید بگیره، اعتماد به نفس او را تقویت میکنه، روی رابطه عاطفی خودتون با نوجوان کار کنید به خصوص ارتباط ایشون با پدرشون، اگر عمده رابطه، امر و نهی کردن یا انتقاد کردن هست، نتیجه ای جز این هم نمیتوان انتظار داشت، در دوست یابی فعال به فرزندتون کمک کنید، و به جای تنبیه دررمواردی که نیاز هست از قانون، تشویق و تنبیه به گونه ای که در صوت های تربیت نوجوان استاد پوراحمد بیان شده استفاده کنید.بحث دوست یابی فعال هم در این صوت ها توضیح داده شده. توصیه میکنم کانال های مفید نوجوان من(احمد موسوی نسب) و رفتار با نوجوان نوردیده را در ایتا دنبال کنید ، مطالب آن ها را مطالعه کنید و ان شاالله به آن عمل کنید. همچنین خواندن کتاب" پدر،مادر،نوجوان: آموزش قدم به قدم برای تربیت موثر نوجوان ها" ترجمه مهدی قراچه داغی را به شما توصیه میکنم. در مورد مشاور میتوانید از مجموعه های مومن و مذهبی و متخصص که مشاوره تلفنی یا تحت وب در حیطه نوجوان دارند استفاده کنید. دنبال کردن کانال های معرفی شده شما را به این هدف نزدیک تر میکند. ان شاالله موفق و موید باشید. 💠 کانال تربیتی همسران خوب 💠 @hamsaranekhoob