دلم می خواست راه روشن شب های من باشی چنان خورشید پشت ابر غم ، رویای من باشی منم آن قطره ی ناچیز ِ سرگردان ِ بارانی برایم باز کن آغوش خود ، دریای من باشی من از جمعیت تنهای هر آدینه می ترسم چه می شد همدم این جمعه ی تنهای من باشی برای ختم این هجران ، امام کربلایی ها کماکان نیت هر ختم عاشورای من باشی زمان گریه کردن بین روضه بیشتر باشد بیا تا روضه خوان این شب یلدای من باشی ** بزن ای روضه خوان امشب گریز شام ویرانه بخوان تا غربت این ذکر یازهرای من باشی سه ساله گفت باباجان دلم می خواهد امشب را در این دنیای نازیبا ، غم ِ زیبای من باشی اگر هم نوبتی باشد بمان که نوبت من شد یک امشب را محبت کن فقط بابای من باشی به من می گفت ساکت باش ، گفتم دختر شامی نمی فهمی مگر اینکه تو امشب جای من باشی دلم از غصه ی دوری دگر راحت نخواهد شد غم دیروز من ، امروز من ، فردای من باشی بیا تا بوسه هایم مرهم زخم سرت باشد بیا با بوسه ای درمان زخم پای من باشی اگرچه دیر امّا این شب یلدا سحر گشته چراغانی کنید این شهر را ، بابام برگشته شاعر: © اشعار آیینی حسینیه 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/525729794C288420984e