🔘 آخوند‌ها به چه دردی می خورند؟! ✍️ جواد حاجی اکبری قسمت اول: هنگامی که من وارد حوزه شده بودم، افرادی که من و استعدادم را می‌شناختند، می‌گفتند: اصلاً دوره آخوندی گذشته و این کار چه فایده‌ای داره؟ من خوشحال بودم که مسائل و گرفتاری‌هایم را از اول برایم می‌شماردند. بعد از خطبه طولانی آنها می‌گفتم: این حرف‌ها را قبول دارم و بهتر از شما هم می‌دانم و چون اینها را دانسته‌ام مجبور شدم در این راه بیایم. اگر به اندازه احتیاج، روحانی و آخوند داشتیم که به من احتیاج نبود، حال شما هم باید بیایید تا این زمینه پر شود و به اندازه احتیاج و نیاز اجتماع، فقیه در دین تهیه شود و آنگاه به کارهای دیگر بپردازیم؛ چون اجتماعی که مغز و قلبش گرفتار است، فکر و روحش علیل است، نمی‌توان برایش لباس قشنگ و وسائل قشنگ و مدرن و تکنیک پیشرفته درست کرد؛ چون این تکنیک پیشرفته با این فکر مسموم و قلب آلوده جز به نابودی و هلاکت ما خدمت نمی‌کنند، جز تیغ دادن در کف زنگی مست نیست.! و در اینجا بود که همان خطبه سرایان زبردست با بیچارگی می‌گفتند: آخر ما کار داریم و بار داریم و فلان داریم و بهمان داریم و من گفتم وقتی که انسان کارهای زیادی پیش رو دارد، باید به ترتیب «الاهم و فالاهم» شروع کند و با ملاک اهمیت جلو بیاید. مگر این تربیت و آدم سازی‌ها و درمان دردها بی کاری است. این بزرگترین نیاز و بزرگترین احتیاج و در نتیجه بالاترین کار است. آخر آدم‌هایی که از درون پوک و فاسد شده‌اند، طبیب و مهندس می‌خواهند چه کار؟!! (علی صفایی حائری؛ عین_صاد، آیه های سبز، ص 204) گفته شده است که تیموریان برای احترام به روحانیون زمان خود، به آنها «آخوند» می‌گفتند، صفویان این سنت را اجر نهادند، اما قاجاریان مفهوم آن را گسترش دادند و در دوره پهلوی، حرمتش کاسته شد و حتی مورد استعمال استهزاءآمیز پیدا کرد! ظاهراً از زمان پهلوی‌ها این سؤال را بین مردم رواج دادند که؛ آخوند‌ها به چه دردی می‌خورند؟؟!! البته چیزی نگذشت که سید روح الله، جواب عملی محکمی را به آنها داد. اما اینک در آستانه روزهای پایانی ثبت نام حوزه‌های علمیه بر آن شدیم تا این سؤال غبار گرفته شده را جوابی دیگر بدهیم. روحانیت شیعه، در طول تاریخ، خدمات شایانی به انسانیت کرده است؛ چه در وادی علم و چه در وادی عمل. در ادامه به برخی از مهمترین عناوین این خبر اشاره میشود: الف: خدمات علمی: از قرن سوم (غیبت صغرا) تا کنون چهره‌های شاخصی از روحانیت و فقها را داریم که مجاهدت بسیاری در دنیای علوم دینی داشته و همواره نامشان ورد زبان‌ها بوده است. شیخ صدوق، عباس سمرقندی، ابن قولویه، ابن ابی عقیل، شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ ابوجعفر طوسی، ابن البراج، محقق کرکی، مقدس اردبیلی، سید مهدی بحرالعلوم، شیخ جعفر کاشف الغطاء، شیخ مرتضی انصاری، میرزای شیرازی بزرگ و صدها عالم دیگر که چون ستارههای درخشانی، آسمان تاریک جهالت را روشنایی دادند. همه این فرزانگان، در سایه اوصاف پیشرو، چهره ماندگار روزگار شدند: ترویج مسائل حلال و حرام الهی بدون دخل تصرف، ترویج علوم قرآن و اسلام و اهل بیت در بین مردم، جمع‌آوری و نگهداری علوم قرآنی و اسلامی و آثار و احادیث پیامبر(ص) و سنت و سیره معصومین با امکانات اندک، مهمترین پایگاه محکم اسلام در برابر حملات و انحرافات و کج‌روی‌ها، رسیدگی به محرومان، مقاومت در برابر ظلم و ستم و ... ب: خدمات عملی: خدمات عملی روحانیت در سطوح مختلف جاری بوده است؛ چه در سطح خدمات اجتماعی مانند تأسیس مدارس، مساجد، مراکز فرهنگی، بیمارستان و کمک به سیل‌زدگان و زلزله‌زدگان. خلاصه اینکه اینان در تعمیر بلاد و تأمین عباد تلاش‌های فراوانی را به منصه ظهور رسانده‌اند. #طلبگی #روحانیت #حوزه_علمیه #نویسندگان_حوزوی @HOWZAVIAN