🍃
مهدی باوریم اما...
✍زينب نجیب، عضو تحریریه مجتهده امین
وقتی در آرزوی احیای تمدنی اسلامی به ابعاد و زوایای انسان و جامعهی انسانیِ تمدنساز مینگرم، چیزی نمییابم جز آنچه به نامِ آرمانهای امام و انقلاب بر صفحهی تاریکِ تاریخِ بشر همچون ستارگانی میدرخشد.
تاریخی که سایهی شوم استکبار و ظلم و فساد، قرنها بر چهرهی انسانیت آن مُهرِ خاموشی زده بود و یک روز، صبحی روشن، در افق دید آزادیخواهانِ جهان کلید خورد و آن فریاد دعوت پیر جماران بود در قلب ایران .
البته، او پرچم سه رنگ منقش به توحید را در حالی به یار خراسانی داد که هنوز نهالی بود تازه ریشهدوانده در خاک انقلاب.
باید این نهال، با دستی پر مهر، با دیدی بصیر، با عقلی مدبر و با شجاعتی بیمانند آبیاری میگشت و اینچنین شد که آن نهال جوان به شجره طیبهی ریشهدواندهای تبدیل شد که دیگر با باد که هیچ، با طوفانهای زمانه هم نلرزید و نخواهد لرزید.
و اینک...
اینک ما به برکت وجود الگویی به این زیبایی و بزرگی، میتوانیم با قدرت، دولت کریمه مهدوی را باور کنیم؛ چراکه اگر در غیاب معصوم میتوان به آرمانهای تمدنساز، اندیشید، آنها را خواست، از آنها دفاع کرد و امید به تحقق آن داشت و آن را محقق کرد، پس به طور قطع میتوان با حضور مهدی موعود (عج) در آن زیست و آن را حفظ کرد. بنابراین میتوان گفت؛ انقلاب اسلامی، نه فقط بسترسازِ ظهور که مقدمه ساز آن است.
و اما، ما ...
ما میتوانیم با برداشتن قدمهای بلند و محکم در مسیر انقلاب اسلامی و با جهاد تبیین در جهت حفظ شعائر آن و مقاومت در برابر دشمنان آن، ظهور منجی عالم بشریت را رقم بزنیم. و شاهد جهانی باشیم که عدالت، تنها، نگین انگشتر حکومت آن ابر انسان است.
آری ما مهدیباوریم اما کافینیست؛ باید مهدییاور باشیم.
#پویش_نوشتن
#جهاد_روایت
#مجله_افکار_بانوان_حوزوی
@AFKAREHOWZAVI