🖼 #عکس_نوشت | سروش وهمیات ◽️ سروش در سال ۱۳۸۶ دیدگاه خود را به گونه‌ای دیگر بیان کرد که خلاصه آن چنين است: پیامبر مانند طوطی نیست که از خدا و فرشته بشنود و تکرار کند، بلکه او مثل زنبور است که شهد اولیه را می‌گیرد و عسل تولید می‌کند. او مانند شاعر است؛ یعنی نوری را می‌بیند و الهام‌هایی را دریافت می‌کند و آن را متناسب با توان و ظرفیت خود و شرایط محیطی، به صورت شعر یا نثری زیبا ابراز می‌کند۔ توان و ظرفیت شاعر در سرودن بسیار مهم است. ◽️ ممکن است شخصی شهودهایی مهم‌تر از شهودهای مولوی و حافظ هم داشته باشد، اما از آنجا که ظرفیت شعرسرایی آنها را ندارد نمی‌تواند آنها را به زیبایی بیان کند و تأثیرگذار باشد. محیط زمانه نیز بر احوال شاعر بسیار مؤثر است؛ از این‌رو ميل حافظ و مولوی بر اشعارشان تاثیر گذاشته است؛: مثلا اگر نام حسام‌الدين چلبی نبود، معلوم نبود مولوی این گونه شعر بسراید. سروش این ادعا را در چند مقاله بیان کرده و «مثنوی معنوی» را «حسامی‌نامه» نامیده است. 📖 برگرفته از کتاب فراتر از امر بشری، نوشته #عبدالحسین_خسروپناه، استاد گروه فلسفه پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی #برشی_از_کتاب 📌 جهت سفارش این کتاب به لینک زیر مراجعه نمائید: ➡️ poiict.ir/19068 🆔 @iictchannel