🖼 #عکس_نوشت | مبنای زبان‌شناختی سروش 🔸 آنچه از مجموعه سخنان سروش در مقوله زبان‌شناختی وحی استفاده می‌شود این است که همان‌گونه که او زبان تصوری و مفهوم‌شناختی قرآن را معنادار می‌داند، زبان گزاره‌ای قرآن را نیز معنادار می‌داند، اما وی در واقع، به شناختاری‌بودن زبان قرآن در بخش‌های عمده‌ای از آن معتقد نیست، بلکه همانند فیلسوفان تحلیل زبانی، کارکردهای دیگری برای زبان دین قائل است. 🔸 او همچنین معتقد است وقتی قرآن از سماء، ارض و سایر پدیده‌های طبیعی سخن می‌گوید، در مقام بیان واقع و نفس‌الامر نیست و نمی‌خواهد واقع خارجی را آن‌چنان که عرب‌ها و مردم زمان پیامبر بر آن اعتقاد دارند بیان کند، بلکه پیامبر اعتقادات خود را که با اعتقادات قوم مطابقت دارد، گزارش می‌دهد؛ بنابراین ازآنجا که سروش دانش پیامبر را به اندازۂ دانش قومش و خطاپذیر می‌داند، زبان قرآن نمی‌تواند زبان واقع‌نمای مطابق با واقع باشد، بلکه زبان واقع‌نمای غیرمطابق با واقع است. 📖 برگرفته از کتاب فراتر از امر بشری، نوشته #عبدالحسین_خسروپناه، استاد گروه فلسفه پژوهشکده حکمت و دین‌پژوهی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی #برشی_از_کتاب 📌 جهت سفارش این کتاب به لینک زیر مراجعه نمائید: ➡️ poiict.ir/19068 🆔 @iictchannel