پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
💢 قاعده احسان به دیگران۴/ احسان در استعمالات فقهی 📌 حجت‌الاسلام والمسلمین در درس خارج «فقه تربیت»، تصریح کرد؛ 📚 در کتب فقها نیز احسان در دو معنا؛ هم در نیکی و اصطناع معروف نسبت به دیگری و هم در معنای کار را نیکو انجام دادن استعمال شده است. 📚 در استعمالات برخی فقهاء مانند سید مرتضی و شیخ طوسی و محقق اردبیلی قید زائدی نسبت به کلمات لغویون بیان گردیده است و احسان به تفضّل و انعامِ بدون استحقاق و الزام اطلاق گردیده که نتیجه این تقیید این خواهد بود که احسان در امور مستحبی است و وجوب ندارد. حال آنکه در کلمات لغویین و همچنین استعمالات قرآنی چنین قیدی وجود ندارد و چه بسا مقسم احسان الزامی و غیر آن قرار گرفته است. 📚 نکته دیگر در استعمالات فقهاء این است که همانطور که احسان در رساندن نفع به دیگران به کار می‌رود، در موارد دفع ضرر از دیگران هم صادق است که یک امر عدمی نسبت به آنها به حساب می‌آید و شما امر وجودی به آنها نرسانده‌اید. وجه این تعمیم علاوه بر اطلاق کلمات لغویین، تبادر عرفی از لفظ احسان است. 📚 در نتیجه احسان برخی از برنامه‌های تربیتی که برای جلوگیری از وقوع متربی در ضرر است و جنبه پیشگیری دارد را شامل می‌شود. 🆔 @iictchannel
1 مشاهده