دارم به این فکر می‌کنم که امسال هم اگر بودی، هرطور شده با زبان روزه می‌رفتی خرید. پولت را احتمالا از چند روز قبل جمع کرده بودی برای امروز. فرقی نمی‌کرد؛ چایی، شیرینی، شکلات یا هرچیز دیگری... فقط می‌خواستی نیمه رمضان را برای خودت و دیگران متفاوت رقم بزنی. دنبال راهی می‌گشتی که شادی‌ات به همه سرایت کند؛ دوست داشتی شب عید، لبخند به همه عیدی بدهی. امسال اگر بودی، نزدیک افطار زنگ در را می‌زدی و با یک جعبه شیرینی وارد خانه می‌شدی. چشمانت می‌درخشید و درحالی که جعبه شیرینی را باز می‌کردی که به خانواده تعارف کنی، می‌گفتی: تولد امام حسن جانمون مبارک! http://eitaa.com/istadegi