-٧ 🔴وحدت، زیربنای رشد یا رقیب آن؟! 🔹در منطق حکومت اسلامی قبضه کردن قدرت باید مقدمه‌ای برای رشد جامعه باشد و الا نقض غرض است. بر همین مبنا مسیر دستیابی به قدرت از انتخاب مردم می‌گذرد. هر عاملی که امکان شناخت و آگاهی را در اختیار گذاشته و کیفیت انتخاب را ارتقا دهد، مبارک است. دکترین وحدت را باید در این پارادایم تفسیر کرد. وحدت اگر سرپوشی برای مخفی کردن تفاوت‌ها و ضعف‌ها باشد، به رشد جامعه کمک نمی‌کند و قدرتی که از این مسیر کسب شود، متزلزل خواهد بود. اگر وحدت مقوّم عنصر شناخت باشد و شأن آن از یک تاکتیک برای کسب پیروزی به یک بستر برای یافتن خیرالموجودین با علم به تمام زوایا و خفایای قوت و ضعف او اعتلا یابد، رشد جامعه را به دنبال دارد. 🔻آورده‌ی مناظرات انتخاباتی برای شناخت و آگاهی مردم، تقویت فضای سلبی و غفلت از گفتمان ایجابی بود. کلیدواژه‌ها و تک‌جمله‌های تخریبی فرمانروای بلامنازع مناظرات بودند. از خوف رأی آوری رقیب گفتمانی، تفاوت نگاه و جهان‌بینی هم‌جبهه‌ای‌ها به مسائل مهم مردم آشکار نشد. هم‌جناحی‌ها یکدیگر را به چالش نکشیدند تا عیار کارنامه و برنامه‌ی هر یک مشخص شده و در بوته‌ی نقد مردم قرار گیرند. پس از گذشت چهار دهه از انقلاب اسلامی، هنوز رقیب‌هراسی مبنای انتخاب و مهندسی افکار عمومی است. این نگاه سنتی غالب برای چینش پازل دستیابی به قدرت با اصل مترقی وحدت تئوریزه شده و مقدس انگاشته می‌شود. این مسیر اگرچه ممکن است کاروان انتخابات را به نقطه‌ی مقصود برساند، اما به نقطه‌ی مطلوب نمی‌رساند. تکلیف مردم پیش و بیش از وحدت، رشد است که از این گذرگاه حاصل نمی‌شود. ✍‌ https://eitaa.com/joinchat/963837996C814ca55648