«۲. صبح‌ها دونفری از خانه می‌رفتیم.» (مامان ۱۴، ۹، ۴ساله) کنکور سختی دادم؛ من آدم این‌همه درس خواندن نبودم🤦🏻‍♀️؛ درسم در مدرسه انصافاً خوب بود. سرکلاس متمرکز بودم روی تدریس معلم ولی حوصله‌ام اصلاً یاری نمی‌کرد ساعت‌ها دوباره همهٔ درس‌ها را بخوانم و تست بزنم و... اما با هر جان کندنی بود کنکور دادم و فیزیک دانشگاه تهران قبول شدم. (هم‌زمان کنکور دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام) را هم داده بودم و حقوق قبول شده بودم) درحالی‌که من واقعاً عاشق مهندسی معماری و برق بودم ولی قبول نشدم😓 و با بی‌علاقگی و از روی اجبار در رشتهٔ فیزیک شروع به تحصیل کردم... یک ترم گذشت که فهمیدم فیزیک اصلاً رشتهٔ مورد علاقهٔ من نیست! انصراف دادم و با پیگیری فراوان تحصیل در رشتهٔ حقوق دانشگاه امام صادق (علیه‌السلام) را انتخاب کردم و تا همیشه از این انتخاب راضی‌ام.😍 ترم دوم دانشگاه به واسطهٔ یکی از دوستان عضو جامعه اسلامی دانشجویان شدم و فعالیت تشکیلاتی را در آنجا شروع کردم و این مسیر خیلی من را رشد داد. دانشگاه ما هیچ تشکل دانشجویی نداشت و من عضو دفتر مرکزی جامعه اسلامی شدم و آن‌جا فعالیت می‌کردم، فعالیت‌های فرهنگی و سیاسی و اجتماعی. سال ۱۳۸۱ ازدواج کردم، اولین دیدار ما برمی‌گردد به برنامهٔ کوهنوردی که من به دعوت برادرم شرکت کرده بودم...‌ بعد از آن هم در چند برنامهٔ دیگر گروه‌ کوهنوردی دانشگاه تهران شرکت کردم و این برنامه‌ها زمینهٔ آشنایی ما را فراهم کرد.🤭 مراسم ازدواجمان یک مراسم دانشجویی ساده بود. سالن عروسی، سلف سرویس دانشگاه بود و ما تمام تلاشمان را برای کم هزینه شدن مراسم کردیم درحالی‌که باید استانداردهای خانواده‌ها در مراسم را رعایت می‌کردیم و البته همسر اصرار داشتند خودشان هزینه‌ها را بپردازدند و این کار را سخت‌تر می‌کرد.🫣 هیچ‌وقت حس‌نکردم ازدواج هدفم را تغییر داده یا تحصیل را برایم سخت‌تر کرده. صبح با همسر از منزل خارج می‌شدیم، او به طرف محل کار و من به طرف دانشگاه. عصرها هم من زودتر از او برمی‌گشتم و بساط شام را آماده می‌کردم. خودم دوست داشتم حتماً قبل از همسر خانه باشم. و این باعث شد از بعضی فعالیت‌های جانبی‌ام کم کنم. اما همچنان درس می‌خواندم و کار تشکیلاتی را تا جایی که وقتم اجازه می‌داد پیش می‌بردم.👌🏻 زمان امتحان‌ها کمی کار سخت می‌شد که آن هم وقتی هر دو دانشجو بودیم و یکدیگر را درک می‌کردیم، با تدابیر ساده حل می‌شد. بعد از اتمام کارشناسی کنکور کارشناسی ارشد دادم و دانشگاه قم قبول شدم. هر هفته یک روز تا قم می‌رفتم و برمی‌گشتم و روزهای دیگر را شغل پاره‌وقت مطالعاتی تحقیقاتی داشتم. هنوز پایان‌نامه را دفاع نکرده بودم که استخدام یک سازمان دولتی شدم، کار تمام وقت!☝🏻 تا قبل بچه‌دار شدن هم حس نکردم کار لطمه‌ای به خانواده و روابط همسری بزند؛ تدابیر مختلف باعث می‌شد خستگی کار سایه روی تکالیف و‌ وظایف خانواده نیندازد.☺️ همیشه سعی می‌کردم قبل از همسر خانه باشم و این خودش عامل موثری در حفظ و تحکیم روابطمان بود. 🍀🍀🍀 کانال مادران شریف ایران زمین @madaran_sharif