❁﷽❁ ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ السلام علیک یا بنت ابی عبدالله  ای از سـفر برگشـته بابا، پیکرت کو؟ سـیمرغ قاف عاشـقی بال و پرت کو؟ بـر روی شــاخ نیـزه ها گل کرده بودی حـالا که پـائین آمدی برگ و برت کو؟ از من نمی پرسی چه شد این چند روزه؟ از من نمی پرسی نشـاط دخترت کو؟ امشب، هر کی حاجت‌ داره هر کی گرفتاره هر کی مریض داره دامن این خانوم سه ساله رو بگیره این خانوم ،باب الحوائجه این خانوم،دردانه ی اربابمون سیدالشهدا ست. فقط خدا میدونه، روضه ی این خانومِ سه ساله رو، کسایی میتونن درک کنن که تو خونه دختر یتیم داشته باشن، فقط همسرانِ شهدا، میفهمن یتیم داری چقدر سخته، همین چند سال قبل تو اصفهان، جنازه ی یکی از شهدا رو بعد چند سال، تو تفحص شناسایی کردند، گفت من مامور شدم به خانواده ی شهید اطلاع بدم، وقتی اومدم در زدم یه دختر جوانی اومد درو باز کرد، گفتم منزل شهید فلانی؟ گفت بله، من دخترشم، تا بهش گفتم جنازه ی پدر شما پیدا شده، شروع کرد گریه کردن، گفتم قراره فردا ظهر، جنازه رو بیاریم خونه ی شماها، بعد میریم برا تشییع، دیدم دختر شهید با گریه و التماس، صدا زد میشه جنازه ی بابامو فردا شب بیارید؟ گفتم ما برا فردا ظهر برنامه ریزی کردیم دیدم خیلی گریه میکنه و التماس میکنه قبول کردیم، فردا شب ، همینکه با جنازه رفتیم تو کوچه ، دیدم همه جا چراغونه، تعجب کردم ،سؤال کردم چه خبره؟ گفتن تو این کوچه امشب ، مجلس عروسی برپاست، اومدم در خونه ی شهید، دیدم مجلس عروسی تو همین خونه ست، وارد خونه شدیم خواستیم برگردیم ، دیدم فرزند شهید با چادر سفید اومد جلوتر، گفت خیلی وقته چشم انتظارم، همه سر سفره ی عقد منتظرن پدر عروس، بیاد زود باشید بابامو بیارید، چند سال از شهادت گذشته فقط چند تا پاره ی استخوان، اینا رو آوردیم این استخونا روگذاشت کنار سفره ی عقد، گفت به همه گفته بودم، بابام میاد سر سفره ی عقدم، بابام بهم قول داده بود، دیدید بابام اومده. دلت آماده شده؟ببرمت خرابه ی شام تو خرابه ی شام ، وقتی سر بابا رو آوردن ، صدا زد : یا عمتی هذا راس من؟ عمه جون،این سر کیه؟ صدا زد، هذا راس ابیک الحسین، این سر بابای غریبت حسینه، سر بابارو تو دامن گذاشت، شروع کرد با باباش درد و دل کردن، آوای قـــرآن خـواندنت لالای ام بود بابا بابا... قربان قرآن خواندنت ،پس حنجرت کو؟ آخه همینطور که با سر باباش حرف میزد هی با دستای کوچولوش سر بابا رو نوازش می‌کرد نمیدونم دستش به کجا رسید یه مرتبه صدا زد لب های من مثـل لبت دارد ترک ها با این لب عطشان بگو آب آورت کو؟ بـابـا ، سراغ از گوشـوار من نگیری! من از تو پرسیدم مگر انگشترت کو؟ بابا.... یکی دو بیت دیگه درد و دلای رقیه رو بخونم هر کی میخاد گریه کنه بسم الله این چند روزه هر کسی سوی من آمد فریاد می زد خارجی پس زیورت کو؟ بعد از غروب واقعه همبـازی ام نیست خیلی دلم تنگش شده، پس اصغرت کو؟ آن شب که افتادم ز نـاقه همه ی روضه من همین دو بیته آن شب که افتادم ز نـاقه بر روی خاک حوریه ای دیدم شبیـه مادرت، کو (که او) با گوشه ی چادر برایم روسری ساخت می گفت ای دردانه ی من، معجرت کو ؟ دیگر بس است این غصه ها آخر ندارد من را ببــر، گــر چه کبــوتر پر ندارد(۱) یه مرتبه دیدن ،صدای روضه خونه خرابه قطع شد، دیگه صدای ناله ی رقیه نمیاد، شاید اول گفتن خدا رو شکر، رقیه خوابش برد، اما همینکه زینب اومد بالا سرش، دید سر یه طرف ،رقیه یه طرف، اینقدر غصه ی باباشو خورده، از غصه دق کرده ، هر جا نشستی ناله بزن یا حسین ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (۱)✍مصطفی هاشمی نسب ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ┏━━━ °•🏴•°━━━┓ @madehin14 ┗━━━ °•🏴•°━━━┛