🌀 به بهانه سالروز رحلت آیت‌الله بروجردی
7⃣ راوی شخصیت‌ها چه کسانی باید باشند؟ شاگردان بزرگ یا نوادگان خردسال؟!
🖋 رضا حسینی
🔺شخصیت هر عالم دینی، معمولا از دو بخش شخصیت علمی و شخصیت عملی تشکیل می‌شود. برای بازخوانی هر کدام از این دو، معمولا به افراد متخصص در آن بخش‌ها رجوع می‌شود.
افرادی که علاوه بر تخصص، آشنایی نزدیکی با آن عالم داشته باشند تا بتوانند راویان خوبی از آن شخص باشند.
🔺به طور مثال برای بررسی شخصیت علمی علامه طباطبایی به سراغ آیت‌الله جوادی یا مصباح (حفظهما الله) می‌روند که علاوه بر تخصص، شاگرد خاص علامه نیز بوده‌اند.
متاسفانه این رویه نسبت به برخی علما، مورد غفلت واقع می‌شود.
به طور مشخص این غفلت (یا غرض‌ورزی) راجع به دو عالمی که بیشترین نقش را در جهت‌دهی حوزه علمیه قم در هفتاد سال اخیر داشته‌اند، بیشتر مشهود است! آیت‌الله بروجردی و امام خمینی!
اگر راجع به همسرداری و رفتار این بزرگان با خانواده بخواهیم مطلبی بگوییم و تحلیلی کنیم، ناچاریم از خانواده ایشان استفاده کنیم، اما برای تحلیل تاریخی و جهت‌گیری علمی این بزرگان، به چه علت باید سراغ نوادگان آنها رفت؟
صرف نظر از متخصص بودن یا نبودن، آیا آنها اصلا این بزرگان را درک کرده‌اند؟
🔺حجت‌الاسلام سید حسن خمینی هنگام رحلت پدربزرگشان حدودا ۱۵سال داشتند و حجت‌الاسلام علوی بروجردی، هنگام رحلت آیت‌الله العظمی بروجردی کمتر از ده سال داشت!
ترجیح این نوادگان برای روایت زندگی بزرگان از چه ناشی می‌شود؟
اگر همراهی با آن عالم است که این نوادگان خردسال بوده‌اند، اگر شاگردی و تخصص است که این نوادگان ترجیحی به سایرین ندارند.
🔺اگر قرار است صرف نواده بودن، مرجع و یا مرجحی برای تحلیل شخصیت بزرگان شود، ناخواسته دچار #مصادره_بزرگان خواهیم شد.
📌پ.ن:
این تحلیل به معنای نفی استفاده از نظرات نوادگان و بستگان نیست، بلکه به معنی اولویت نداشتن این اشخاص و همانندی آنها با دیگران است.
#ویژه‌نامه_آیت‌الله_بروجردی
#مناهج
@Manahejj