☝️☝️ 🟠 در یازده کیلومتری جنوب غربی شهر قرار دارد. این روستا در حاشیه جنگل انبوه و در جوار تپه ها و رودخانه ي قرار گرفته است. 🔹در بین اهالی روستا، ریشه در نام فردی به نام «میرعباس» دارد که در این روستا زندگی میکرد و پس از مرگ، در قبرستان آبادی دفن شد، بعدها این محل به «اِجاق میرعباس» مشهور شد که گفته میشود سیدمیران هم از نام وی گرفته شده است. 🔸در جنوب روستا، مکانی مشهور به «سِیداسَر» وجود دارد که گفته میشود محل دفن سیدها از جمله دو برادر است. برخی منابع متأخر، درباره ‏ی وجه تسمیه روستا دو روایت مطرح کرده اند: حضور سادات میرمیران و حسینی در منطقه وسیعی در غرب ایالت از جمله در سیدمیران 🔹بیماری وبا و طاعون در عصر فتحعلیشاه در این ناحیه از ، ، تا ، سیدکلاته، و ‏آبادکتول، سبب مرگ و میر زیادی شد و بسیاری از مردم در ارتفاعات و مناطق کوهستانی اقامت گزیدند. به احتمال زیاد، این بیماری جمعیت انبوه سید (سادات) در منطقه سیدمیران را از بین برد و بازماندگان، بعدها این مکان را «» نامیدند، یعنی جایی که بسیاری از سیدها مردند. «آنچه که مسلم است آن که: حضور سادات و جمعی از سیدها در این ناحیه سبب گردیده نام روستا را سیدمیران بنهند.» 🔸وجود برخی آثار زندگی از جمله آجر، بقایای حمام و ... در میان جنگل و منطقه کیاخل واقع در غرب روستا، نشانگر وجود مکانی برای زندگی و شاید هم محل اولیه روستاست. گفته شده «جایگاه اصلی روستای قبل از واقعه شوم [مرگ سیدها]، در حاشیه تپه بلند «گران کوه» که «کیاخل» هم نامید میشد و هم اکنون در حاشیه غربی روستا واقع شده، قرار گرفته بود.» همچنین در شرق و جنوب شرقی روستا نیز آثاری از زندگی انسانی دیده می‏شود. 🔹در حال حاضر، سیدمیران دارای دو محله ی کهنه ده و نوده است. بر اساس بررسی نام خانوادگی ساکنان آن میتوان گفت: نخستین کسانی که در سیدمیران ساکن شدند، افرادی بودند که در منطقه ی ساور واقع در جنوب روستای حاجی آباد می زیستند و ییلاق و قشلاق میکردند. 👈کیاها و ساوری ها در نوده و چکرها، قمبرانی ها و تازیکه ها در کهنه ده، از ساکنان قدیمی و اولیه سیدمیران بودند. ساورعلیاها، تازیکه ها، غریب ها، مطهری ها و ... مهمترین گروههای جمعیتی این روستا هستند. در کنار اینها، نامهای خانوادگی همچون احمری، رجائی، کاظمی، خانی، و... هم وجود دارد. ✍️رحمت الله رجایی 🌐https://eitaa.com/mirdamad_org ┗━━━🍃🌺🍃━━━┛