#ضرب_المثل_های_گرگانی_استرآبادی 🟠 دُماغِش باد داره [domɑGeʃ bɑd dɑɾe] (مَثَل/ عام) 🍃 اصطلاح باد در دماغ داشتن، در قالب جمله ‏های مختلف، زبان‏زدها و مَثَل‏ های گوناگونی می ‏سازد که در زبان فارسی و گویش ‏های آن رایج هستند. 🔸توضیح مَثَل: هرچند واژه ‏ی «دَماغ» در زبان فارسی به دو مفهوم بینی و مغز (مُخ) معنی می‏شود و غالباً اصطلاح «باد در دماغ داشتن» را، «وجود باد غرور در مغز و تفکر» معنی می ‏کنند، اما علاوه بر معنی مذکور، یکی از نمونه‏ های بروز غرور و تکبر در شخص، دمیدن سوراخ‏ های بینی یا به اصطلاح «باد در دماغ انداختن» است. 🔹اشاره مَثَل: 1- در دانش بومیِ ریخت ‏شناسیِ مردم #استرآباد، اشخاص یا خانواده ‏هایی که به صورت ژنتیکی (مادرزادی) دارای بینی ‏هایی با سوراخ‏های دمیده و فراخ هستند را اشخاص یا خانواده ‏های متکبر و مغرور یا به همان اصطلاح استرآبادی بَرمن مَگوز می‏دانند. 2- به اعتبار اصطلاح «باد در دماغ داشتن» به مفهوم تکبّر و غرور و هم‏چنین باور مردم #استرآباد مبنی بر متکبّر بودن اشخاصی که بینی دمیده و فراخ دارند، مردم استرآباد به طور کل «دماغ» را نشانه و نماد غرور و تکبّر می‏دانند. چنان‏که وقتی می‏خواهند بگویند غرور کسی خورد شده و یا موضوعی برای او گران تمام شده، از زبان‏زد به دُماغِش برخورد یا با لحن طعنه ‏آمیز به دُماغ آقا برخورده استفاده می‏کنند. 🔸مفهوم مَثَل: 1- بسیار متکبّر و مغرور است. 2- دنبال دردسر می‏گردد. 👈 کاربرد مَثَل: در توصیف اشخاص مغرور و متکبّر به کار می‏رود. 2- گاهی اوقات در توصیف شخص خیره ‏سر و پُردِل به کار می‏رود. 🌐 https://eitaa.com/mirdamad_org ┗━━━🍃🌺🍃━━━┛