•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #اعراب_آیات #جلسه_هفتاد_و_سوم ✅ موضوع: اعراب آیه ۶۷ بقره 👈وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ. و (به یاد آرید) وقتی که موسی به قوم خود فرمود که به امر خدا گاوی را ذبح کنید، گفتند: ما را به تمسخر گرفته‌ای؟ موسی گفت: پناه می‌برم به خدا از آنکه (سخن به تمسخر گویم و) از مردم نادان باشم. وَ: حرف عطف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. إِذْ: ظرف زمان، مبنی، مفعول‌به مقدم برای «اذکروا» مقدر، محلا منصوب قَالَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح مُوسَىٰ: فاعل و مرفوع، علامت رفع ضمه مقدر لِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. قَوْمِ: اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری هِ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف‌الیه لِقَوْمِهِ: جار و مجرور، متعلّق به «قالَ» إِنَّ: حرف مشبهةبالفعل، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهَ: لفظ جلاله، اسم «إنَّ» و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری يَأْمُرُ: فعل مضارع و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری. ضمیر مستتر «هوَ»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل جمله فعلیه، خبر برای «إنَّ» و محلا مرفوع كُمْ: ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعولٌ‌به أَنْ: حرف ناصب و مصدری، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. تَذْبَحُوا: فعل مضارع منصوب، علامت نصب حذف نون. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل بَقَرَةً: مفعول‌ٌبه و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری قَالُوا: فعل ماضی، مبنی بر ضم. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل أَ: حرف استفهام انکاری، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. تَتَّخِذُ: فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری. ضمیر مستتر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل نَا: ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعول‌به اول برای «تَتَّخِذُ» هُزُوًا: مفعول‌به دوم برای «تَتَّخِذُ» و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری قَالَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر مستتر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل أَعُوذُ: فعل مضارع و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری بِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهِ: لفظ جلاله، اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری بِاللَّهِ: جار و مجرور، متعلّق به «أَعُوذُ» أَنْ: حرف ناصب و مصدری، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. أَكُونَ: فعل ناقصه، مضارع منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری. ضمیر مستتر «أنا»، مبنی، محلا مرفوع، اسم «أَكُونَ» مِنَ: حرف جرّ، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. الْجَاهِلِينَ: اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ «یاء» مِنَ الْجَاهِلِينَ: جار و مجرور، متعلّق به افعال عموم‌. خبر برای «أَكُونَ» و محلا منصوب •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin