•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #اعراب_آیات #جلسه_هفتاد_و_سوم ✅ موضوع: اعراب آیه ۶۷ بقره 👈وَإِذْ قَالَ مُوسَىٰ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً قَالُوا أَتَتَّخِذُنَا هُزُوًا قَالَ أَعُوذُ بِاللَّهِ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْجَاهِلِينَ. و (به یاد آرید) وقتی که موسی به قوم خود فرمود که به امر خدا گاوی را ذبح کنید، گفتند: ما را به تمسخر گرفته‌ای؟ موسی گفت: پناه می‌برم به خدا از آنکه (سخن به تمسخر گویم و) از مردم نادان باشم. وَ: حرف عطف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. إِذْ: ظرف زمان، مبنی، مفعول‌به مقدم برای «اذکروا» مقدر، محلا منصوب قَالَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح مُوسَىٰ: فاعل و مرفوع، علامت رفع ضمه مقدر لِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. قَوْمِ: اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری هِ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف‌الیه لِقَوْمِهِ: جار و مجرور، متعلّق به «قالَ» إِنَّ: حرف مشبهةبالفعل، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهَ: لفظ جلاله، اسم «إنَّ» و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری يَأْمُرُ: فعل مضارع و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری. ضمیر مستتر «هوَ»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل جمله فعلیه، خبر برای «إنَّ» و محلا مرفوع كُمْ: ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعولٌ‌به أَنْ: حرف ناصب و مصدری، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. تَذْبَحُوا: فعل مضارع منصوب، علامت نصب حذف نون. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل بَقَرَةً: مفعول‌ٌبه و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری قَالُوا: فعل ماضی، مبنی بر ضم. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل أَ: حرف استفهام انکاری، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. تَتَّخِذُ: فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری. ضمیر مستتر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل نَا: ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعول‌به اول برای «تَتَّخِذُ» هُزُوًا: مفعول‌به دوم برای «تَتَّخِذُ» و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری قَالَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر مستتر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل أَعُوذُ: فعل مضارع و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری بِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهِ: لفظ جلاله، اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری بِاللَّهِ: جار و مجرور، متعلّق به «أَعُوذُ» أَنْ: حرف ناصب و مصدری، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. أَكُونَ: فعل ناقصه، مضارع منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری. ضمیر مستتر «أنا»، مبنی، محلا مرفوع، اسم «أَكُونَ» مِنَ: حرف جرّ، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. الْجَاهِلِينَ: اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ «یاء» مِنَ الْجَاهِلِينَ: جار و مجرور، متعلّق به افعال عموم‌. خبر برای «أَكُونَ» و محلا منصوب •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از بیانات استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• #آموزشی #صرف_و_نحو #جلسه_هفتاد_و_سوم ✅موضوع:جملاتی که محلّ اعراب ندارند (جمله مفسره یا تفسیریه) 🔹جمله مفسّره: جمله‌ای که ماقبل خود را تفسیر کرده و حقیقت آن‌ را نمایان می‌کند. 🔹ادات تفسیر: اداتی است که جمله ماقبل خود را تفسیر می‌کند؛ در اصطلاح نحو «تفسیر» عبارت است از تبیین و توضیح ابهام موجود در کلام با ادات مخصوص. این ادات که در وسط کلام واقع می‌شوند «ادات تفسیر» نام داشته و عبارتند از: «أیْ»، «أنْ» و «إذا». «اذا» بر طبق نظر بعضی از ادیبان از «ادات تفسیر» است. 🔹تفسیر به اعتبار نوع مفسَّر و مفسِّر بر دو قسم است: •تفسیر مفرد به مفرد مانند: «هذا عسجُدٌ أی ذَهَبٌ» 🍃در این مثال «أي» حرف تفسیر بوده و بر تفسیر و توضیح کلمه‌ی «عسجُد» به کمک کلمه‌ی «ذهبٌ» دلالت دارد. •تفسیر جمله به جمله مثال: «اُریق رَفده أی مات» 🍃در این مثال «أي» حرف تفسیر بوده و بر تفسیر و توضیح جمله‌ی "اُریق رَفده" به کمک جمله‌ی "مات" دلالت دارد.  نکته۱: «أی» برای توضیح و تفسیر هر مبهمی (مفرد یا جمله) به کار می‌رود به خلاف تفسیر به «أن» که با وجود شرایطی در تفسیر جمله به جمله به کار می‌رود.  نکته۲: «أن» در تفسیر جمله به جمله به کار رفته و تفسیر به آن منوط به چهار شرط است: ۱. «أن» بین دو جمله واقع ‌شود.  ۲. جمله‌ی قبل از «أن» نباید  از لفظ «قول» باشد. ۳.جمله‌ی قبل از «أن» باید معنای قول داشته باشد.  ۴.بر أدات تفسیر حرف «جرّ» وارد نشود.  نکته۳. وقتی مفسِّر، مفرد باشد، در این صورت عطف بیان یا بدل از مفسَّر خواهد بود؛ مثال: «هذا غَضَنْفَرٌ أی أسدٌ» 🍃در این مثال «أسد» بدل یا عطف بیان از «غضنفر» است.  نکته۴. وقتی مفسِّر، جمله باشد، در این صورت محلی از اعراب نخواهد داشت. مثال: «اُریق رَفَده أی: مات» 🍃در این مثال «مات» جمله‌ی تفسیری و محلی از اعراب ندارد. 💥آیه «و نادَیْناه أنْ یا إبراهیمُ»،  (او را ندا دادیم که: ای ابراهیم )؛ در این آیه شریفه "أن" از ادات تفسیر بوده و جمله‌ی "یا إبراهیم"، مفعول مقدر فعل "نادیناه" را تفسیر می‌کند. تقدیر آیه "و نادیناه بشیءٍ أن یا إبراهیم" است. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• ✅ در آیه ۶۷ از سوره مبارکه بقره: جمله «اَکونَ مِنَ الجاهلینَ ..» جمله مفسره است و محلی از اعراب ندارد، در واقع این جمله علت پناه بردن حضرت موسی سلام الله علیه به خدا را توضیح می‌دهد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل‌مرتضی و اساتید موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی و کتاب موسوعة النحو و الصرف و الأعراب 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا% بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin

•═•••◈﷽◈•••═• #آموزشی #احکام_عمومی #جلسه_هفتاد_و_سوم ✅ موضوع: احکام حیض (قسمت دوم) ✅ شرط اول قبل از یائسگی (مساله ۴۵۳) ✨سن یائسگی:👇👇👇 زنهای سیده⬅️ بعد از تمام شدن شصت سال قمری (۵۸ سال و۷۷ روز شمسی ) زنهای غیر سیده ⬅️ بعد از تمام شدن پنجاه سال قمری (۴۸ سال و۱۸۶ روز و۱۸ ساعت شمسی ) 👈 به نظر همه فقها خونی که زن بعد از یائسگی می بیند،حیض نیست ولی در تعیین سن یائسگی اختلاف نظر وجود دارد:👇👇👇 👈آیات عظام امام خمینی رحمت‌الله، سبحانی،زنجانی،صافی،... ⬅️زنان سیده ۶۰سال قمری وغیر سیده ۵۰ سال قمری یائسه می شوند. 👈امام خامنه ای حفظه‌الله:در تعیین سن یائسگی تامل است واحتیاط در این باره لازم است.(بانوان می توانند در این مساله به مجتهد جامعه الشرایطی که فتوای مشخصی در این باره داده‌اند مراجعه نمایند یا به احتیاط واجب در فاصله اتمام ۵۰ تا ۶۰ سال قمری بین تروک حائض واعمال مستحاضه جمع کنند. 👈آیت الله سیستانی:همه زنان با اتمام ۶۰ سال قمری یائسه می شوند. 👈آیت‌الله نوری :زنان غیر سیده اتمام ۵۰ سال قمری یائسه می شوند وزنهای سیده بعد از اتمام ۵۰ سال به احتیاط واجب در صورت دیدن خون در ایام عادت وبا صفات حیض بین تروک حائض واعمال مستحاضه جمع کنند. 👈آیت‌الله مکارم:همه زنان در سن ۵۰ سالگی یائسه می شوند ،ولی اگر بعد از این سن خونی با صفات وشرایط حیض ببینند ،حیض است. 👈آیت‌الله وحید:به احتیاط واجب همه زنها از ۵۰ تا ۶۰ سالگی در صورت خون دیدن در ایام عادت یا با صفات حیض بین تروک حائض واعمال مستحاضه جمع کنند. •┈••✾🍃✾🍃✾••┈• ✨شک در ايام یائسگی (مساله ۴۳۹) زنی که شک دارد یائسه شده یا نه ،اگر خونی ببیند ونداند حیض است یا نه ⬅️ باید بنا بگذارد که یائسه نشده است. طبق قاعده استصحاب ✅ ادامه دارد.... 📚توضیح المسائل مراجع عظام 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin