eitaa logo
کانال خادمان قرآن و عترت نورالیقین
976 دنبال‌کننده
5.3هزار عکس
1.4هزار ویدیو
52 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۰۹سوره بقره 👈.... فَاعْفُوا وَ اصْفَحُوا حَتَّى يَأْتِيَ اللهُ بِأَمْرِهِ إِنَّ أللهَ عَلى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَديرٌ شما آنها را عفو كنيد و گذشت نماييد؛ تا خداوند فرمان خودش [فرمان جهاد] را بفرستد؛ زيرا خداوند بر هر چيزى تواناست. فَ: فاء فصیحه، مشعر به شرط مقدر، مبنی برفتح، محلی از اعراب ندارد. اعفوا: فعل امر حاضر، مبنی بر ضم، ضمیرمتصل( واو)، مبنی، محلا مرفوع، فاعل وَ: حرف عطف، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد. اصفحوا: فعل امر حاضر، مبنی بر ضم، ضمیرمتصل( واو)، مبنی، محلا، مرفوع، فاعل حتّی: حرف جر، عامل، مبنی، محلی از اعراب ندارد. یأتی: فعل مضارع منصوب به ان ناصبه مقدره، علامت نصب فتحه ظاهری اللهُ: فاعل، مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری بِ: حرف جر، مبنی، عامل، محلی از اعراب ندارد. أَمر: اسم مجروربه حرف جر، علامت جر کسره ظاهری بأمرِ: جارو مجرور، متعلّق به (یأتیَ) هِ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف الیه إنَّ: حرف مشبهة بالفعل، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللهَ: اسم «إنَّ»، منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری علی: حرف جر، عامل، مبنی، محلی از اعراب ندارد. کُلِّ:اسم مجروربه حرف جر، علامت جر کسره ظاهری عَلی کُلِّ: جار و مجرور، متعلق به(قدیر) شیءٍ: مضاف الیه، مجرور، علامت جر کسره ظاهری قدیرٌ: خبر«انَّ»، مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۰ بقره 👈وَأَقِيمُوا الصَّلَاةَ وَآتُوا الزَّكَاةَ وَمَا تُقَدِّمُوا لِأَنْفُسِكُمْ مِنْ خَيْرٍ تَجِدُوهُ عِنْدَ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ. و نماز به پا دارید و زکات بدهید و بدانید که هر چه از اطاعت حق و کار نیکو برای خود پیش می‌فرستید آن را در نزد خدا خواهید یافت، که محققا خداوند به هر کار شما بیناست. وَ : حرف عطف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. أَقِيمُوا : فعل امر، مبنی بر حذف نون. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل الصَّلَاةَ : مفعول به و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری وَ : حرف عطف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. آتُوا : فعل امر، مبنی بر حذف نون. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل الزَّكَاةَ : مفعول به و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری وَ : حرف استینافیه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. مَا : اسم شرط جارم، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول به مقدم تُقَدِّمُوا : فعل مضارع مجزوم (فعل شرط)، علامت جزم حذف نون. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل لِ : حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. أَنْفُسِ : اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری لِأَنْفُسِ : جار و مجرور، متعلّق به «تُقَدِّمُوا» كُمْ : ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور ، مضاف الیه مِنْ : حرف جرّ، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. خَيْرٍ : اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری مِنْ خَيْرٍ : جار و مجرور، متعلّق به محذوف، تمییز برای «ما» تَجِدُوا : فعل مضارع مجزوم (جواب شرط)، علامت جزم حذف نون. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل هُ : ضمیر متصل، مبنی، محلا منصوب، مفعول به عِنْدَ : ظرف مکان (متعلق به «تجدوه»)، مفعول‌فیه و منصوب، علامت نصب فتحه اللَّهِ : لفظ جلاله، مضاف الیه و مجرور، علامت جرّ کسره ظاهری إِنَّ : حرف مشبهةبالفعل، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهَ : لفظ جلاله، اسم «إنَّ» و منصوب، علامت نصب فتحه بِ : حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. مَا : اسم موصول، مبنی، محلا مجرور به حرف جرّ بِمَا : جار و مجرور، متعلّق به «بَصِيرٌ» تَعْمَلُونَ : فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری. ضمیر بارز و متصل «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل بَصِيرٌ : خبر «إنَّ» و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۱ بقره 👈وَ قالُوا لَن یَدخُلَ الجَنّهَ اِلّا مَن کانَ هوداََ اَو نَصارَی تِلکَ اَمانِیُّهُم قُل هاتُوا بُرهانَکُم اِن کُنتُم صادِقینَ و گفتند: هرگز داخل بهشت نشود، مگر کسی که یهودی یا مسیحی باشد این آرزوهای واهی آنهاست. به آنها بگو: اگر راست می‌گویید دلیل خود را بر این مدعا بیاورید. وَ: حرف استیناف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. قالُوا: فعل ماضی، مبنی بر ضم. ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل لَن: حرف نصب، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. یَدخُلَ: فعل مضارع منصوب، علامت نصب فتحه الجَنَّةَ: مفعول به و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری اِلّا: از ادات استثناء، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. مَن: اسم موصول، مبنی، محلا مرفوع، فاعل برای «یَدخُلَ» کانَ: فعل ماضی ناقصه، مبنی بر فتح. ضمیر مستتر «هُوَ»، مبنی، محلا مرفوع، اسم «کانَ» هوداََ: خبر «کانَ» و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری اَو: حرف عطف، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. نَصارَی: عطف به «هوداََ» و منصوب بنابر تبعیت، علامت نصب فتحه مقدر تِلکَ: اسم اشاره، مبنی بر فتح، محلا مرفوع، مبتدا اَمانیُّ: خبر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری هُم: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور، مضاف الیه قُل: فعل امر، مبنی بر سکون. ضمیر مستتر «اَنتَ»، مبنی، محلا مرفوع ،فاعل هاتوا: اسم فعل، مبنی بر ضم. ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل بُرهانَ: مفعول به برای «هاتوا» و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری کُم: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور، مضاف الیه اِن: ادات شرط جازم، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. کُنتُم: فعل ماضی ناقصه، مبنی بر سکون. ضمیر متصل و بارز «تُم»، مبنی بر سکون، محلا مرفوع، اسم «کنتُم» صادقینَ: خبر «کُنتُم» و منصوب، علامت نصب «یاء» •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۲سوره بقره 👈 بَلَىٰ مَنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ مُحْسِنٌ فَلَهُٓ أَجْرُهُ عِنْدَ رَبِّهِ وَلَا خَوْفٌ عَلَيْهِمْ وَلَا هُمْ يَحْزَنُونَ آری كسانی كه همه وجود خود را تسلیم خدا كنند در حالی كه نیكوكارند، برای آنان نزد پروردگارشان پاداشی شایسته است، نه بیمی بر آنان است و نه اندوهگین می‌شوند. بلی: حرف جواب (برای اثبات کلامی که سابقا نفی شده است)، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. مَن: اسم شرط، مبنی بر سکون، محلا مرفوع، مبتدا اسلم: فعل ماضی، مبنی بر فتح. ضمیر مستتر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل وجه: مفعولٌ به و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری هُ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف الیه لِ: حرف جرّ، مبنی بر کسر، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللهِ: اسم جلاله، مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری للهِ: جار و مجرور، متعلق به «اسلم» و: حالیه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. هو: ضمیر منفصل، مبنی، محلا مرفوع، مبتدا محسنٌ: خبر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری فَ: رابطه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لَ: حرف جر، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. هُ: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور به حرف جرّ له: جار و مجرور، متعلق به محذوف، خبر مقدم، محلا مرفوع اجرُ: مبتدا و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری ه: ضمیر متصل، مبنی، مضاف الیه، محلا مجرور عند: ظرف مکان (حضوری)، متعلق به محذوف، حال برای «اجره» ربِّ: مضاف الیه و مجرور، علامت جرّ کسره ظاهری ه: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف الیه و: عاطفه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لا: حرف نفی، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. خوف: مبتدا و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری علی: حرف جر، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. هم: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور به حرف جرّ علیهم: جار و مجرور، متعلق به محذوف، خبر، محلا مرفوع و: عاطفه، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لا: حرف نفی زائد موکد نفی سابق، مبنی بر سکون، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. هُم: ضمیر منفصل، مبنی، محلا مرفوع، مبتدا یحزنون: فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ثبوت نون. ضمیر بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۴سوره بقره (قسمت اول) 👈 وَقَالَتِ الْيَهُودُ لَيْسَتِ النَّصَارَىٰ عَلَىٰ شَيْءٍ وَقَالَتِ النَّصَارَىٰ لَيْسَتِ الْيَهُودُ عَلَىٰ شَيْءٍ وَهُمْ يَتْلُونَ الْكِتَابَ ... ویهودیان گفتند: نصرانی‌ها بر آیین درستی نیستند و نصرانی‌ها گفتند: یهودیان بر آیین درستی نیستند، در حالی كه همه آنان كتاب [آسمانی‌] را می‌خوانند.... وَ: حرف استیناف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. قالَت: فعل ماضی، مبنی بر فتح الیهودُ: فاعل و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری لیست: فعل ماضی ناقصه، مبنی بر فتح النَصاری: اسم «لیس» و مرفوع، علامت رفع ضمه مقدر علی: حرف جرّ، مبنی بر سکون ، عامل، محلی از اعراب ندارد. شیءِِ: اسم مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری علی شیءِِ: جار و مجرور، متعلق به عامل مقدر، خبر «لیست»، محلا منصوب وَ: عاطفه، مبنی بر فتح، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. قالَت: فعل ماضی ، مبنی بر فتح النَصاری: فاعل و مرفوع، علامت رفع ضمه تقدیری لیستِ: فعل ماضی ناقصه، مبنی بر فتح الیهودُ: اسم «لیست» و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری علی: حرف جر، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. شیءِِ: اسم مجرور به حرف جر، علامت جر کسره ظاهری علی شَیءِِ: جار و مجرور، متعلق به عامل مقدر، خبر «لیس»، محلا منصوب . وَ: حالیه، مبنی بر فتح، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. هُم: ضمیر منفصل، مبنی، محلا مرفوع، مبتدا یَتلُونَ: فعل مضارع، علامت رفع ثبوت نون. ضمیر متصل «واو »، مبنی، فاعل، محلا مرفوع الکتابَ: مفعول به و منصوب ، علامت نصب فتحه ظاهری جمله فعلیه «یَتلُونَ الکتابَ»: خبر برای مبتدا، محلا مرفوع. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۳ سوره بقره (قسمت دوم) 👈 كَذَٰلِكَ قَالَ الَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ مِثْلَ قَوْلِهِمْ ۚفَاللَّهُ يَحْكُمُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ كسانی كه نادانند [هم چون مشركان‌] سخنی مانند سخن آنان [درباره آیین مسلمانان‌] گفتند؛ نهایتاً خدا روز قیامت در میان آنان درباره آنچه با هم اختلاف می‌كردند داوری می‌كند. ک: «کاف» حرف جرّ، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. ذالک: ضمیر اشاره، مبنی، محلا مجرور به حرف جر. («ذا» اسم اشاره، «لِ» لام بعید، «کاف» حرف خطاب) کذالک: جار و مجرور، متعلق به عامل مقدر، صفت برای مفعول مطلق محذوف تقدیر کلام :«قالو قَولاً مثلَ ذلک» قالَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح الذینَ: اسم موصول، مبنی بر فتح، محلا مرفوع، فاعل لا: لای نافیه، مبنی بر سکون، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. یعلمون: فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ثبوت نون. ضمیر بارز «واو»، مبنی، فاعل، محلا مرفوع مثلَ: صفت برای مصدر محذوف قولاً مثلَ قولِهم» قولِ: مضاف الیه برای مثلَ، علامت جرّ کسره ظاهری هِم: ضمیرمتصل، مبنی، مضاف الیه، محلا مجرور فَ: استینافیه، مبنی بر فتح، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. اللهُ: مبتدا، مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری یحکمُ: فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری. ضمیر مستتر «هو»، مبنی محلا مرفوع، فاعل بینَ: ظرف، مفعول فیه، منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری، متعلق به «یحکم» هُم: ضمیر متصل، مبنی ، مضاف الیه برای «بین»، محلا مجرور یومَ: ظرف زمان، مفعول فیه، منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری، متعلق به «یحکم» فی: حرف جرّ، مبنی بر سکون،عامل، محلی از اعراب ندارد. ما: اسم موصول، محلا مجرور به حرف جر فیما: جارومجرور، متعلق به «یحکمُ» . کانوا: فعل ماضی ناقصه، مبنی بر ضم. ضمیر بارز«واو»، مبنی، محلا مرفوع، اسم کان فی: حرف جرّ، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. هِ: ضمیر متصل، مبنی، اسم مجرور به حرف جرّ، محلامجرور فیه: جارو مجرور، متعلق به «یختلفون» یختلفون: فعل مضارع مرفوع، علامت رفع ثبوت نون، ضمیر بارز«واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل. «یختلفون»: محلا منصوب، خبر کان •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع:جملاتی که محل اعراب ندارند. با توجه به اینکه در چند جلسه به طور پراکنده موارد جملاتی که محل اعراب ندارند مطرح شده اکنون به طور کامل این مبحث را مرور می کنیم. جملاتی که محل اعراب ندارند عبارتند از : 1-جمله مستأنفه. 2- جمله معترضه. 3- جمله تفسيريّه. 4- جمله صله موصول. 5- جمله‌اى كه جواب قسم باشد. 6- جمله‌اى كه جواب شرط جازم باشد. 7- جمله‌اى كه تابع جمله‌اى باشد كه محلّ از اعراب ندارد. 🔹 جمله مستأنفه‌ جمله مستأنفه بر سه قسم است: 👈جمله‌اى كه كلام به آن ‌شروع شود. مثال: انّ زيداً قائم. 👈 جمله‌اى كه در وسط كلام بوده ولى از ماقبلش منقطع باشد. مثال: فلا يَحزُنكَ قَولهُم، إنَّ العِزَّةَ لِلّهِ جَميعاً. 👈 جمله مستأنفه بيانى و آن اين است كه در جواب سؤال مقدّر آورده شود. مثال: أكرِم زيداً، انَّ العالِمَ واجبُ الإكرامِ. 🍃جمله «انَّ العالِمَ واجبُ الإكرامِ » در واقع جواب است براى سؤال مقدّر، زيرا وقتى گفتيم: أكرِم زيداً ممكن است سؤال شود: «لِمَ؟» لذا در جواب اين سؤال فرضى گفتيم: انَّ العالِمَ واجبُ الإكرامِ. پس اين جمله را جمله مستأنفه خوانند. 🔹 جمله معترضه‌ جمله معترضه جمله‌اى است كه در وسط دو كلام يا دو جمله و يا دو كلمه‌اى واقع شود كه شأن آن دو نباشد كه بينشان فاصله ای قرار گيرد همچون مبتداء و خبر، مضاف و مضاف اليه... 🔹جمله مفسّره‌ : عبارت است از جمله‌اى كه معناى ماقبل خود را كشف و ظاهر مى‌سازد. مثال : إنَّ مَثَلَ عيسى عِندَ اللّهِ کَمَثَلِ آدم خَلَقَهُ مِن تُراب‌ . 🍃 در آیه شریفه « خَلَقَهُ مِن تُراب‌ » مفسّر «کَمَثَلِ آدم » مى‌باشد. 🔹جمله صله موصول‌: جمله‌اى است كه موصول را از ابهام بيرون مى‌آورد و شرط است كه جمله خبريّه و معلوم براى مخاطب و مشتمل بر ضميرى بوده كه با موصول در افراد و تذكير و تأنيث و تثنيه و جمع مطابق باشد مثال: جائَني الّذي قامَ أبُوهُ. 🔹 جمله جواب قسم‌: مثال: یس و القُرءانِ الحکِیم إِنّک لمِن المُرسلِین 🍃در آیه شریفه «إِنّک لمِن المُرسلِین» جمله جواب قسم است که محل اعراب ندارد. نکته مهم : هر گاه در كلامى شرط و قسم جمع شوند اكتفاء مى‌كنيم بجواب هر كدام كه مقدّم آمده و بقرينه آن جواب دوّمى را حذف بايد كرد مگر در يك صورت و آن فرضى است كه قبل از آنها كلمه‌اى كه محتاج به خبر است آمده باشد كه در اينصورت لازم است جواب شرط را آورد چه مقدّم بوده و چه مؤخّر آمده باشد. 🔹جواب شرط غير جازم‌ مثال: إذا جِئتَنى أُكرمُكَ. نکته: جمله‌اى كه جواب شرط جازم بوده ولى مقرون بفاء نباشد نیز محلّ از اعراب ندارد مثال: إن تَقُم أقُم. 🔹 جمله‌اى كه تابع جمله‌اى باشد كه محل از اعراب ندارد. مثال: جائَنى َزيدٌ فَاَكرَمتُهُ. 🍃چون جمله اوّل يعنى «جائَنى َزيدٌ» مستأنفه است و محّل از اعراب ندارد جمله دوّم يعنى « اَكرَمتُهُ » نيز كه با « فاء » بآن عطف شده محل از اعراب ندارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• ✅در آیه 113 سوره بقره : جمله «لا یَعلَمونَ» جمله صله است و محل اعراب ندارد؛ همچنین جمله «فَاللّهُ یَحکُمُ بَینَهُم» هم جمله مستأنفه است و محل اعراب ندارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل‌مرتضی و اساتید موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی و کتاب موسوعة النحو و الصرف و الأعراب 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۴ سوره بقره (قسمت اول) 👈 "وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنْ مَنَعَ مَسَاجِدَ اللَّهِ أَنْ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ وَسَعَىٰ فِي خَرَابِهَا..." و کیست ستمکارتر از آن که مردم را از ذکر نام خدا در مساجد منع کند و در خرابی آن اهتمام و کوشش نماید؟... وَ: حرف استیناف‌، مبنی بر فتح، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. مَنْ: اسم استفهام، مبنی بر سکون ، محلا مرفوع، مبتدا أَظْلَمُ: اسم تفضیل، خبر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری مِن: حرف جرّ، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. مَن: اسم موصول، مبنی بر سکون ، محلا مجرور به حرف جرّ مِمَّن: جار و مجرور، متعلق به «اظلم» مَنَعَ: فعل ماضی، مبنی بر فتح، ضمیر مستتر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل مَسَاجِدَ: مفعولٌ به و منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری اللَّهِ: مضاف الیه و مجرور، علامت جر کسره ظاهری أَن: حرف مصدری و ناصبه، مبنی بر سکون، محلی از اعراب ندارد. يُذْكَرَ: فعل مضارع مجهول، منصوب به «اَن» ناصبه، علامت نصب فتحه ظاهری فِي: حرف جرّ، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. هَا: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور به حرف جرّ فِيهَا: جار و مجرور متعلق به «یذکر» اسْمُ: نایب فاعل و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری هُ: ضمیر متصل، مبنی، محلامجرور، مضاف الیه وَ: حرف عطف،مبنی بر فتح، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. سَعَىٰ: فعل ماضی، مبنی بر فتح، ضمیر «هو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل فِي: حرف جرّ، مبنی برسکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. خَرَابِ: مجرور به حرف جرّ، علامت جرّ کسره ظاهری فِي خَرَابِ: جار و مجرور متعلق به «سعی» هَا: ضمیر متصل، مبنی، محلا مجرور، مضاف الیه •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
••🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: حرف ناصب مصدری حروفی هستند که فعل ما بعد خود را علاوه بر منصوب کردن، به مصدر تأویل می کنند، که برحسب موقعیتش در جمله اعراب می شود. 🍃این حروف عبارتند از: أن، کی يا لکی 🍃روش تأویل مصدر: اول: مصدر صریح فعل بعد از أن مصدری جایگزین فعل مذکور می شود. دوم: مصدر صریح مؤول مطابق با نیاز جمله اعراب داده می شود. سوم: فاعل بعد از أن مصدری بعد از مصدر صریح، ذکر می شود. چهارم: اسم پس از مصدر صریح بعنوان مضاف الیه می آید و علامت جرّ می گیرد. 🔹مثال: إنَّ اللهَ یأمُرُکُم أن تَذبَحُوا بَقَرَةً 👈أن تَذبَحُوا: فعل مضارع منصوب، علامت نصب حذف نون 🍃تأویل مصدر: ذِبحَکُم نقش مصدر موول در اینجا مفعولٌ به برای فعل یأمُرُکُم می باشد و منصوب می شود. 🔹 مثال : کَی نُسَبِّحَکَ کَثیراً 👈کَی نُسَبِّحَکَ: فعل مضارع منصوب، علامت نصب فتحه ظاهری 🍃تأویل مصدر: لِتَسبیحِنا ایّاکَ چون کی در معنای تعلیل است، بجای آن حرف جرّ لام قرار می گیرد و مصدر مؤول مجرور بحرف جرّ می شود. چون فعل، ضمیر متصل مفعولی دارد، هنگام تأویل به مصدر آن‌را بصورت ضمیر منفصل می آوریم. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• ✅دراین مقطع آیه: ما کانَ لَهُمْ أن يَدْخُلُوهَا أن يَدْخُلُوهَا: فعل مضارع منصوب و علامت نصب آن حذف نون تأویل مصدر : دُخُولُهم ایَّاها مصدر مؤول در اینجا اسم کان و مرفوع می گردد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل‌مرتضی و اساتید موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی و کتاب موسوعة النحو و الصرف و الأعراب 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•🌸•••༻﷽༺•••🌸••• موضوع: اعراب آیه ۱۱۴ سوره بقره (قسمت دوم) 👈... اوِلئِکَ ما کانَ لَهُم اَن یَدخُلوها اِلّا خائِفینَ لَهُم فِی الدُّنیا خِزیٌ وَ لَهم فِی الاخِرَهِ عَذابُُ عَظیمُ سزاوار نیست ‌که آنها جز با ترس و وحشت وارد این اماکن بشوند که بهره آن ظالمین مانعین، در دنیا رسوایی و در سرای دیگر عذاب عظیم است. اولئِکَ: اسم اشاره،مبنی، محلا مرفوع، مبتدا ما: نافیه، مبنی بر سکون، غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. اَن: حرف ناصب مصدری، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. یَدخُلو: فعل مضارع منصوب، علامت نصب حذف نون. ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل ها: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا منصوب، مفعول به اِلّا: از ادات استثناء، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. خائِفینَ: حال برای فاعل «یَدخُلوها» و منصوب، علامت نصب «یاء» جمله «ما کانَ لَهُم اَن یَدخُلوها» : خبر «اولئِکَ» و محلا مرفوع لَ: حرف جر، مبنی بر فتح، عامل، محلی از اعراب ندارد. هُم: ضمیر متصل، مبنی بر سکون، محلا مجرور به حرف جرّ لَهُم: جار و مجرور، متعلّق به عامل مقدر، خبر مقدم فی: حرف جر، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. الدُّنیا: اسم مجرور به حرف جر، علامت جرّ کسره مقدر فی الدُّنیا: جار و مجرور، متعلق به عامل مقدر، حال برای ضمیر «هُم» و محلا منصوب خِزیٌ : مبتدای مؤخر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری و: حرف عطف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لَهُم : گفته شد. فی : حرف جر، مبنی بر سکون، عامل، محلی از اعراب ندارد. الاخِرَهِ: اسم مجرور به حرف جر، علامت جرّ کسره ظاهری فِی الاخِرَةِ : جار و مجرور، متعلق به عامل مقدر، حال برای ضمیر «هُم» و محلا منصوب عَذابٌ : مبتدای موخر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری عَظیمٌ : نعت برای «عَذابٌ» و مرفوع بنابر تبعیت •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈•• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin
•🌸•••༻﷽༺•••🌸••• امموضوع: اعراب آیه ۱۱۵ سوره بقره 👈وَلِلَّهِ الْمَشْرِقُ وَالْمَغْرِبُ ۚ فَأَيْنَمَا تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ وَاسِعٌ عَلِيمٌ مالکیّتِ مشرق و مغرب فقط ویژه خداست؛ پس به هر کجا رو کنید آنجا روی خداست. یقیناً خدا بسیار عطا کننده و داناست. وَ: حرف استیناف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. لِ: حرف جر، مبنی بر کسره ، عامل، محلی از اعراب ندارد. اللَّهِ : اسم مجرور به حرف جر، علامت جرّ کسره ظاهری لِلَّهِ: جار و مجرور، متعلّق به عامل مقدر، محلا مرفوع، خبر مقدم الْمَشْرِقُ : مبتدای موخر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری وَ: عاطفه، مبنی بر فتح،غیر عامل، محلی از اعراب ندارد. الْمَغْرِبُ : عطف به «الْمَشْرِقُ» و مرفوع بنابر تبعیت، علامت رفع ضمه ظاهری فَ: حرف استیناف، مبنی بر فتح، غیرعامل، محلی از اعراب ندارد. أَيْنَمَا: اسم شرط جازم‌ ،مبنی بر سکون، محلا منصوب ، مفعول فیه تُوَلُّوا: فعل مضارع مجزوم، علامت جزم حذف نون ،ضمیر متصل و بارز «واو»، مبنی، محلا مرفوع، فاعل فَ: رابطه، حرف جواب شرط، مبنی بر فتح، محلی از اعراب ندارد. ثَمَّ : ظرف مکان، مبنی بر فتح، محلا منصوب مفعول فیه ،متعلّق به عامل مقدر، خبر مقدم محلا مرفوع وَجْهُ : مبتدای موخر و مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری اللَّهِ : لفظ جلاله، مضاف الیه، مجرور، علامت جر کسره إِنَّ: حرف مشبهة بالفعل، مبنی بر فتح،عامل، محلی از اعراب ندارد. اللهَ: لفظ جلاله، اسم «اِنَّ»، منصوب، علامت نصب فتحه وَاسِعٌ : خبر اول برای «اِنَّ»، مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری عَلِيمٌ: خبر دوم برای «اِنَّ»، مرفوع، علامت رفع ضمه ظاهری •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈•• برگرفته از تدریس استاد ارجمند حسینی آل مرتضی و اساتید مجرب موسسه نورالیقین در کلاس صرف و نحو تخصصی (إعراب آیات بر مبنای کتاب إعراب‌القرآن‌الکریم و کلمة‌الله‌العلیا) 📌توجه : هرگونه نشر یا کپی‌برداری از تمام یا بخشی از پیام بدون ذکر نام کانال، اشکال شرعی دارد. •••┈✾~🍃🌸🍃~✾┈••• موسسه نورالیقین مرکز تخصصی تفسیر و علوم قرآنی @moassese_nooralyaghin