#گفتار_حكيمانه #حکمت_پانزدهم ✅امیرالمومنین علی(ع) فرمودند: ✔️هر شخص گرفتارى را نمى‌توان سرزنش كرد (چه بسا بى‌تقصير باشد). 🔰سرزنش گرفتاران چرا؟ ✅سرچشمۀ گرفتارى‌ها و مشكلات و مصائبى كه دامن‌گير انسان مى‌شود كاملاً مختلف است؛ 🍃گاه نتيجۀ مستقيم اعمال انسان است كه بر اثر ندانم‌كارى‌ها، سستى‌ها، تنبلى‌ها و استفاده نكردن به موقع از فرصت‌ها دامان او را گرفته است. به يقين چنين شخصى درخور سرزنش است؛ 🍃ولى گاه مى‌شود كه اين مشكلات كفارۀ گناهان انسان است و خداوند مى‌خواهد او را به اين وسيله در دنيا پاك كند. چنين كسى گرچه به سبب گناهش درخور سرزنش است ولى چون مشمول لطف الهى شده سزاوار ملامت نيست 🍃و گاه سرچشمۀ آن آزمايش‌هاى الهى است كه خدا مى‌خواهد با آن مشكل و گرفتارى بندۀ خود را پرورش دهد كه همچون فولاد آبديده در كورۀ حوادث مقاوم سازد و يا همچون طلاى ناخالصى را كه به كوره مى‌برند تا خالص گردد او را خالص سازد در اينجا نيز جاى سرزنش نيست، 🔰بنابراين همۀ گرفتاران و بلا ديدگان را نمى‌توان سرزنش كرد و حتى در آنجايى كه انسان خود سرچشمۀ آن گرفتارى باشد باز گاهى جاهل قاصر است و گاه مقصر؛ تنها اگر مقصر باشد در خور سرزنش است. ✅اين سخن تفسير ديگرى نيز دارد و آن اين‌كه «مفتون» از مادۀ «فتن» و «فتنه» در اصل به معناى آزمايش كردن است؛ مثلا هنگامى كه مى‌خواهند طلا را آزمايش كنند آن را به كوره مى‌برند تا وضع آن روشن شود و به همين جهت هر نوع فشار و گرفتارى و مشكلات و گمراهى به عنوان فتنه از آن ياد مى‌شود و مفتون در عبارت بالا به معناى فريب‌خورده باشد؛ همان‌گونه كه دربارۀ شخص گرفتار اشاره شد اين حالت گاهى بر اثر تقصير و گاه بر اثر قصور و گاه بدون اختيار دامان انسان را مى‌گيرد به همين منظور امام مى‌فرمايد: تمام كسانى كه مفتون هستند سزاوار سرزنش نيستند. 📗پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای #نهج_البلاغه #کلام_مولا #امیر_ملک_سخن @mola_amiralmomenin_as