eitaa logo
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
2هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
3.7هزار ویدیو
226 فایل
🌸اگر کسی فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام را نقل کند خداوند گناهان زبان او را می بخشد🌸 💠تعجیل در فرج قطب عالم امکان صلوات💠 خادم : @fattemeh0606 🌷درمحضراستادشجاعی @jalasate_ostad
مشاهده در ایتا
دانلود
🏴🏴🏴🏴🏴 ✔️همسان شهيدان 🖤 امیرالمومنین عليه السلام فرمودند: ✔️مجاهد شهيد راه خدا اجر و پاداشش بيشتر از كسى نيست كه قدرت بر گناه دارد اما خويشتن‌دارى مى‌كند، اين فرد عفيف و خويشتن‌دار نزديك است كه فرشته‌اى از فرشتگان خدا شود. 474 ✔️مقام در اسلام بسيار والاست و مطابق حديث معروف نبوى كه در كتاب شريف كافى آمده است: ✔️«والاتر از هر كار نيكى كار نيك ديگرى وجود دارد تا به شهادت در راه خدا مى‌رسد كه بالاتر از آن، نيكى ديگرى نيست». ✔️قرآن مجيد و روايات، دربارۀ راه خدا و مقام والاى آن‌ها سخن بسيار گفته‌اند. ✔️با اين حال، امام عليه السلام مسألۀ عفت و پاكدامنى و چشم‌پوشى از گناه را به هنگامى كه انگيزه‌هاى شديد آن در وجود انسان زنده مى‌شود كمتر از در راه خدا ندانسته است ✔️اين نشان مى‌دهد كه اسلام براى مسائل اخلاقى مخصوصاً -نفس به ويژه در مقابل انگيزه‌هاى شديد میل به گناه چه اندازه اهميت قائل است. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_هجدهم 💠امام عليه السلام در مورد كسانى كه از جنگ در ركاب حضرت كناره‌گيرى كردن
✔️كسى كه در مسير آرزوهايش گام بردارد در (دام) مرگ خواهد افتاد! 💠نتيجۀ تسليم در برابر آرزوها 🔹امام عليه السلام در اين گفتار كوتاه و حكمت‌آميز خود به مسئلۀ طول آرزوها و سرنوشتى كه دامان انسان را مى‌گيرد اشاره نموده است. أمل به معناى هر نوع آرزو است؛ خواه آرزوى معقول باشد يا نامعقول، از اين رو اين واژه در مورد معصومان و اشخاص برجسته نيز به كار رفته آنها را كعبۀ آمال مى‌نامند و حتى خداوند به عنوان «منتهی الأمل» شمرده شده كه همان آخرين نقطۀ آرزو است. در مناجات مفتقرين از مناجات پانزده‌گانۀ امام سجاد عليه السلام مى‌خوانيم: «يٰا مُنْتَهىٰ‌ أَمَلِ‌ الْآمِليٖنَ‌» در حديث نيز از پيغمبراكرم صلى الله عليه و آله نقل شده كه فرمود: «آرزو مايۀ رحمت براى امت من است و اگر آرزو نبود هيچ مادرى فرزندش را شير نمى‌داد و هيچ باغبانى درختى نمى‌كاشت». زيرا آرزوهاست كه انسان را به تلاش و كوشش براى رسيدن به اهداف برتر و بالاتر وا مى‌دارد. ⚠️♨️ولى همين آرزو هر گاه به صورت نامعقول درآيد و تبديل به آرزوهاى دور و دراز و دست‌نيافتنى شود انسان را چنان به خود مشغول مى‌دارد كه از همه چيز حتى خداوند و مرگ و معاد غافل مى‌شود و چنان سرگرم مى‌گردد كه ناگهان مرگش فرا مى‌رسد در حالى كه دستش از همه چيز تهی است. 🔵تعبير به «مَنْ‌ جَرىٰ‌...» (مطابق برخى نقل‌ها) «مَنْ‌ أَرْخىٰ‌ عِنٰانَ‌ أَمَلِهِ‌» (كسى كه لجام آرزو را سست و رها كند.) اشاره به همين آرزوهاست و به تعبير ديگر، آرزو تشبيه به مركب سركشى شده كه اگر عنان و زمام او را رها كنند طغيان مى‌كند و انسان را در پرتگاه مى‌افكند. ✔️امیرالمؤمنین علی(ع) می فرمایند: «آرزوهاى دراز اعمال انسان را تباه مى‌كند و مرگ را به فراموشى مى‌افكند». «آرزوى دور و دراز مايۀ سلطۀ شياطين بر دل‌هاى غافلان است». «آرزوهاى دور و دراز همچون سراب است بيننده را مى‌فريبد و آن كس را كه بر آن دل ببندد مأيوس مى‌سازد». 📎غررالحكم 📗پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_نوزدهم ✔️كسى كه در مسير آرزوهايش گام بردارد در (دام) مرگ خواهد افتاد! 💠نتيج
✔️از لغزش‌هاى افراد با شخصيت (و جوانمرد) چشم‌پوشى كنيد، چرا كه هيچ كس از آنها گرفتار لغزش نمى‌شود مگر اين‌كه دست خدا به دست اوست و او را بلند مى‌كند. 💠چشم‌پوشى از لغزش جوانمردان 🔹امام عليه السلام در اين كلمۀ حكمت‌آميز به لغزش‌هايى اشاره دارد كه گاه از اشخاص با شخصيت سر مى‌زند و همگان را توصيه مى‌كند از آن چشم بپوشند. روشن است كه هر انسانى - به جز معصومان عليهم السلام- در زندگى خود گرفتار لغزش يا لغزش‌هايى مى‌شوند. اگر آنها افراد با شخصيت و نيكوكارى باشند بايد به موجب حسن اعمال و رفتارشان از اين لغزش‌ها چشم‌پوشى كرد؛ هر گونه نقل آن براى ديگران يا سرزنش يا بزرگ‌نمايى كارى است خطا و بر خلاف انصاف و جوانمردى، زيرا خدا هم مدافع اين‌گونه افراد است. امام(ع) مى‌فرمايد: هرگاه يكى از اين افراد نيكوكار و با شخصيت به زمين بخورند خداوند فورا وى را از زمين بلند مى‌كند و اجازه نمى‌دهد آبروى او برود. 🔵از اين جملۀ حكمت‌آميز دو نتيجه مى‌توان گرفت: نتيجۀ اول: كه در متن جمله آمده اين است كه لغزش‌هاى نيكوكاران و افراد پاك و با تقوا را بايد ناديده گرفت و حسن ظنِ‌ به آنها را نبايد با اين لغزش‌ها به سوء ظن مبدل كرد. اين همان چيزى است كه در روايت معروف كه به صورت ضرب المثل در آمده مى‌خوانيم: «اَلْجَوٰادُ قَدْ يَكْبُو» يا «قَدْ يَكْبُو الْجَوٰادُ» (اسب ارزشمند و كارآمد گاه ممكن است گرفتار لغزشى شود) و در بعضى از عبارات اين جمله به آن افزوده شده كه «الصّٰارِمُ‌ قَدْ يَنْبُو؛ شمشير برنده نيز گاهى كارگر نمى‌شود». نتيجۀ دوم: اگر راه تقوا و نيكوكارى و جوانمردى را پيش گيريم خداوند به هنگام لغزش‌ها ما را تنها نمى‌گذارد و دست ما را مى‌گيرد و از زمين بلند مى‌كند و آبروى ما را حفظ‍‌ مى‌نمايد. 📗پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_بیستم ✔️از لغزش‌هاى افراد با شخصيت (و جوانمرد) چشم‌پوشى كنيد، چرا كه هيچ كس
✔️ترس (نابجا) با نااميدى مقرون است و كم‌رويى با محروميت همراه، فرصت‌ها همچون ابر در گذرند؛ ازاين‌رو، فرصت‌هاى نيك را غنيمت بشماريد (و پيش از آنكه از دست برود، از آن استفاده كنيد). 💠نتيجۀ ترس و كم‌رويى 🔹بدون شك ترس از عوامل و اشياى خطرناك، حالتى است كه خداوند در انسان براى حفظ‍‌ او آفريده است. هنگامى كه حادثۀ خطرناكى رخ مى‌دهد يا موجود خطرناكى به انسان حمله مى‌كند و خود را قادر بر دفاع نمى‌بيند ترس بر او غالب مى‌شود و خود را به سرعت از صحنه دور مى‌سازد اين‌گونه ترس منطقى و موهبت الهى براى حفظ‍‌ انسان از خطرات است. ترس بجا سپرى است در برابر اين‌گونه حوادث. ولى ترس نابجا كه ناشى از توهم يا ضعف نفس يا عدم مقاومت در مقابل مشكلات باشد به يقين مذموم و نكوهيده است و اين‌گونه ترس‌هاست كه انسان را از رسيدن به مقاصد عاليه باز مى‌دارد. به همين دليل از قديم گفته‌اند: شجاعان اند كه به موفقيت‌هاى بزرگ دست مى‌يابند. 🔹حياء مانند هيبت دو معناى باارزش و ضد ارزش دارد؛ حياى ارزشمند آن است كه انسان از هر كار زشت و گناه و آنچه مخالف عقل و شرع است بپرهيزد و حياى ضد ارزش آن است كه انسان از فراگرفتن علوم و دانش‌ها و يا سؤال كردن از چيزهايى كه نمى‌داند يا احقاق حق در نزد قاضى و جز او اجتناب كند، همان چيزى كه در عرف، از آن به كم‌رويىِ‌ ناشى از ضعف نفس تعبير مى‌شود. منظور امام عليه السلام در گفتار بالا همان معناى دوم است كه انسان را گرفتار محروميت‌ها مى‌سازد. 🔹رسول خدا(ص): «شرم و حيا دو گونه است حياى عاقلانه و حياى احمقانه؛ حياى عاقلانه از علم سرچشمه مى‌گيرد و حياى احمقانه از جهل»‌؛ (كافى، ج 2، ص 106، ح 6.) 🔹منظور از فرصت، آماده شدن كامل اسباب كار خوب است مثل اين‌كه تمام مقدمات جهت تحصيل علم براى كسى فراهم گردد؛ هم تن سالم دارد، هم هوش و استعداد، هم استاد لايقى آمادۀ تدريس او و هم فضاى آموزشى خوبى در اختيار اوست كه در عرف نام آن را فرصت مى‌گذارند و از آنجايى كه فرصت‌ها تركيبى از عوامل متعددى است و هر كدام از اين عوامل ممكن است بر اثر تغييراتى زايل شود از اين رو فرصت‌ها زودگذرند. 🌐تمام مواهب الهى كه در دنيا نصيب انسان مى‌شود فرصت‌هاى زودگذرند؛ جوانى، تندرستى، امنيت، آمادگى روح و فكر، بلكه عمر و حيات انسان همگى فرصت‌هاى زودگذرى هستند كه اگر آنها را غنيمت نشمريم و بهرۀ كافى نگيريم نتيجه‌اى اندوهبار خواهد داشت. 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
✔️ما را حقى است كه اگر به ما داده شود (آزاديم) و الّا (همچون اسيران و بردگانى خواهيم بود كه) در عقب شتر سوار خواهيم شد، هرچند زمانى طولانى اين سير در تاريكى بگذرد. 🔷اگر حق ما را بگيرند... اين جملۀ حكمت‌آميز خواه مقارن ايام سقيفه گفته شده باشد يا در شوراى شش نفرۀ عمر براى انتخاب خليفه پس از او، اشاره به مسئلۀ خلافت دارد كه حق مسلّم اهل‌بيت و امير مؤمنان على عليه السلام بود. 💠سيد رضى در تفسیر اين سخن مى‌گويد: «اين كلام از سخنان لطيف و فصيح امام است و معناى آن اين است كه اگر حق ما به ما داده نشود همچون افراد خوار و بى‌مقدار خواهيم بود و اين بدان سبب است كه كسى كه پشت سر ديگرى سوار بر مركب مى‌شود در قسمت عقب مركب خواهد بود، همچون برده و اسير و مانند آنها» 💠تفسير دوم: اگر حق ما را به ما ندهند به زحمت و مشقت فراوان خواهيم افتاد همان‌گونه كه شخص رديف دوم به هنگام سوار شدن بر شتر چنين حالى را خواهد داشت. 💠تفسير سوم اين‌كه اگر ما به حقمان نرسيم مخالفان ما براى مدتى طولانى ما را به عقب خواهند انداخت و ما هم طبق فرمودۀ پيغمبر اكرم(ص) صبر مى‌كنيم و براى گرفتن حق خويش دست به شمشير نخواهيم برد. 🔷اين احتمال نيز بعيد نيست كه هر سه تفسير در مفهوم كلام امام جمع باشد به اين معنا كه اگر ما را از حق خود محروم سازند هم ما را به خوارى مى‌كشانند و هم به زحمت و مشقت مى‌افكنند و هم مدت طولانى ما را از حقمان محروم مى‌دارند و به فرمان پيغمبر اكرم ناچاريم صبر كنيم. 🌟مخالفان ما افراد بى‌رحمى هستند كه تنها به غصب حق ما قناعت نمى‌كنند، بلكه اصرار دارند ما را به ذلت و زحمت بيفكنند و هرچه بيشتر رسيدن ما را به حقمان تأخير بيندازند، ✨همان‌گونه كه تاريخ اين واقعيت را نشان داد كه دشمنان امام هفتاد سال بر فراز تمام منابر در سراسر جهان اسلام آن حضرت را لعن مى‌كردند و فرزندانش را در كربلا به خاك و خون كشيدند و خاندان او را به اسارت كشاندند و آنچه از دستشان بر مى‌آمد از ظلم و ستم بود روا داشتند ولى آنها صبر كردند، تا اين شب تاريك و سياه و ظلمانى برطرف شود ❄️و البته باور ما اين است كه پايان اين شب سياه و ظلمانى همان ظهور خواهد بود كه در آن زمان حق به صاحب حق مى‌رسد و جهان دگرگون مى‌شود و عالم ديگرى جاى اين عالم ظلمانى را خواهد گرفت. 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
🎥 حاج‌قاسمِ جهادِ تبیین باش... @fakhrian_ir
✔️تأثير كلام و سخن (كلمات نافذتر از تيرها!) (رُبَّ قَوْل أَنْفَذُ مِنْ صَوْلٍ)؛ چه بسيار سخنانى كه از حمله (و اعمال قدرت) نافذتر است. کلمات، سلاحی قدرتمند هستند که اگر بادقت وحکمت استفاده شوند، می‌توانند از هر زور و فشاری مؤثرتر باشند. از اینرو، یادگیری هنر سخنوری و دقت در انتخاب کلمات، یکی از ضروری‌ترین مهارت‌های زندگی است. قدرت کلمات در تأثیرگذاری بر قلب‌ها و ذهن‌ها سخنان سنجیده ودرست می‌توانند عواطف، باورها و اندیشه‌های افراد را تحت تأثیر قراردهند. درحالیکه قدرت فیزیکی ممکن است به تغییرات سطحی یا موقتی منجرشود، کلمات می‌تواننداثرات عمیق‌تری برجای بگذارند وحتی مسیرزندگی افراد را تغییردهند. نمونه‌های تاریخی درتاریخ، افراد بسیاری با سخنان خود توانسته‌اند ملتی را بیدار کنند یا جامعه‌ای را متحول سازند. برای مثال، خطبه‌های حضرت علی (ع) درنهج‌البلاغه یا سخنان حضرت زینب(س) در برابر یزید، نمونه‌هایی ازسخنان نافذی است که تأثیری بسیار فراتر از هر قدرت فیزیکی داشته‌اند. جایگاه ادب وحکمت در ارتباطات انسانی گاهی یک کلام نیکو ومؤدبانه می‌تواند دشمنی‌ها را به دوستی تبدیل کندیا شرایط سخت را آرام سازد. درمقابل، سخنان نادرست یا بی‌فکرانه می‌تواند مانند تیری زهرآلود عمل کرده و روابط را تخریب کند. کاربرد در زندگی روزمره این حکمت به ما می‌آموزد که پیش ازسخن گفتن فکرکنیم و بدانیم که سخنان مامی‌توانند سازنده یا ویرانگر باشند. استفاده ازکلمات مناسب ولحن صحیح می‌تواند از بروز بسیاری ازمشکلات جلوگیری کند. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_بیستم_و_دوم ✔️ما را حقى است كه اگر به ما داده شود (آزاديم) و الّا (همچون اسي
✔️كسى كه عملش او را (از پيمودن مدارج كمال) كُند سازد نَسَبش به او سرعت نخواهد بخشيد. 🔷مرد عمل باش! امیرالمؤمنین علی عليه السلام در اين سخن پربار و حكمت‌آميز به اهميت عمل صالح و نيك در سرنوشت انسان اشاره دارد و تلويحاً كسانى را كه بر نسب خود تكيه مى‌كنند در خطا مى‌شمرد 💠قرآن مجيد و روايات اسلامى در جاى جاى خود بر فرهنگ عمل تكيه كرده است و آن را مقدم بر هر چيز مى‌شمرد و اين آيۀ شريفۀ قرآنى كه به صورت شعار براى مسلمانان در آمده شاهد اين گفتار است: «إِنَّ‌ أَكْرَمَكُمْ‌ عِنْدَ اللّٰهِ‌ أَتْقٰاكُمْ‌». (حجرات: 13) درست است كه نسب عالى يكى از مزاياى اجتماعى افراد محسوب مى‌شود ولى در واقع جنبۀ تشريفاتى دارد؛ آنچه به حقيقت و واقعيت مقرون است خود انسان است و بسيار ديده‌ايم افرادى كه از خانواده‌هاى پايين بودند به سبب جد و جهد و تلاش و كوشش به مقامات عالى رسيده‌اند در حالى كه افراد ديگرى با نسب‌هاى عالى بر اثر سستى و تنبلى خوار و بى‌مقدار شدند. 💠عمل در اينجا به معناى عبادت نيست بلكه هرگونه عمل مثبت معنوى و مادى را شامل مى‌شود. 💠امام زين العابدين على بن الحسين عليهما السلام فرمودند: 🔷«هيهات هيهات خداوند بهشت را براى مطيعان و نيكوكاران آفريده، هرچند غلام حبشى باشد و دوزخ را براى عاصيان خلق كرده، هرچند فرد بزرگى از قريش باشد مگر اين سخن خدا را نشنيده‌اى كه مى‌فرمايد: هنگامى كه در صور دميده شود و قيامت برپا گردد نسب‌ها به درد نمى‌خورد و كسى از آن سؤال نمى‌كند».(سوره مؤمنون: 101) 🖋(بحر المحبة غزالى، ص 41-\44) 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
✔️مصونیت از گناه با پادزهر تقوا از بنیادی ترین مباحث اخلاقی عام و مثبت به شمار آمده که نقش مهمی در سازندگی انسان دارد به همین خاطر واژه مورد نظر با مشتقاتش حدود یکصد بار در نهج البلاغه آمده است. حضرت علی (ع) در خطبه ای به مفهوم سازی تقوا در مواجهه با گناهان می پردازد و از آن به عنوان پادزهر در مقابل زهر گناه یاد می کند: [أَلَا وَ بِالتَّقْوَى تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطَايَا] «آگاه باشید با تقوی نیش و زهر گناهان کنده میشود». (خطبه 157) "تقوى" مصدر ریشه "وقی" بوده که معنای اصلی آن حفظ و صیانت از خطر و ضرر است. تقوا در اصطلاح شرع به معنای نگاه داشتن نفس از معاصی به کار رفته است. واژه "حُمَةُ" نیز بر نیش و زهر کژدم و مار و مانند آن اطلاق می شود. تقوا یک قوه نیرومند بازدارنده باطنی است که از نفوذ گناه و آسیبهای اخلاقی و آفات دینی در عملکرد انسان جلوگیری نموده و فرد را از آسیبها و پیامدهای نامطلوب گناه در دنیا و آخرت مصون نگه میدارد. تقوا در دو نوع تقوای ضعیف و تقوای قوی قابل مشاهده است؛ در تقوای ضعیف انسان برای نگهداری نفس از آلودگی و معاصی از محیط خطر و گناه فرار نموده و انزواطلبی را برای خود فراهم می آورد؛ پرهیز از گناه در این حالت به پرهیز از محیط و موجبات گناه تعبیر می‌شود، اما در تقوای قوی انسان در دنیایی پر از گناه، رفت و آمد نموده و به جای ایجاد محدودیت محیطی، مصونیت روحی و اخلاقی برای خود فراهم می آورد؛ با توجه به خطبه فوق تقوای مورد نظر امام علی (ع) از نوع تقوای قوی میباشد زیرا مفهوم سازی گناه با زهر و نیش حیوانات و به صیغه جمع مکسر و همچنین منتهى الجموع آوردن واژه گناه در شکل "خطايا" حکایت از آن دارد که با توجه به این فضای تلفیقی تقوا یک قوه نیرومند بازدارنده باطنی است که از نفوذ گناه و آسیبهای اخلاقی و آفات دینی در عملکرد انسان جلوگیری نموده و فرد را از آسیبها و پیامدهای نامطلوب گناه در دنیا و آخرت مصون نگه میدارد. این گناهان و آلودگیها در محیط همواره وجود داشته و انسان باید به جای گریز از آن و عدم رفت و آمد در دنیا مصونیت برای خود ایجاد نماید. در حقیقت با توجه به خاصیت پادزهر بودن تقوا میتوان در آن نوعی خودپایی امنیتی مشاهده نمود؛ بر این اساس فرد با ایجاد آن در ابعاد درونی و بیرونی قادر خواهد بود به صورت آگاهانه راه صحیح و روشن را از راههای ناصحیح تشخیص داده و با انتخاب صراط مستقيم وجود خود را گفتار کردار و رفتار در برابر خطرهای درونی (نفس اماره) یا بیرونی مصون نگه دارد. تقواپیشگان به دلیل مقاومت و پیشگیری در مقابل گناه روح را واکسینه نموده و با وجود رویارویی با گناهان مصونیت در مقابل بیماری گناه را با خود همراه می‌سازند. در حقیقت دنیای پر از گناه چون منطقه ای دارای بیماری های واگیردار بوده که مصونیت از آن نیاز به پادتن و واکسینه شدن دارد. ضروری ترین پادتنی است که در شریان جان نفوذ نموده و بدن را در مقابل هجوم گناهان مقاوم می نماید و خلود و ماندگاری را برای انسان رقم می‌زند. با توجه به مطالب فوق و بنابر این فرموده امام علی (ع) «التقوى رئيس الأخلاق (نهج البلاغه حکمت ٤١٠)، تقوا، در عصر فروپاشی مبانی اخلاقی و دینی مهمترین مؤلفه ارزشی و سنگ بنای شکل گیری انسانی محسوب میشود. 📗مقاله *تحلیل شناختی استعاره در نهج البلاغه*، نوشته دکتر سیده فاطمه سلیمی @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_بیستم_و_سوم ✔️كسى كه عملش او را (از پيمودن مدارج كمال) كُند سازد نَسَبش به ا
✔️منْ‌ كَفَّارَاتِ‌ الذُّنُوبِ‌ الْعِظَامِ‌ إِغَاثَةُ‌ الْمَلْهُوفِ‌، وَ التَّنْفِيسُ‌ عَنِ‌ الْمَكْرُوبِ‌ . 🌟از جمله كفاره‌هاى گناهان بزرگ، به فرياد بيچاره و مظلوم رسيدن و تسلّى دادن به افراد غمگين است. 🔷كفّارۀ گناهان بزرگ ✨واژه «ملهوف» معناى وسيعى دارد كه هر فرد مظلوم و بيچاره‌اى را شامل مى‌شود؛ خواه بيمار باشد يا گرفتار طلبكار و يا فقير نادار و يا زندانى بى‌گناه. كسى كه به كمك اين‌گونه افراد بشتابد مى‌تواند عفو الهى را در برابر گناهانى كه انجام داده به خود متوجه سازد. ✨واژه «مكروب» به هر شخص غمگين گفته مى‌شود؛ خواه غم او در مصيبت عزيزش باشد يا غم بيمارى يا فقر يا شكست در امر تجارت و يا هر غم ديگر. ✨واژه «تنفيس» همان زدودن غم است. در جايى كه ممكن است عامل غم برطرف شود زدودنش از اين طريق خواهد بود؛ مانند زدودن فقر از طريق كمك مالى و آنجا كه نمى‌توان عامل آن را برطرف كرد مى‌توان از طريق تسلى دادن، غم و اندوه را سبك نمود مانند كسى كه عزيزش را از دست داده با تسليت گفتن و دلدارى دادن به وسيلۀ دوستان، غم و اندوهش كاهش مى‌يابد يا برطرف مى‌شود. اينها همه مصداق تنفيس است. 🔰در يك جمله كمك‌هاى مردمى در اسلام به هر شكل و به هر صورت اهميت فوق العاده‌اى دارد؛ هم موجب بركت در زندگى و هم سبب برطرف شدن بلاها و هم كفارۀ گناهان است. 💠كفاره - چنان‌كه از نامش پيداست - چيزى است كه امر ديگرى را مى‌پوشاند. در روايات اسلامى امور زيادى به عنوان كفارۀ گناه ذكر شده است؛ از جمله: فقر، بيمارى، ترس از حاكم ظالم، خسارات مالى، غم و اندوه، ترس و وحشت، سجده‌هاى طولانى، انجام حج و عمره، زيارت قبور معصومان عليهم السلام مخصوصاً زيارت امام حسين عليه السلام و صلوات بر محمد و آل محمد. 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_بیستم_و_چهارم ✔️منْ‌ كَفَّارَاتِ‌ الذُّنُوبِ‌ الْعِظَامِ‌ إِغَاثَةُ‌ الْمَلْ
✔️يَا بْنَ‌ آدَمَ‌، إِذَا رَأَيْتَ‌ رَبَّكَ‌ سُبْحَانَهُ‌ يُتَابِعُ‌ عَلَيْكَ‌ نِعَمَهُ‌ وَ أَنْتَ‌ تَعْصِيهِ‌ فَاحْذَرْهُ‌. 🌟اى فرزند آدم! هنگامى كه مى‌بينى پروردگارت نعمت‌هايش را پى‌درپى بر تو مى‌فرستد در حالى كه تو معصيت او را مى‌كنى از او بترس (مبادا مجازات سنگينش در انتظار تو باشد). 🔷از مهلت الهى بترس ✨امیرالمؤمنین علی عليه السلام در اين سخن حكمت‌آميزش به گنهكاران مغرور هشدار مى‌دهد. 💥گنهكاران سه دسته‌اند: ⚡️گروهى آلودگى كمى دارند و يا اعمال نيك بسيار توأم با صفاى دل. خداوند اين گروه را در همين جهان گرفتار مجازات‌هايى مى‌كند تا پاك شوند و پاك از جهان بروند. ⚡️گروه ديگرى گناهان سنگين‌تر و مجازات بيشترى دارند كه خداوند به آنها فرمان توبه داده و اگر توبه نكنند در آخرت گرفتارند. ⚡️گروه سومى هستند كه طغيان و سركشى را به حد اعلى رسانده‌اند خداوند آنها را در همين دنيا گرفتار عذاب استدراج مى‌كند. ✨منظور از اين است كه لطف و رحمت خود را از آنها مى‌گيرد و توفيق را از آنها سلب مى‌كند، ميدان را براى آنها باز مى‌گذارد، بلكه هر روز نعمت بيشترى به آنها مى‌دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگين گردد. ناگهان مجازات سنگين و دردناكى به سراغشان مى‌آيد و آنها را در هم مى‌كوبد و به يقين مجازات در اين حالت كه در ناز و نعمت به سر مى‌برند بسيار دردناك‌تر است. اين درست به آن مى‌ماند كه شخصى ساعت به ساعت از شاخه‌هاى درختى بالا برود و هنگامى كه به انتهاى آن برسد ناگهان تعادل خود را از دست بدهد و فرو افتد و تمام استخوان‌هايش در هم بشكند. 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as