eitaa logo
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
2هزار دنبال‌کننده
6.9هزار عکس
3.7هزار ویدیو
226 فایل
🌸اگر کسی فضائل امیرالمومنین علی علیه السلام را نقل کند خداوند گناهان زبان او را می بخشد🌸 💠تعجیل در فرج قطب عالم امکان صلوات💠 خادم : @fattemeh0606 🌷درمحضراستادشجاعی @jalasate_ostad
مشاهده در ایتا
دانلود
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_بیستم_و_سوم ✔️كسى كه عملش او را (از پيمودن مدارج كمال) كُند سازد نَسَبش به ا
✔️منْ‌ كَفَّارَاتِ‌ الذُّنُوبِ‌ الْعِظَامِ‌ إِغَاثَةُ‌ الْمَلْهُوفِ‌، وَ التَّنْفِيسُ‌ عَنِ‌ الْمَكْرُوبِ‌ . 🌟از جمله كفاره‌هاى گناهان بزرگ، به فرياد بيچاره و مظلوم رسيدن و تسلّى دادن به افراد غمگين است. 🔷كفّارۀ گناهان بزرگ ✨واژه «ملهوف» معناى وسيعى دارد كه هر فرد مظلوم و بيچاره‌اى را شامل مى‌شود؛ خواه بيمار باشد يا گرفتار طلبكار و يا فقير نادار و يا زندانى بى‌گناه. كسى كه به كمك اين‌گونه افراد بشتابد مى‌تواند عفو الهى را در برابر گناهانى كه انجام داده به خود متوجه سازد. ✨واژه «مكروب» به هر شخص غمگين گفته مى‌شود؛ خواه غم او در مصيبت عزيزش باشد يا غم بيمارى يا فقر يا شكست در امر تجارت و يا هر غم ديگر. ✨واژه «تنفيس» همان زدودن غم است. در جايى كه ممكن است عامل غم برطرف شود زدودنش از اين طريق خواهد بود؛ مانند زدودن فقر از طريق كمك مالى و آنجا كه نمى‌توان عامل آن را برطرف كرد مى‌توان از طريق تسلى دادن، غم و اندوه را سبك نمود مانند كسى كه عزيزش را از دست داده با تسليت گفتن و دلدارى دادن به وسيلۀ دوستان، غم و اندوهش كاهش مى‌يابد يا برطرف مى‌شود. اينها همه مصداق تنفيس است. 🔰در يك جمله كمك‌هاى مردمى در اسلام به هر شكل و به هر صورت اهميت فوق العاده‌اى دارد؛ هم موجب بركت در زندگى و هم سبب برطرف شدن بلاها و هم كفارۀ گناهان است. 💠كفاره - چنان‌كه از نامش پيداست - چيزى است كه امر ديگرى را مى‌پوشاند. در روايات اسلامى امور زيادى به عنوان كفارۀ گناه ذكر شده است؛ از جمله: فقر، بيمارى، ترس از حاكم ظالم، خسارات مالى، غم و اندوه، ترس و وحشت، سجده‌هاى طولانى، انجام حج و عمره، زيارت قبور معصومان عليهم السلام مخصوصاً زيارت امام حسين عليه السلام و صلوات بر محمد و آل محمد. 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
✔️ساختن جامعه ای با امید و موفقیت با عمل به درسهای نهج البلاغه اگر بخواهیم جامعه ای را که شایسته ی انسانیت و شایسته ی انسان است بسازیم. جامعه ای سرتا پا عدل، سرتاپا حق، با امید، با جهاد، با تلاش، با پیروزی، با موفقیت، و بر مبنای یک فلسفه ی عالمانه و درست؛ همه ی این درسها در خودسازی و جامعه سازی از نهج البلاغه به دست می آید؛ نهج البلاغه یک چنین کتاب کاملی است. 💠بیانات در اجتماع دانش آموزان ممتاز شرکت کننده در اولین دوره ی مسابقات نهج البلاغه؛ ۱۳۶۵/۰۵/۳۰ @mola_amiralmomenin_as
✅خطبه در يك نگاه اين «خطبه» در عين فشردگى و كوتاهى، ترسيم دقيقى از پيروان «شيطان» و چگونگى نفوذ او در آنها و سپس آثار و پيامدهاى مرگبار آن را نشان مى‌دهد و توضيح مى‌دهد از چه راه «شيطان» وارد وجود انسانها مى‌شود و غافلان را در دام خويش گرفتار مى‌سازد، سپس چگونه آنها را در هر مسيرى كه مى‌خواهد به كار مى‌گيرد، و در حقيقت هشدارى است به همۀ رهروان حق كه بايد دقيقا مراقب نفوذ تدريجى «شيطان» در وجودشان باشند و هنگامى كه كمترين آثار اين نفوذ آشكار شد به مبارزه برخيزند. گر چه اين خطبه از كسانى سخن مى‌گويد كه مانند «طلحه» و «زبير» يا «معاويه» و لشكريان «شام» يا «خوارج نهروان» در گذشته در دام شيطان گرفتار شدند، ولى واضح است كه منحصر به آنها نيست، بلكه يك بيان كلّى براى همه كسانى است كه طعمۀ شيطان مى‌شوند. در اين «خطبه» نفوذ شيطان در پيروان خود در چند مرحله دقيقا بيان شده است و امام (ع) آن را با ظرافت و فصاحت و بلاغت ويژۀ خود در لا به لاى تشبيهات زيبا و گويا به بهترين وجهى شرح مى‌دهد به گونه‌اى كه بهتر از آن تصوّر نمى‌شود. ♻️پيروان شيطان! ✔️متن خطبه خطبه‌اى از آن حضرت كه در آن پيروان شيطان را مذمّت مى‌كند: (اين زشت سيرتان) شيطان را ملاك و اساس كار خود قرار داده‌اند، او نيز آنها را به عنوان دامهاى خويش (يا شريكان خود) برگزيد و به دنبال آن در سينه‌هاى آنها تخمگذارى كرد، سپس آن را مبدّل به جوجه نمود. اين جوجه‌هاى شيطانى از درون سينه‌هاى آنان خارج شده، در دامانشان حركت كرد و پرورش يافت (و سرانجام كارشان به جايى رسيد كه) شيطان با چشم آنها نگاه كرد و با زبانشان سخن گفت. آنها را بر مركب لغزشها سوار كرد و سخنان فاسد و هزل و باطل را در نظرشان زينت بخشيد، و به اين دليل اعمال آنها اعمال كسى است كه شيطان او را در سلطۀ خود شريك ساخته و سخنان باطل را بر زبان او نهاده است (و از اين طريق مى‌توان آنها را به خوبى شناخت). @mola_amiralmomenin_as
امیرالمؤمنین علی(ع): خدایا بر من ببخش آنچه را که با زبانم به تو نزدیک شدم و دلم با آن مخالف نمود. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#خطبه‌هاى_اميرالمؤمنین_عليه_السلام #خطبه_هفتم ✅خطبه در يك نگاه اين «خطبه» در عين فشردگى و كوت
✅خطبه در يك نگاه گوشه‌اى از داستان «طلحه و زبير» و پيمان‌شكنى آنها را در شرح خطبه‌هاى سابق خوانديد، آنها با امام به ميل و اختيار خود بيعت كردند و حتّى هنگامى كه خدمتش رسيدند و اجازۀ رفتن به «عمره» را خواستند، امام فرمود: شما قصد «عمره» نداريد. سوگند ياد كردند كه هدفى جز اين ندارند! امام به آنها پيشنهاد كرد كه بار ديگر بيعت خود را تجديد كنيد، آنها نيز با تعبيرات مؤكّد، بيعت را تجديد كردند. امام به آنها اجازه داد كه براى «عمره» بروند، هنگامى كه خارج شدند، به حاضران فرمود: «به خدا سوگند آنها را در فتنه‌اى مشاهده خواهيد كرد كه (جنگ و خونريزى به راه مى‌اندازند و خودشان) در آن كشته مى‌شوند». «زبير» براى توجيه پيمان‌شكنى خود بهانه‌اى درست كرد، و آن اين كه تنها با دستش بيعت كرده و مجبور بوده و با قلب بيعت نكرده است! امام در پاسخ او اين خطبه را ايراد فرمود (اين نكته قابل توجّه است كه بعضى اين سخن را به امام «حسن مجتبى (ع)» نسبت داده‌اند كه به امر پدرش على (ع) پس از خطبۀ «عبد اللّه بن زبير» در روز «جمل» فرمود، ولى بعيد به نظر نمى‌رسد كه على (ع) اين سخن را قبلا در پاسخ ادّعاهاى «زبير» بيان فرموده بود و امام حسن (ع) از آن در خطبه‌اش در روز جمل بهره‌گيرى كرد): يزعم انّه قد بايع بيده، و لم يبايع بقلبه، فقد اقرّ بالبيعة، و ادّعى الوليجة. فليأت عليها بامر يعرف، و الاّ فليدخل فيما خرج منه. ♻️عذرهاى بدتر از گناه ✔️متن خطبه او ادّعا مى‌كند كه بيعتش تنها با دست بود نه با دل، پس اقرار به بيعت كرده، ولى مدّعى يك امر پنهانى است (كه نيّتش بر خلاف آن بوده) بنا بر اين بر او لازم است كه دليل روشنى بر اين ادّعاى خود بياورد و گرنه بايد در آن چيزى كه از آن خارج شده، داخل شود و به بيعت خود باز گردد و نسبت به آن وفادار باشد. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#خطبه‌هاى_اميرالمؤمنین_عليه_السلام #خطبه_هشتم ✅خطبه در يك نگاه گوشه‌اى از داستان «طلحه و زبير
✔️توضیحی در رابطه با بسيارى از مردم ديده بودند كه «طلحه» و «زبير» با ميل خود نزد امام آمدند و بيعت كردند، آنها جزء نخستين افراد بودند و اين امر در مسجد انجام گرفت، اين بيعت از هر نظر قابل قبول است و اگر كسى مى‌خواهد غير آن را ادّعا كند بايد دليل محكم و قرينۀ آشكارى بر ادّعاى خود بياورد. علاوه بر اين همه مى‌دانستند كه در مورد بيعت با على (ع) اكراه و اجبارى وجود نداشت، گروه اندكى از سرشناسان بيعت نكردند، امام هم مزاحمتى براى آنها ايجاد نكرد. با توجّه به اين، ادّعاى عدم هماهنگى باطن و ظاهر چيزى نبود كه به اين سادگى قابل پذيرش باشد. همان گونه كه گفته شد اين يك اصل اساسى در تمام محافل حقوقى و قضايى است كه هر كس ظاهرا با ميل خود قراردادى را ببندد، بايد به آن وفادار باشد و ادّعاى اكراه و اجبار و جدايى دل از زبان، و باطن از ظاهر پذيرفته نيست و الاّ هر كس مى‌تواند قرارداد خود را با ديگران به راحتى به هم بزند. خريدار و فروشنده و ازدواج كننده و واقف و... هر وقت قرارداد را به مصلحت خود نديدند، بگويند ما تنها با زبان يا دست، قرارداد بستيم و قلب ما همراه نبود! در اين صورت به اصطلاح، سنگ روى سنگ بند نمى‌شود و تمام قراردادهاى افراد و دولتها و ملّتها از ارزش و اعتبار سقوط‍‌ مى‌كند و اين چيزى است كه هيچ عاقلى نمى‌پذيرد، حتّى به يقين «زبير» هم اين معنى را مى‌دانست ولى براى اغفال عوام كه سيل اعتراض را به روى او گشوده بودند كه چرا بيعت خود را شكسته‌؟ تشبّث به اين حشيش و توسّل به اين دليل واهى جست. اينها همه به خاطر آن است كه مردم آن زمان مخصوصا عرب براى اهميّت فوق العاده‌اى قائل بودند و شكستن آن را گناه بزرگ و تخلّف غير قابل قبولى مى‌دانستند. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#نامه‌_های_امیرالمومنین_علیه_السلام ✔️#نامه_بیست_و_یکم ⬅️نامه در یک نگاه 📜از نامه‌هاى امیرالمؤ
✔️ ⬅️نامه در یک نگاه 📜از نامه‌هاى امیرالمؤمنین(ص) است كه به عبداللّه بن عباس رحمة اللّه عليه مرقوم داشته و عبداللّه همواره مى‌گفت: پس از سخنان پيغمبر اسلام(ص) از هيچ سخنى به اندازۀ اين سخن سود نبردم. ✔️ هدف اصلى اين نامه آن است كه امام عليه السلام مخاطب خود، ابن عباس و به يك معنا تمام رهروان راه حق را به اين نكتۀ مهم توجّه دهد كه سرور و شادى انسان نبايد نسبت به مواهب مادى دنيا كه در دسترس او قرار مى‌گيرد باشد، و غم و اندوه او نبايد مربوط‍‌ به مواهبى كه از دست مى‌رود بوده باشد، بلكه سرور و شادى بايد فقط‍‌ براى نيل به مواهب معنوى و اخروى، و تأسف و اندوه به جهت از دست رفتن آنها باشد. 🖊روح اين نامه همان چيزى است كه در قرآن مجيد در سورۀ حديد آمده است: «لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‌ ما فاتَكُمْ‌ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ‌»؛ (حدید: 23) اين به جهت آن است كه براى آنچه از دست داده‌ايد تأسف نخوريد، و به آنچه به شما داده شده است دلبسته و شادمان نباشيد». اگر اين دستور را انسان در زندگى به كار بندد هرگز دگرگونى‌هاى روزگار و طوفان‌هاى زندگى او را تكان نخواهد داد. 🔘متن نامه اما بعد (از حمد و ثناى الهى) انسان گاه مسرور مى‌شود به خاطر رسيدن به چيزى كه هرگز از دستش نمى‌رفت! و ناراحت مى‌شود به سبب از دست دادن چيزى كه هرگز به او نمى‌رسيد، حال كه چنين است شادى و سرور تو بايد به خاطر چيزى باشد كه در مسير آخرت به دست آورده‌اى و تأسف و اندوهت به سبب امور معنوى و اخروى باشد كه از دست داده‌اى. بنابراين به خاطر آنچه از دنيا به دست آورده‌اى زياد خوشحال نباش و آنچه را از دنيا از دست داده‌اى بر آن تأسف نخور و جزع نكن؛ تمام همّت خود را به آنچه بعد از مرگ و پايان زندگى است متوجه ساز. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#گفتار_حكيمانه #حکمت_بیستم_و_چهارم ✔️منْ‌ كَفَّارَاتِ‌ الذُّنُوبِ‌ الْعِظَامِ‌ إِغَاثَةُ‌ الْمَلْ
✔️يَا بْنَ‌ آدَمَ‌، إِذَا رَأَيْتَ‌ رَبَّكَ‌ سُبْحَانَهُ‌ يُتَابِعُ‌ عَلَيْكَ‌ نِعَمَهُ‌ وَ أَنْتَ‌ تَعْصِيهِ‌ فَاحْذَرْهُ‌. 🌟اى فرزند آدم! هنگامى كه مى‌بينى پروردگارت نعمت‌هايش را پى‌درپى بر تو مى‌فرستد در حالى كه تو معصيت او را مى‌كنى از او بترس (مبادا مجازات سنگينش در انتظار تو باشد). 🔷از مهلت الهى بترس ✨امیرالمؤمنین علی عليه السلام در اين سخن حكمت‌آميزش به گنهكاران مغرور هشدار مى‌دهد. 💥گنهكاران سه دسته‌اند: ⚡️گروهى آلودگى كمى دارند و يا اعمال نيك بسيار توأم با صفاى دل. خداوند اين گروه را در همين جهان گرفتار مجازات‌هايى مى‌كند تا پاك شوند و پاك از جهان بروند. ⚡️گروه ديگرى گناهان سنگين‌تر و مجازات بيشترى دارند كه خداوند به آنها فرمان توبه داده و اگر توبه نكنند در آخرت گرفتارند. ⚡️گروه سومى هستند كه طغيان و سركشى را به حد اعلى رسانده‌اند خداوند آنها را در همين دنيا گرفتار عذاب استدراج مى‌كند. ✨منظور از اين است كه لطف و رحمت خود را از آنها مى‌گيرد و توفيق را از آنها سلب مى‌كند، ميدان را براى آنها باز مى‌گذارد، بلكه هر روز نعمت بيشترى به آنها مى‌دهد تا پشت آنها از بار گناه سنگين گردد. ناگهان مجازات سنگين و دردناكى به سراغشان مى‌آيد و آنها را در هم مى‌كوبد و به يقين مجازات در اين حالت كه در ناز و نعمت به سر مى‌برند بسيار دردناك‌تر است. اين درست به آن مى‌ماند كه شخصى ساعت به ساعت از شاخه‌هاى درختى بالا برود و هنگامى كه به انتهاى آن برسد ناگهان تعادل خود را از دست بدهد و فرو افتد و تمام استخوان‌هايش در هم بشكند. 📘پیام امام؛ آیت الله مکارم شیرزای @mola_amiralmomenin_as
4.96M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🏴 ✔️جنگ با حق ستيزان ▪️به جان خودم سوگند كه در جنگ با حق ستيزان و فرورفتگان در ورطه گمراهى، هرگز سازشكارى و سستى روا نمى دارم. ▪️پس، اى بندگان خدا! از خداى بپرهيزيد و از عذاب خدا، به خدا بگريزيد و در راه روشنى كه فرا پيش شما نهاده است پيش رويد و به آنچه شما را بدان مكلف فرموده قيام كنيد! ▪️اگر در اين دنيا پيروزى نصيب شما نشد، على پيروزى در آن دنيا را براى شما ضمانت مى كند. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#خطبه‌هاى_اميرالمؤمنین_عليه_السلام #خطبه_هشتم ✅خطبه در يك نگاه گوشه‌اى از داستان «طلحه و زبير
✅خطبه در يك نگاه بخشى از سخنان حضرت على (ع) كه در توصيف خودش و توصيف دشمنان است و گفته مى‌شود منظور امام در اين جمله‌ها مخالفان او در جنگ جمل هستند. امام (ع) اين سخنان را بعد از پايان جنگ جمل بيان فرموده و اشاره به سخنانى است كه طلحه و زبير و ياران آنها در آغاز جنگ بيان كرده بودند و قال و غوغايى به راه انداختند ولى سرانجام، كارى از پيش نبرده و مفتضحانه شكست خوردند و «طلحه و زبير» جان خود را در اين راه باختند. ✔️متن خطبه آنها (طلحه و زبير و يارانشان) رعد و برقى نشان دادند ولى با اين همه كارشان به سستى و شكست انجاميد ولى ما رعد (برقى) نشان نمى‌دهيم مگر اين كه بباريم و سيلى جارى نمى‌كنيم مگر اين كه بارانى به راه اندازيم!. 🔰هياهوى تو خالى از بعضى روايات استفاده مى‌شود هنگامى كه رسولان على (ع)، كه براى دعوت آنها به انجام وظايف الهى و بازگشت به سوى جامعۀ مسلمين و عمل به پيمان بيعت رفته بودند، باز گشتند و حامل خبر اعلان جنگ آنها نسبت به امام (ع) بودند كه با نهايت بى‌شرمى، با صراحت پيام داده بودند: آمادۀ جنگ و مهيّاى نبرد باش! و صريحا امام (ع) را تهديد كرده بودند. امام (ع) از اين پيام برآشفت و همان گونه كه در خطبۀ 22 و 174 آمده است به اين تهديدهاى نابخردانۀ آنان پاسخ فرمود كه هيچ كس تاكنون جرأت نداشته است مرا تهديد به جنگ و ضربات در ميدان جنگ كند و تعبير به رعد و برق خالى از باران در كلام مبارك امام (ع) اشاره به همين تهديدهاى تو خالى و مبارزطلبى‌هاى بى‌محتواست. @mola_amiralmomenin_as
فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام🇵🇸
#خطبه‌هاى_اميرالمؤمنین_عليه_السلام #خطبه_نهم ✅خطبه در يك نگاه بخشى از سخنان حضرت على (ع) كه در تو
✔️توضیحی در رابطه با 💠مذمت غوغا سالاری 🌐امام(عليه السلام) مى فرمايد: «آنها رعد و برقى نشان دادند ولى با اين همه کارشان به سستى و شکست انجاميد» (وَ قَدْ اَرْعَدُوا وَاَبْرَقُوا، وَ مَعَ هذَيْنِ الاَمْرَيْنِ الْفَشَلُ). 🔹اين تشبيه زيبا اشاره به ابرهايى مى کند که رعد و برق فراوانى ظاهر مى کنند و به مردم نويد باران پربرکتى مى دهند امّا سرانجام بى آن که قطره اى ببارد متلاشى و پراکنده مى شوند. 🌐سپس امام(عليه السلام) مى افزايد: «ولى ما رعد (و برقى) نشان نمى دهيم تا بباريم و سيلى جارى نمى کنيم مگر اين که بارانى به راه بيندازيم» (وَلَسْنا نُرْعِدُ حَتّى نُوقِعَ، وَ لا نُسيلُ حَتّى نُمْطِرَ). اشاره به اين که ما تا ضربات کارى بر پيکر دشمن وارد نکنيم نمى خروشيم و تا در ميدان مبارزه کار دشمن را نسازيم سر و صدايى به راه نمى اندازيم! 🌀در واقع اين دو جمله کوتاه بيانگر دو مکتب مختلف در فعاليتهاى اجتماعى و نظامى و سياسى است. ⬅️گروهى مرد سخن اند و اهل حرف، در اين ميدان که وارد مى شوند غوغا مى کنند; ولى به هنگام عمل جز سستى و ناتوانى و ناکامى بهره اى ندارند. ⬅️گروهى ديگر اهل کردار و عملند، سخن کم مى گويند امّا عمل بسيار دارند. ساکت و خاموشند امّا کارآمد و قهرمان. پيامبران الهى و مردان خدا و مجاهدان راه حق از گروه دوّم بوده اند ولى اهل باطل و لشکريان شيطان غالباً در گروه اوّل جاى دارند. ⏺در اين جا نکته ظريفى است که بايد به آن توجّه داشت و آن اين که رعد و برق قبل از باريدن است و سيلاب بعد از آن، گروهى هستند که رعد و برقى نشان مى دهند، امّا بعداً بارانى ندارند و بدتر از آنها گروهى هستند که سيلابى راه مى اندازند بى آن که قبل از آن بارانى داشته باشند يعنى حتّى بعد از شکست و ناکامى ادّعاى پيروزى و موفّقيّت و کاميابى دارند و اين هر دو از روشهاى افراد نادرست و بى منطق است. گروه اوّل مدّعيان دروغين و گروه دوّم دروغپردازان بى شرم و حيا هستند! *** @mola_amiralmomenin_as
رضایت و سکوت... با درک این سخنِ مولا، خیییییییلی باید بترسیم... امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام : أَيُّهَا اَلنَّاسُ إِنَّمَا يَجْمَعُ اَلنَّاسَ اَلرِّضَا وَ اَلسُّخْطُ وَ إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اَللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا اى مردم! راضى بودن و ناراضى بودن به كارى، مردم را در آن كار شريك مى گرداند، ناقه ثمود را تنها يك مرد پى كرد؛ اما خداوند همه قوم ثمود را عذاب کرد؛ زيرا همه به كار آن مرد راضى بودند... خطبه۲۰۱ @mola_amiralmomenin_as