و (ع) هنگامى كه یكى از خود را مى‌بیند(ضمن ) به او مى‌فرماید: جَعَلَ اللَّهُ مَا كَانَ مِنْ شَكْوَاكَ حَطّاً لِسَیئَاتِكَ. « این و بیمارى تو را سبب ریزش قرار داد»( 42) این بزرگى بود كه (ع) به آن یار بیمار داد كه قطعا سبب او شد، و فشار درد و بیمارى را براى او كاست و را كه بیمار براى با باید پیدا كند در او . مى دانیم و متعددى دارد؛ یكى از آن فلسفه‌ها آمرزش گناهان است؛ یعنى خداوند مى‌خواهد صالحش را كه داشته در همین كند تا او به نیفتد. نیزدر حال بیمارى توجه خاصى به پیدا مى‌كند و گاه به یاد مى‌افتد و از گناهان مى‌كند و همین و توبه سبب دیگرى براى ریزش گناهان او است @partosokhan_ir