روضه های اسارت آل الله (۵) (ادامه روضه قبل) فَدَنَوتُ مِن إحداهُنَّ فَقُلتُ لَها : يا جارِيَةُ مَن أنتِ ؟ فَقالَت : سُكَينَةُ بِنتُ الحُسَينِ . فَقُلتُ لَها : ألَكِ حاجَةٌ إلَيَّ ؟ فَأَنَا سَهلُ بنُ سَعدٍ مِمَّن رَآى جَدَّكِ و سَمِعَ حَديثَهُ . قالَت : يا سَهلُ ! قُل لِصاحِبِ الرَّأسِ أن يَتَقَدَّمَ بِالرَّأسِ أمامَنا ، حَتّى يَشتَغِلَ النّاسُ بِالنَّظَرِ إلَيهِ فَلا يَنظُرونَ إلَينا ، فَنَحنُ حَرَمُ رَسولِ اللّه. ترجمه: سهل بن سعد ساعدی می گوید: به يكى از آن خانم ها که سوار شتران بی جهاز بودند نزديك شدم و به ایشان گفتم : اى دختر ! تو كيستى؟ فرمود : سَكينه دختر حسين علیه السلام. به او گفتم : آيا درخواستى از من دارى ؟ من ، سهل بن سعد هستم كه جدّت را ديده و از او حديث شنيده ام . سكينه سلام الله علیها فرمود : اى سهل ! به حامل سر بگو كه سر را جلوى ما ببرد تا مردم به ديدن او سرگرم شوند و به ما نگاه نكنند ، كه ما حرم پيامبر خدا صلی الله علیه و آله هستيم . منابع: مقتل الحسين عليه السلام خوارزمي : ج ٢ ص ٦٠ ؛ مناقب ابن شهرآشوب : ج ٤ ص ٦٠ . ___________________________ 🆔 @Dr_mollakazemi 🆔 @raviyankarbala