1 4 ✳️ گوشى كه جز صداى حق و نداى ملكوت و سخن علم و درد دردمندان و ناراحتى مستمندان نشنيد و اين همه براى اين بود كه در راه حق و حقيقت افتد، چگونه در ايّام پيرى آن را از كار افتاده و از بين رفته مى‏پنداريد كه عنصر گوش با خرج شدنش به سوى خزانه رحمت پر كشيده و در آن جا ذخيره شده تا در قيامت قوى و پرقدرت براى شنيدن صداى حق و ملائكه و انبيا به صاحبش برگردد و نداى‏ ارْجِعى إلى رَبِّكِ راضيةً مَرْضِيَّةً» «فجر 28» به سوى پروردگارت در حالى كه از او خشنودى و او هم از تو خشنود است، باز گرد. را از محبوب حقيقى و معشوق واقعى بشنود و صداى دلرباى سلام حضرت‏ رب را لمس كند: سَلامٌ قَوْلًا مِنْ رَبٍ رَحيمٍ» «یس 58» با سلام [ى پرارزش و سلامت‏بخش‏] كه گفتارى از پروردگارى مهربان است. شكم و شهوتى كه در مدت عمر، جز طريق حق نپيموده و غير حلال نخواسته و از حرام دورى جسته، در پيرى مؤمن آن دو را كهنه و از بين رفته منگريد كه هر دو در طريق خرج شدن در مسير حلال در خزانه رحمت بايگانى شده، تا در قيامت به صاحبش برگردد به نحوى كه با كمال قدرت بتواند از نعمت‏هاى بهشت و حورالعين و هر چه بخواهد و ميلش باشد استفاده كند: الَّذينَ آمَنُوا بِآياتِنا وَ كانُوا مُسْلِمينَ* ادْخُلُوا الْجَنَّةَ أنْتُمْ وَأزْواجُكُمْ تُحْبَرُونَ* يُطافُ عَلَيْهِمْ بِصِحافٍ مِنْ ذَهَبٍ وَ أكْوابٍ وَ فيها ما تَشْتَهيهِ الأْنْفُسُ وَ تَلَذُّ الأْعْيُنُ وَ أنْتُمْ فيها خالِدونَ* وَ تِلْكَ الْجَنَّةُ الَّتى اورِثْتُمُوها بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ* لَكُمْ فيها فاكِهَةٌ كَثيرَةٌ مِنْها تَأْكُلُونَ» «زخرف 69» همانان كه به آيات ما ايمان آوردند و همواره تسليم [فرمان‏ها و احكام‏] ما بودند.* [ندا آيد:] شما و همسرانتان در نهايت خوشحالى و شادمانى به بهشت درآييد.* ظرف‏هايى از طلا [كه پر از طعام است‏] و جام‏هايى [زرين كه پر از شراب طهور است‏] گرداگرد آنان مى‏گردانند، و در آن جا آنچه دل‏ها مى‏خواهد و چشم‏ها از آن لذّت مى‏برد، آماده است، و شما [اى پرهيزكاران!] در آن جاودانه‏ايد.* اين بهشتى است كه شما به پاداش اعمالى كه همواره انجام مى‏داديد، ميراث يافتيد.* شما را در آن جا ميوه‏هايى فراوان است كه از آنها مى‏خوريد. زبان و دست و پا و روح و جان هم مانند چشم و گوش و شكم و شهوت است، بنابراين از طرفى جسم و بدن بر اثر كوشش و فعاليّت مادى و معنوى خسته و پير و ناتوان مى‏شود و از طرف ديگر به صورتى زنده و نو و پرنشاط در ميدان قيامت كبرى براى لذت ابدى به انسان برمى‏گردد. در برابر، آنان كه تن و جان را به تنبلى و سستى و خوردن و خوابيدن و گناه و معصيت از بين مى‏برند، واقعاً از بين مى‏رود و در پايان كار جز مشتى استخوان از آنان نمى‏ماند كه آنهم به تعبير قرآن مجيد جز هيزم جهنم چيزى نيست: وَ أمَّا الْقاسِطُونَ فَكانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً» «جن 15» ولى منحرفان هيزم دوزخ‏اند. 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 5 ، ص: 346 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2