16 ✳️ عبادات و طاعات از باب عنايت حق به انسان و به اقتضاى مصلحت دنيا و آخرت آدمى واجب شده است. عبادات و طاعات، واجبات و محرّمات، به صورتى نيست كه انسان از عهده انجامش برنيايد. فرامين و دستورهاى حضرت حق مادون قدرت انسان جعل شده، به طورى كه قرآن مجيد بر اين معنا صراحت دارد: ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إلّا وُسْعَها﴾ خدا هيچ كس را جز به اندازه توانايى‌اش تكليف نمى‌كند. قرآن مجيد عبادات و طاعات و خيرات و مبرّات و عقايد و اعمال و اخلاق حسنه و پسنديده و مجموعه مسائل الهى را كه عبارت از دين است، بار و مشقّت و رنج و زحمت بر عهده انسان نمى‌داند: ﴿وَ ما جَعَلَ عَلَيْكُمْ فِى الدّينِ مِنْ حَرَجٍ﴾ و بر شما در دين هيچ مشقت و سختى قرار نداد. دين ضامن خير دنيا و آخرت و مايه سعادت امروز و فردا و حافظ حقوق فرد و خانواده و اجتماع است. دين و دستورهايش مى‌خواهد انسان را از مقام حيوانيت بيرون آورده و به كمال انسانيت برساند. سنگينى و مشقّت و رنج و زحمت در اجراى برنامه‌هاى الهى براى كسى است كه در برابر حق تواضع و خضوع نداشته باشد و از سعادت و سلامت خود، محض عيش و نوش چند روزه دنيا روگردان باشد. آرى، آنان كه آخرت را به دنيا فروخته و حق را با باطل معامله كرده و ظلمت را بر نور ترجيح داده‌اند، طاعات و عبادات را سنگين و با زحمت و همراه رنج و مشقّت حسّ مى‌كنند، از اين جهت از مسائل ملكوتيه و فيوضات ربّانيه روگردان و به سوى اسفل الدركات جهنّم در حركت و وجودشان در دنيا مزاحم ديگران است. قرآن مجيد، اين سند حق و حقيقت، درباره آنان كه عبادات را ضامن خير دنيا و آخرت مى‌دانند و در مذاق آنان از عسل شيرين‌تر است، مى‌فرمايد: ﴿إنَّ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ يَهْدِيهِمْ رَبُّهُمْ بِإيمانِهِمْ تَجْرى مِنْ تَحْتِهِمُ الأْنْهارُ فى جَنّاتِ النَّعيمِ* دَعْواهُمْ فيها سُبْحانَكَ اللّهُمَّ وَ تَحِيَّتُهُمْ فيها سَلامٌ وَ آخِرُ دَعْواهُمْ أَنِ الْحَمْدُ للَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ﴾ بى‌ترديد كسانى كه ايمان آورده‌اند و كارهاى شايسته انجام داده‌اند، پروردگارشان آنان را به سبب ايمانشان به بهشت‌هاى پر نعمت كه نهرها از زير [قصرهاىِ‌] آنها جارى است، راهنمايى مى‌كند.* [آغازِ] نيايششان در آن جا [اين است كه‌]: خدايا! از هر عيب و نقصى منزّهى، و درود خدا در آن جا به آنان عطا كردن سلامتى كامل است، و پايان‌بخشِ نيايششان اين است كه همه ستايش‌ها ويژه خدا مالك و مربّى جهانيان است. قرآن مجيد روگردانان از عبادات و طاعات را دچار مرض استكبار مى‌داند كه از پس اين مرض به بى‌دينى و جدايى از حقايق و واقعيت‌ها گراييده و به دنيا و آخرت خود لطمه و ضربه جبران‌ناپذير مى‌زنند. ﴿وَاسْتَعينُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ إنَّها لَكَبيرةٌ إلّا عَلَى الْخاشِعينَ﴾ از صبر و نماز [براى حل مشكلات خود و پاك ماندن از آلودگى‌ها و رسيدن به رحمت حق‌] كمك بخواهيد و بى‌ترديد اين كار جز بر كسانى كه در برابر حق قلبى فروتن دارند دشوار و گران است. در هر صورت سنگين دانستن عبادات و تلقين اين معنى كه آراسته شدن به حقايق الهيه بسى سخت و دشوار است، انسان را از خدا و كمالات و فضايل دور كرده و تبديل به حيوانى شرير و موجودى فاسق و فاجر نموده و باعث بسته شدن هشت درِ بهشت و بازشدن هفت درِ جهنّم به روى انسان است 👈 ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2