انس با صحیفه سجادیه
4 ✳️ در روايت آمده است: نَهَى النَّبِىُّ صلى الله عليه و آله عَنْ قِيلَ وَ قالَ وَ كَثْرَةِ السُّؤَالِ وَ إِضاعَةِ الْمالِ. نبى اكرم صلى الله عليه و آله از سخنان بيهوده و درخواست بسيار و تلف كردن مال پرهيز دادند. مرحوم مجلسى در ادامه حديث مى‏نويسد: «گفته ‏اند ضايع كردن مال دو صورت دارد: 1- صرف مال در راه گناه و نافرمانى خداوند، كم يا زياد باشد و اين اسراف است كه خداوند آن را نكوهيده و نهى فرموده است. 2- پرداخت مال بى‏ موقعيت به صاحب آن كه خداوند متعال مى‏فرمايد: يتيمان را آزمايش كنيد تا بالغ شوند؛ اگر به فهم و رشد فكرى رسيدند؛ اموالشان را بدهيد.» كيست كه نداند بر سر سفره روزى حق، انواع نعمت‏ها به تناسب نيازهاى انسان قرار داده شده است. نهاده شدن اين همه نعمت‏هاى رنگارنگ بدون شك بدون هدف نيست. آيات قرآن مجيد منظور و مقصود از اين همه لطف را عبادت مى‏داند. انسان لازم است از انواع نعمت‏ها براى ادامه حيات و تقويت جسم و جان استفاده كند و چون از نعمت حق قوت گرفت بايد با كمال خلوص و شكر حضرت‏ حق كه همان عبادت و اطاعت و فرمانبردارى از اوامر محبوب و دورى از محرمات است اقدام كند. خوردن نعمت و دست زدن به عصيان عين خيانت به پروردگار و به تمام نظام هستى و عرصه گاه آفرينش است. 👈ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه ، ج‏ 7 ، ص: 361 🙏 کانال انس با 🆔 @sahife
131 مشاهده