✍️ معیشت‌ طلاب، مفهومی پوششی در خدمت اندیشه سکولاری چون میبدی 🔴 اینکه سوژه جذاب اینروزهای شبکه های معاندین شده را مدتی است متذکر شده ایم و طرح و دکترین پشت صحنه اش را هم عرض کرده ایم. اما آقای اخیرا مصاحبه ای با روزنامه‌ای داشته و نسبت به موضوعاتی پیرامون روحانیت، نکاتی را طرح کرده است که باعث شده شبکه رسانه‌های معاند، طلاب و حوزه های علمیه را در بورس خبری خود نگهدارند. 🔻 ظاهر و مرکزیت در متن صحبت‌های میبدی، تنگنای معیشتی طلاب بوده که باعث شده عده ای به اسنپ رو آورند و عده ای سرایداری کنند. در بخش دیگری از صحبت های این روحانی دگراندیش! و طرفدار و روحانی آمده است که مردم نسبت به طلاب، تصویر مثبتی ندارند و دلیل این مساله نیز ورود دین و روحانیت به سیاست بوده است. در ادامه نیز روضه مکشوفی خوانده که بسیاری از طلاب از ترس فحش خوردن، مععم و ملبس وارد مجامع عمومی نمی‌شوند. 🔻 دونکته پیرامون این مصاحبه قابل ذکر است: 1️⃣اگر هرمنوتیکی به این صحبت‌ها بنگریم و نظریه مرگ مولف را بپذیریم، اصل طرح دغدغه برای ستودنی است. اما چه می‌شود کرد که متن از ماتن چندهزار سال قبلش هم جداشدنی نیست چه رسد به ماتن معاصرش که تا همین چندوقت پیش و به گل نشستن معیشت مردم طی هشت سال گذشته هم سخنی نراند و تمام عمر علمی و طلبگی‌اش به سیاست ورزی گذشت نه مردمداری! بقول آن سردبیر معروف روزنامه های زنجیره‌ای شان: اصلاح‌طلبی را به مردم چه کار جز پای صندوق رای. 🔴کسی که دغدغه مردم نداشته حال نگران معیشت طلاب شده است که با توجه به کانتکست و منظومه فکری و رفتاری کاملا سیاسی‌اش که برای آزادی فریاد زدند ولی برای عدالت هرگز، واقعا قابل باور نیست. 2️⃣ پل زدن میان معیشت ضعیف طلاب و جدایی روحانیت از سیاست و استقلال حوزه‌های علمیه بعنوان راهکار مساله، بیشتر شبیه عوام فریبی و گفتارهای است که در خدمت ذهن و اندیشه جناب میبدی قرار گرفته است. در واقع دال مرکزی مصاحبه، توجیه و تئوریزه کردن سکولاریسم بود و معیشت طلاب فقط یک مفهوم پوششی! 🖊 قاسم حسینی، خبرنگار 🆔 @sedayehowzeh