#حضرت_زینب_سلام_الله_علیها
#شهادت
#مثنوی
زینب که بود ؟ واژه برایش نیامده
زینب که هست ؟ وقت ادایش نیامده
زینب چه کرد کار فقط کار مرتضاست
زینب چه گفت خطبه به پایش نیامده
زینب نه بلکه شیر اُحُد بانگ میزند
آری صدا شبیهِ صدایش نیامده
زینب چه داشت آنچه که زهرا ظهور داد
زینب چه خواست آه رسایش نیامده
تفسیری از حماسهی شامش نگفتهاند
شرحی برای کرببلایش نیامده
از خواهش حسین گرفتیم تا ابد
دستی به روی دستّ دعایش نیامده
عالم تمام حیرت محض است پیشِ او
چون او کسی به پیش خدایش نیامده
بویِ حسین داشت تمامیِ دستهاش
رنگی شبیهِ رنگِ حنایش نیامده
زینب شناسی است قیامِ امامِ عصر
باید به سوز گفت که جایش نیامده
در بِینِ روضه گریهی عباس را ببین
باور مکن برای عزایش نیامده
پیراهن حسین در آغوش دارد و
با گریه گفت حیف عبایش نیامده
اُمِوَهَب نشسته پَرَش را گرفته است
بالاسرش رُباب سرش را گرفته است
در فکرِ آب مانده و سایه نمیرود
در آفتاب مانده و سایه نمیرود
در آفتابِ شام کباب است رویِ او
حالا شبیهِ روی رُباب است رویِ او
حالا کنارِ او که رُباب است بچه نیست
حالا که کوزهها پُر آب است بچه نیست
این لحظههای آخر و او رو به کربلاست
او رو به قبله است بگو رو به کربلاست
عباس تا که بود کسی سایهاش ندید
سی سال قامتش زن همسایهاش ندید
عباس را که داشت به محمل حجاب بود
گهوارهای کنارِ عروسش رُباب بود
عباس اگر که بود در آتش نمیدوید
با دختری کبود در آتش نمیدوید
خانم به نیزه زلف پریشان ندیده بود
بر رویِ ناقه محملِ عُریان ندیده بود
افسوس سایهها سرِ خواهر نیامدند
از شش برادرش یکی از در نیامدند
یادش نرفته بغضِ پریشانیاش شکست
سر را که دید گوشهی پیشانیاش شکست
یادش نرفته نوبتِ تزئینِ شهر بود
خانم سه روز معطل آذینِ شهر بود
اینجا شراب پُر شده در کاسهها چرا
اینجا پُر است از همه رقاصهها چرا
ای کاش سر به طشتِ طلایش نمیرسید
این ضربههایِ چوب صدایش نمیرسید
در پیشِ عمه دخترکی ناتوان شکست
آنقدر زد که آخر سر خیزران شکست
اُمِوَهَب نشسته پَرَش را گرفته است
تنهاشده رُباب ، سرش را گرفته است
#حسن_لطفی
#شعر_شیعه
#کانال_تخصصی_شعر_آئینی
@shia_poem