علی می‌بیند در جامعهٔ مسلمان آن روز [پس از غصب خلافت] که یک اقلّیّت زیرک و زبردست و سیاست‌باز، اکثریت قاطع مردم را در اختیار گرفته‌اند... اگر چنانچه بلند بشود و سر بلند کند، اکثریت را به خود متوجه کند... جنگ داخلی به‌وجود بیاورد... دشمنان بنیادی اسلام... از فرصت استفاده می‌کنند و بَلبشوی جامعهٔ اسلامی را یک موهبتی می‌دانند و مغتنم می‌شمرند و اسلام از بین خواهد رفت... علی تن به مصلحتی داد و از مصلحتی گذشت. "علیه‌السلام" @t_manzome_f_r مجموعه‌ی تبیین منظومه فکری رهبری