✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا روایات اسلامی خاتمیّت پیامبر اسلام را تایید می کنند؟ (بخش اول) 🔸اعتقاد به جاودانى بودن اسلام، مورد اتفاق همه علماء و دانشمندان اسلامى است، بلكه از ضروريات اين آئين به شمار مى رود و سرچشمه اين عقيده، علاوه بر ، بیشماری است كه از پيامبر گرامى اسلام (ص) و ديگر پيشوايان معصوم (عليهم السلام) رسيده است، كه مجموعه آنها كتابى را تشكيل مى دهد و ما به گوشه اى از آنها به عنوان نمونه اشاره مى كنيم: 1⃣در حديث مشهورى كه در بسيارى از منابع حديث و در تفاسير نقل شده از پيامبر اكرم (ص) می خوانيم كه مى فرمايد: «وَ إِنَّمَا مَثَلِی وَ مَثَلُ‏ الْأَنْبِيَاءِ كَرَجُلٍ بَنَى دَاراً فَأَكْمَلَهَا وَ أَحْسَنَهَا إِلَّا مَوْضِعَ لَبِنَةٍ فَجَعَلَ النَّاسَ يَدْخُلُونَهَا وَ يَعْجَبُونَ بِهَا وَ يَقُولُونَ هَلَّا وُضِعَتْ هَذِهِ اللَّبِنَةُ فَأَنَا اللَّبِنَةُ وَ أَنَا خَاتَمُ النَّبِيِّين‏؛ مثل من در مقايسه با پيامبران پيشين، همانند مردى است كه خانه اى [بسيار زيبا و جالب] بسازد و مردم وارد بشوند و از زيبايى آن در شگفتى فرو روند و بگويند: [بنايى بهتر از اين نديده ايم] جز اينكه جاى يك خشت آن خالى است، پس من جاى آن خشت خالى هستم، و من خاتم پيامبرانم». [۱] همين معنا با طرق متعدد ديگرى از شیعه و سنی نقل شده است. [۲] 2⃣حديث معروف منزلت‌ - كه در بسيارى از كتب معروف شيعه و اهل سنت در مورد امام على (ع) وارد شده و از مشهورترين احاديث متواتره نبوى است - دليل روشنى بر اين معنا می باشد. پيامبر اسلام (ص) با سربازانش مى خواست به سوى جنگ تبوك برود. ایشان امام على (ع) را به جاى خود در مدينه گذاشت و به او فرمود: «انْتَ مِنّى‏ بِمَنْزِلَةِ هرُونَ مِنْ مُوسى‏ الَّا انَّهُ لا نَبِىَّ بَعْدى‏؛ تو نسبت به من به منزله هارون نسبت به موسى (ع) هستى، جز اين‏ كه بعد از من پيامبرى نيست». [۳] اين جمله را پيامبر اكرم (ص) تنها در جريان جنگ تبوك بيان نفرمود، بلكه در موارد ديگرى نيز به آن تصريح فرموده كه حداقل در شش مورد غير از غزوه تبوك (در يوم مؤاخات اول، در يوم مؤاخات دوم، روز بسته شدن درب همه خانه ها جز خانه علی به مسجد و...)، اين جمله از آن حضرت شنيده شده است. اين حديث به روشنى ثابت مى كند كه هيچ پيامبرى بعد از پيامبر اسلام (ص) نخواهد آمد و اين مسأله از همان عصر ظهور پيامبر اكرم (ص) جزء واضحات شمرده مى شد. [۴] 3⃣امام صادق (ع) در روایتی مى فرمايد: «إِنَّ اللهَ عَزَّ ذِكْرُهُ خَتَمَ‏ بِنَبِيِّكُمُ‏ النَّبِيِّينَ‏ فَلَا نَبِيَّ بَعْدَهُ أَبَداً وَ خَتَمَ بِكِتَابِكُمُ الْكُتُبَ فَلَا كِتَابَ بَعْدَهُ أَبَدا؛ خداوند به وسيله پيامبر شما باب نبوّت را ختم نمود، ديگر پس از او پيامبرى نخواهد آمد، و با كتاب او به نزول كتاب آسمانى پايان داده، پس از آن ديگر كتابى نازل نخواهد شد...». [۵] ... پی‌نوشت‌ها؛ [۱] مناقب آل أبيطالب(ع)، ابن شهر آشوب مازندرانى، انتشارات علامه، چ‌ ۱، ج ‏۱، ص ۲۳۱ [۲] الجامع الصحيح المختصر (صحیح بخاری)، البخاری، دار ابن كثير، بيروت، الطبعة الثالثة، ج ۳، ص ۱۳۰۰؛ و... ؛ همچنین در بسيارى ديگر از كتب حديث و تفسير آمده و از احاديث بسيار معروف و مشهور است. نقل از: پيام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، چ ۹، ج ‏۸، ص ۴۴۷ [۳] الكافی، كلينى، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ‏۸، ص ۱۰۷؛ و... ؛ جالب اينكه اين حديث را از ۱۷۰ طريق - كه يكصد طريق آن را از طرق اهل سنت، و هفتاد طريق، از طرق اهل بيت (ع) است - نقل كرده اند. [۴] پيام قرآن، همان، ج ‏۸، ص ۴۵۰ [۵] مجمع البحرين، طريحى، انتشارات كتابفروشى مرتضوى، تهران، چ ۳، ج ‏۶، ص ۵۴ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel