eitaa logo
مؤسسه فرهنگی، هنری «سَعا»
30 دنبال‌کننده
580 عکس
223 ویدیو
17 فایل
هوالجمیل،کانال مؤسسه فرهنگی،هنری(سرشت عشق ابد)"سَعا"،فعالیت درزمینه تالیف و تدوین پژوهش های ادبی،هنری،رسانه ای واجتماعی
مشاهده در ایتا
دانلود
نیامد عباس؟ .mp3
3.46M
نیامد عباس چشم ها غرق تماشا، که نیامد عباس نگران بر لب دریا،که نیامد عباس اشک ها همسفر آه، در آن لحظه ی تلخ خسته از دیدن صحرا که نیامد عباس کودکان منتظر او که مگر برگردد آه از این شوق تماشا، که نیامد عباس بانگی از دور که در حنجره زخمی دارد می کند فاش سخن را که نیامد عباس کودکی از دل خیمه، به پدر می گوید تو ندیدیش بگو،یا که نیامد عباس🌷🌴 شاعر: سیدعلی اصغر موسوی خواننده: سعید خوانساری سال ساخت: ۱۳۸۸ سال بارگذاری و اجرا در سایت سرود رسانه صدا و سیما: ۱۴۰۱ ⌛
✍🏻کوفه خالی از خورشید🌴 صبح شد کوفه در غمی سنگین، در به روی فرشته‌ها وا کرد آمدند و امیر(ع) را بردند، کوفه اما فقط تماشا کرد! کوفه دیگر یتیم و تنها بود، در مسیر حوادث دوران گوشه ای رفت و با دلی پر درد، گره از بغض اشک‌ها وا کرد قدر نام پدر کسی داند، که یتیمی کشیده در دنیا شهر نامردمان چه می‌داند، چه کسی نان شب مهیا کرد؟ روزگاری علی(ع) در این سامان، نخل سبز عدالت حق بود از حسادت شریر بدطینت، قصد قطع درخت طوبی کرد ابن ملجم نشست با اشعث، هم معاویه با بنی شیطان فتنه و توطئه ز هرسمتی، قامت دولت جهان تا کرد کوفه در خواب ناز، چون هر شب، میر بیدار، شهربانش بود کوفه را بانگ نالۀ جبریل، ناگهان غرق شور و غوغا کرد جز علی(ع)، هر که بود، نالان بود، صحبت وصل عشق و هجران بود گرچه زخم عمیق را با مهر، جبرئیل امین، مداوا کرد! نوبت وصل و وعده جانان، شوق مولا به چهره می‌آورد اهل خانه، تمامشان دیدند، که چه وجدی به چهره پیدا کرد آن که می‌رفت، حال و فالش خوش، آن که می‌ماند، روزگارش سخت زان میان عشق، با غم غربت، بعد مولا فقط مدارا کرد یا علی جان، به جان تو سوگند، دوستت دارم از ته قلبم قسمت من همین، محبت بود، آنچه دنیا نصیب بر ما کرد یک هزار و چهارصد سال، از پی نام و یادتان، طی شد با تو تاریخ، دشمنی‌ها در کوفه و شام و کل دنیا کرد لیک، یک روز می‌رسد مردی، از تبار درخت طوبایت آن که آینده را فقط خواهد ، چون علی، با علی مصفا کرد 🌴✍🏻📚 مکتب شعر امامیه مکتب شعر دینی در ایران سیدعلی اصغرموسوی قم- ۲۱رمضان ۱۴۴۰ خرداد۱۳۹۸ @saapoem
✍🏻کوفه خالی از خورشید🌴 صبح شد کوفه در غمی سنگین، در به روی فرشته‌ها وا کرد آمدند و امیر(ع) را بردند، کوفه اما فقط تماشا کرد! کوفه دیگر یتیم و تنها بود، در مسیر حوادث دوران گوشه ای رفت و با دلی پر درد، گره از بغض اشک‌ها وا کرد قدر نام پدر کسی داند، که یتیمی کشیده در دنیا شهر نامردمان چه می‌داند، چه کسی نان شب مهیا کرد؟ روزگاری علی(ع) در این سامان، نخل سبز عدالت حق بود از حسادت شریر بدطینت، قصد قطع درخت طوبی کرد ابن ملجم نشست با اشعث، هم معاویه با بنی شیطان فتنه و توطئه ز هرسمتی، قامت دولت جهان تا کرد کوفه در خواب ناز، چون هر شب، میر بیدار، شهربانش بود کوفه را بانگ نالۀ جبریل، ناگهان غرق شور و غوغا کرد جز علی(ع)، هر که بود، نالان بود، صحبت وصل عشق و هجران بود گرچه زخم عمیق را با مهر، جبرئیل امین، مداوا کرد! نوبت وصل و وعده جانان، شوق مولا به چهره می‌آورد اهل خانه، تمامشان دیدند، که چه وجدی به چهره پیدا کرد آن که می‌رفت، حال و فالش خوش، آن که می‌ماند، روزگارش سخت زان میان عشق، با غم غربت، بعد مولا فقط مدارا کرد یا علی جان، به جان تو سوگند، دوستت دارم از ته قلبم قسمت من همین، محبت بود، آنچه دنیا نصیب بر ما کرد یک هزار و چهارصد سال، از پی نام و یادتان، طی شد با تو تاریخ، دشمنی‌ها در کوفه و شام و کل دنیا کرد لیک، یک روز می‌رسد مردی، از تبار درخت طوبایت آن که آینده را فقط خواهد ، چون علی، با علی مصفا کرد 🌴✍🏻📚 مکتب شعر امامیه مکتب شعر دینی در ایران سیدعلی اصغرموسوی قم- ۲۱رمضان ۱۴۴۰ خرداد۱۳۹۸ @saapoem
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۱۵۸ سلام می‌دانیم که هرگز دو لفظ مترادف در کلام وحی وارد نشده است. فرق است بین ( إِسْتِهْزاء ) و ( سخْریّه ) و ( إِزْدِراء ) اگرچه در لغت فارسی هر سه لفظ را به ( کوچک شمردن و مسخره کردن ) ترجمه می‌کنند. در این مقال فقط به تفاوت مفهومی دو لفظ ( إِسْتِهْزاء ) و ( سخْریّه ) توجّه دارم. ألف— إِسْتِهْزاء: این لفظ از ریشهٔ ( ه‍َ زُ أَ ) مشتق است و کلمهٔ ( هُزُواً ) که در مصحف شریف به وفور کاربرد دارد مصدر است و به همین معنای ( إِسْتِهْزاء ) باشد و از نظر مفهومی، عامّ است یعنی هم برای أشخاص و هم برای غیر أشخاص کاربرد دارد: ۱— وَ إِذا نادَیْتُمْ إِلَی ٱلصَّلوٰةِ ٱتَّخَذُوها هُزُواً ( مائده ۵۸ ) و وقتی به نماز ندا می‌دهید آنها آن را به إسْتِهْزاء می‌گیرند. ۲— وَ إِذا عَلِمَ مِنْ آیاتِنا شَیْئاً ٱتَّخَذَها هُزُواً ( جاثیه ۹ ) و وقتی چیزی از آیات ما بداند به إسْتِهْزاء می‌گیرد. ۳— وَ لا تَتَّخِذُوا آیاتِ ٱللّٰهِ هُزُواً ( بقره ۲۳۱ ) و آیات خداوند را به إسْتِهْزاء نگیرید. در آیات مذکوره ( صَلوٰة ) و ( شَیْئاً مِنْ آیاتِنا ) و ( آیات ٱللّٰهِ ) همگی غیر أشخاص هستند. ۴— وَ لَقَدِ ٱسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ ( أنعام ۱۰ ) و ( أَنبیاء ۴۱ ) و بتحقیق و مسلّماً پیامبران قبل از تو هم مورد إسْتِهْزاء واقع شده‌اند. در این آیهٔ شریفه ( رُسُل ) شخص است. ۵— أَللّٰهُ یَسْتَهْزِئُ بِهِمْ ( بقره ۱۵ ) منافقین شخص هستند. آیه‌ای هم داریم که در موضوع ( إِسْتِهْزاء ) بین شخص و غیر شخص جمع کرده است: ۶— قُلْ أَ بِٱللّٰهِ وَ رَسُولِهِ وَ آیاتِهِ کُنْتُمْ تَسْتَهْزِؤُونَ ( توبه ۶۵ ) ب— سخْریّه: این لفظ خاصّ است یعنی فقط برای أشخاص کاربرد دارد: ۷— وَ یَصْنَعُ ٱلْفُلْکَ وَ کُلَّما مَرَّ عَلَیْهِ مَلَأٌ مِنْ قَوْمِهِ سَخِرُوا مِنْهُ ( هود ۳۸ ) هر زمان گروهی از قومش بر او می‌گذشتند او را به مسخره می‌گرفتند. ( جناب نوح ) قالَ إِنْ تَسْخَرُوا مِنّا فَإِنّا نَسْخَرُ مِنْکُمْ کَما تَسْخَرُونَ که هم جناب شیخ ٱلْأَنْبیاء و مؤمنین به آن بزرگوار، شخص هستند و هم کسانی‌که طرف مقابل قرار داشتند شخص بودند ۸— وَ ٱلَّذینَ یَلْمِزُونَ ٱلْمُطَّوِّعینَ مِنَ ٱلْمُؤْمِنینَ في ٱلصَّدَقاتِ وَ ٱلَّذینَ لا یَجِدُونَ إِلّا جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ ٱللّٰهُ مِنْهُمْ ( توبه ۷۹ ) که هم مسخره کننده و هم مسخره شونده شخص هستند. تفاوت دو کلمهٔ ( إِسْتِهْزاء ) و ( سخْریّه ) از زاویهٔ دیگر: ألف— إِسْتِهْزاء: ( إِسْتِهْزاء ) عامّ است یعنی گاهی در قبال کار صورت می‌گیرد و گاهی شخص بدون اینکه کاری انجام دهد به إسْتِهْزاء گرفته می‌شود. ب— سخْرِیّه: ( سخْریّه ) فقط در قبال فعل مفهوم پیدا می‌کند: در آیهٔ ۷ از این مقال سخن از ساختن کشتی است یعنی آنها نه جناب نوح را بلکه کار ساخت کشتی را به مسخره می‌گرفتند و در آیهٔ ۸ سخن از پرداختن صدقات است یعنی آنها نه مؤمنین را بلکه کار دادنِ صدقه را به مسخره می‌گرفتند. حال آیه ای بیاورم که هم حاوی ( إسْتِهْزاء ) باشد و هم حاوی ( سخْریّه ): ۹— وَ لَقَدِ ٱسْتُهْزِئَ بِرُسُلٍ مِنْ قَبْلِکَ فَحاقَ بِٱلَّذینَ سَخِرُوا مِنْهُمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُونَ ( أنعام ۱۰ ) و ( أنبیاء ۴۱ ) که در این آیهٔ شریفه بین هر دو مفهوم، جمع صورت گرفته است یعنی هم بحث از ( إِسْتِهْزاء ) است و هم بحث از ( سخْریّه ) و بقول علماء اگر نگویم ( فَٱفْهَمْ ) لا أقلّ باید بگویم ( فَتَأَمَّلْ ) إلتماس دعاء هفدهم رمضان ٱلمبارک ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‏فیلم از طرف dr salamtian m
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‏فیلم از طرف dr salamtian m
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۱۵۹ سلام روند دعوت جناب شیخ ٱلْأَنبیاء ( عَلَیْهِ وَ عَلیٰ نَبِیِّنا وَ آلِهِ ٱلصَّلوٰةُ وَ ٱلسَّلامُ ) در نظر است. ۱ و ۲ — أَعْراف و مؤمنون: یا قَوْمِ ٱعْبُدُوا ٱللّٰهَ ما لَکُمْ مِنْ إِلٰهٍ غَیْرُهُ ( أَعراف ۵۹ ) و ( مؤمنون ۲۳ ) ای قوم من ! خدا را پرستش کنید که خدایی جز خدای أَحَد واحد برای شما نیست. در این دو سوره آن عالیجناب مردم را به ( یکتاپرستی ) أمر فرموده است. ۳— هُود: إِنّي لَکُمْ نَذیرٌ مُبینٌ ( هُود ۲۵ ) در این آیهٔ شریفه جناب نوح ( سَلامُ ٱللهِ عَلَیْهِ وَ عَلیٰ نَبِیِّنا وَ آلِهِ ) به مردم خبر می‌دهد که او نَذیرٌ مُبینٌ است یعنی بیم دهنده و روشنگر. ۴— شُعَراء: فَٱتَّقُوا ٱللّٰهَ وَ أَطیعُونِ ( شُعَراء ۱۰۸ ) در این آیهٔ شریفه مردم را به تقوای إلهي و إطاعت از خود أمر می‌فرماید. محور دعوت آن بزرگوار در سوره های مختلفه بصورت متفرق آمده است که در سورهٔ مبارکهٔ ( نوح ) بصورت یکجا بیان شده است: ألف— دعوت به توحید: آنچه در هُود آمده: قالَ یا قَوْمِ إِنّي لَکُمْ نَذیرٌ مُبینٌ ( نوح ۲ ) آنچه در أَعْراف و مؤمنون آمده: أَنِ ٱعْبُدُوا ٱللّٰهَ ( نُوح ۳ ) آنچه در شُعَراء آمده: فَٱتَّقُوهُ وَ أَطیعُونِ ( نوح ۳ ) ب— گزارش کار: قالَ رَبِّ إِنّي دَعَوْتُ قَوْمي لَیْلاً وَ نَهاراً ( نُوح ۵ ) که می‌فرماید من قوم خود را شبانه روز دعوت به توحید کردم و تا آیات بعدی... ج— إقتراح = پیشنهاد ( نفرین ): رَبِّ لا تَذَرْ عَلَی ٱلْأَرْضِ مِنَ ٱلْکافِرینَ دَیّاراً ( نُوح ۲۶ ) جناب نوح دست به نفرین برداشتند: پروردگارا بر روی زمین أَحَدی از کُفّار را وا نگذار. د— پذیرش این نفرین و بیان عاقبت کُفّار در دنیا و آخرت: مِمّا خَطیئاتِهِمْ أُغْرِقُوا بخاطر خطاهایشان غرق شدند وَ أُدْخِلُوا ناراً ( نوح ۲۵ ) و به آتش جهنم وارد شدند ( از باب اینکه آیندهٔ محقّق ٱلْوُقُوع در حُکم ماضی است. ) ه‍— تعلیل: چرا به خداوند متعال پیشنهاد می‌دهد که کُفّار را نابود کند؟ إِنَّکَ إِنْ تَذَرْهُمْ یُضِلُّوا عِبادَکَ وَ لا یَلِدُوا إِلّا فاجِراً کَفّاراً ( نوح ۲۷ ) چون اگر کسی از آنها ماندگار باشند بندگان تو را گمراه خواهند کرد و نخواهند زایید مگر أفرادی فاجر و بسیار ناسپاس. و— دعاء: جناب شیخ ٱلْأَنْبیاء ( عَلیٰ نَبِیِّنا وَ آلِهِ وَ عَلَیْهِ ٱلسَّلامُ ) دست به یک دعاء وسیع برمی‌دارد که بی نظیر است یعنی مثل این دعاء را در هیچ موضع دیگری از مصحف شریف نمی‌توان یافت حتّی در آیهٔ شریفهٔ ۴۱ از سورهٔ مبارکهٔ إبراهیم نیز دعاء جناب خلیل ( سَلامُ ٱللهِ عَلَیْهِ وَ عَلیٰ نَبِیِّنا وَ آلِهِ ) نیز به وسعت این دعاء نیست: رَبِّ ٱغْفِرْ لي وَ لِوالِدَيّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتيَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ ٱلْمُؤْمِناتِ ( نوح ۲۸ ) نکتهٔ دیگر اینکه در سورهٔ مبارکهٔ نُوح که گزارش تمامی حکایات طول عمر بابرکت خود را إرائه می‌فرماید: قالَ رَبِّ إِنّي دَعَوْتُ قَوْمي لَیْلاً وَ نَهاراً ( نوح ۵ ) کیفیت دعوت خود را نیز بیان می‌کند: با أمر صریح ( ٱعْبُدُوا = بپرستید ) همراه با ( أَنْ ) که علماء آن را مفسّره گویند: أَنِ ٱعْبُدُوا ٱللّٰهَ ( نوح ۳ ) نکتهٔ جالب توجّه اینجاست که از آن زمان تا به امروز و تا قیامت میلیارد ها إنسان آمده اند و رفته اند، همه و همه از نسل جناب نُوح هستیم: وَ جَعَلْنا ذُرِّیَّتَهُ هُمُ ٱلْباقینَ ( صافّات ۷۷ ) در آستانهٔ شب‌های قدر هستیم. عرض بنده این است که در مسجد کوفه یک نانجیب شمشیر فرود آورد بر تارُک مبارک حضرت مولانا جناب إمام أمیر ٱلمؤمنین ( سَلامُ ٱللهِ عَلَیْهِ ) در کربلاء هم وجود محترم قمر منیر بنی هاشم با یمین و یسار قطع شده مشک را به دندان گرفت که یک نانجیب عمود آهنین بر فرق مبارک آن بزرگوار.... أَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قَمَرَ ٱلْعَشیرةِ أَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا أَبا عَبْدِ ٱللّٰهِ خدایا. به مقام جناب أَبا الفضل ٱلعباس قسم. توفیق عبادت و بندگی و دوری از معاصی به همه ما عنایت بفرما. أمواتمان ببخش و بیامرز. بیماران شفا عنایت بفرما. آبرویمان در دو دنیا حفظ بفرما. مطالعه کنندگان این وجیزهٔ مختصره و راقم این سطور حاجت روا بفرما. وجود مقدس حضرت مولانا جناب إمام زمان ( عَلَیْهِ آلافُ ٱلتَّحیَّةِ وَ ٱلثَّناء ) از جمیع بلایا مصون و محفوظ بدار. موانع ظهور آن حضرت برطرف بفرما. در فَرَج آن إمام عالی مقام تعجیل بفرما آمینَ إلتماس دعاء هجدهم رمضان ٱلمبارک ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۱۶۰ سلام شب نوزدهم اول شب‌های قدر است. أعمال و مستحبات فراوان برای این شب با عظمت، وارد شده است. عاجزانه تقاضا دارم این حقیر را از دعای خیر بی نصیب نگذارید. همچنین بدبخت ترین فرد در پهنهٔ روزگار مرتکب جنایتی شد که داغی بس بزرگ بر دل صاحبان بصیرت گذاشت. خدایا. دم به دم بر عذاب مرادی ملعون بیفزای. ضربت خوردن حضرت مولانا جناب إمام أمیر ٱلمؤمنین، مولَی الموحّدین ( سَلامُ ٱللهِ عَلَیْهِ ) را به حضور شما سروران ارجمند عرض تسلیت دارم. یک نکتهٔ قرآنی عرض کنم. فرق است بین دو لفظ ( قَرْیَة ) و ( مَدینَة ) که ذیلاً به یکی از تفاوت‌ها إشاره دارم: ألف— مَدینَة: ریشهٔ ( مَ دَ نَ ) بمعنای ( إقامت کردن ) است. وقتی میگوییم ( مَدینَة ) مراد مکانی است وسیع که برای إقامت و سکونت صلاحیت داشته باشد. ب— قَرْیَة: قرآن مجید در هر موضع که هلاک و ویرانیِ آبادی‌ها را گوشزد می‌کند، کلمهٔ ( قَرْیة ) را می‌آورد چون به گونه ای می‌شود که برای سکونت صلاحیت ندارد: وَ ما أَهْلَکْنا مِنْ قَرْیَةٍ إِلّا وَ لَها کِتابٌ مَعْلُومٌ وَ إِنْ مِنْ قَرْیَةٍ إِلّا نَحْنُ مُهْلِکُوها قَبْلَ یَوْمِ ٱلْقیامَةِ وَ إِذا أَرَدْنا أَنْ نُهْلِکَ قَرْیَةً أَمَرْنا مُتْرَفیها أَوْ کَٱلَّذي مَرَّ عَلیٰ قَرْیَةٍ وَ هيَ خاوِیَةٌ عَلیٰ عُرُوشِها حال به آیهٔ شریفهٔ ذیل توجه کنیم: وَ ٱضْرِبْ لَهُمْ مَثَلاً أَصْحابَ ٱلْقَرْیَةِ إِذْ جاءَهَا ٱلْمُرْسَلُونَ سخن از پیامبران بزرگوار ( عَلَیْهِمُ ٱلسَّلامُ ) است که برای إرشاد و راهنمایی مردم أَنْطاکیة مبعوث شدند. در اینجا کلمهٔ ( قَرْیَة ) آمده چون همگی مردم در آن آبادی در معرض هلاک قرار داشتند. یک فرد بزرگوار که نور إیمان به قلبش افتاده بود بنام جناب حبیب نجّار از مکانی دور دوان دوان آمد و إعلام کرد که به آن پیامبران أرجمند ایمان آورده. إیمان آوردن یک نفر باعث شد که عذاب و هلاک از مردم آن آبادی برداشته شود و لذا کلمهٔ ( مَدینة ) را فرموده است: وَ جاءَ مِنْ أَقْصَی ٱلْمَدینَةِ رَجُلٌ یَسْعیٰ اگرچه هم جناب حبیب نجّار را کشتند و هم چه ظلم ها به آن پیامبران بزرگوار روا داشتند و به عذاب مبتلا شدند. خواستم عرض کنم که در مباحث جامعه شناسی ( شهر ) و ( روستا ) را به گونه‌های مختلف تعریف می‌کنند. بعضی به وجود و عدم وجود إمکانات بعضی به کثرت جمعیت بعضی به حِضارَة و تمدّن و فرهنگ. امّا قرآن مجید تفاوت ( قَرْیَة ) و ( مَدینه ) را آنگونه فرموده که گفته شد. إلتماس دعاء نوزدهم رمضان ٱلمبارک ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‏فیلم از طرف dr salamtian m
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
✍🏻کوفه خالی از خورشید🌴 صبح شد کوفه در غمی سنگین، در به روی فرشته‌ها وا کرد آمدند و امیر(ع) را بردند، کوفه اما فقط تماشا کرد! کوفه دیگر یتیم و تنها بود، در مسیر حوادث دوران گوشه ای رفت و با دلی پر درد، گره از بغض اشک‌ها وا کرد قدر نام پدر کسی داند، که یتیمی کشیده در دنیا شهر نامردمان چه می‌داند، چه کسی نان شب مهیا کرد؟ روزگاری علی(ع) در این سامان، نخل سبز عدالت حق بود از حسادت شریر بدطینت، قصد قطع درخت طوبی کرد ابن ملجم نشست با اشعث، هم معاویه با بنی شیطان فتنه و توطئه ز هرسمتی، قامت دولت جهان تا کرد کوفه در خواب ناز، چون هر شب، میر بیدار، شهربانش بود کوفه را بانگ نالۀ جبریل، ناگهان غرق شور و غوغا کرد جز علی(ع)، هر که بود، نالان بود، صحبت وصل عشق و هجران بود گرچه زخم عمیق را با مهر، جبرئیل امین، مداوا کرد! نوبت وصل و وعده جانان، شوق مولا به چهره می‌آورد اهل خانه، تمامشان دیدند، که چه وجدی به چهره پیدا کرد آن که می‌رفت، حال و فالش خوش، آن که می‌ماند، روزگارش سخت زان میان عشق، با غم غربت، بعد مولا فقط مدارا کرد یا علی جان، به جان تو سوگند، دوستت دارم از ته قلبم قسمت من همین، محبت بود، آنچه دنیا نصیب بر ما کرد یک هزار و چهارصد سال، از پی نام و یادتان، طی شد با تو تاریخ، دشمنی‌ها در کوفه و شام و کل دنیا کرد لیک، یک روز می‌رسد مردی، از تبار درخت طوبایت آن که آینده را فقط خواهد، چون علی، با علی مصفا کرد 🌴✍🏻📚 مکتب شعر امامیه مکتب شعر دینی در ایران سیدعلی اصغرموسوی قم- ۲۱رمضان ۱۴۴۰ خرداد۱۳۹۸ https://eitaa.com/saa_institute 🌴🌴🌴🌴🌴
Dirty criminal! Israel is stuck in the mud of the Gaza war like a donkey! Now he wants to save himself by involving Iran in the war. The attack on the Iranian consulate will definitely be expensive for the claimants of "human rights"! Because in international law, attacks on embassies are considered a form of aggression. جنایتکار کثیف!☠️ اسرائیل مثل الاغی در لجن جنگ غزه مانده است ! حالا با درگیر کردن ایران در جنگ می خواهد خودش را نجات دهد. حمله به کنسولگری ایران قطعا برای مدعیان «حقوق بشر» گران تمام خواهد شد! زیرا در حقوق بین الملل،حمله به سفارت ها نوعی تجاوز محسوب می شوند. https://eitaa.com/saa_institute 🖋️📚🪴
هدایت شده از از آگاهی تا خردمندی
برای لذت بردن از مطالعه کتاب #نامداران‌ایراک دوبار خواندن پیش‌گفتار الزامیست. ‌#آگاهی، سرآغاز خردمندی است. https://zil.ink/abolfazlabbasibani
🌹✅ اللّهُمَّ اِنّا نَشْکوُ اِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنا صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَالِهِ خدایا ما به تو شکایت کنیم از نبودن پیامبرمان که درودهاى تو بر او و آلش باد وَغَیْبَهَ وَلِیِّنا وَکَثْرَهَ عَدُوِّنا وَقِلَّهَ عَدَدِنا وَشِدّهَ الْفِتَنِ بِنا وَتَظاهُرَ و از غیبت مولایمان و از بسیارى دشمنان و کمى افرادمان و از سختى آشوبها و از کمک دادن اوضاع الزَّمانِ عَلَیْنا فَصَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَالِهِ وَاَعِنّا عَلى ذلِکَ بِفَتْحٍ مِنْکَ زمانه به زیان ما پس درود فرست بر محمد و آلش و کمک ده ما را بر این اوضاع به گشایش تُعَجِّلُهُ وَبِضُرٍّ تَکْشِفُهُ وَنَصْرٍ تُعِزُّهُ وَسُلْطانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَرَحْمَهٍ فورى از طرف خود و برطرف کردن رنج وناراحتى و یارى با عزت و ظاهر ساختن سلطنت حقه و رحمتى مِنْکَ تَجَلِّلُناها وَعافِیَهٍ مِنْکَ تُلْبِسُناها بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ از جانب تو که ما را فراگیرد و تندرستى از طرف تو که ما را بپوشاند به رحمتت اى مهربانترین مهربانان💐💚🙏 @saapoem
🌹اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّ أَمْرِكَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ وَ حُفَّهُ [وَ احْفُفْهُ ] بِمَلائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِيَ إِلَى كِتَابِكَ وَ الْقَائِمَ بِدِينِكَ اسْتَخْلِفْهُ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِ مَكِّنْ لَهُ دِينَهُ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْنا يَعْبُدُكَ لا يُشْرِكُ بِكَ شَيْئا. اللَّهُمَّ أَعِزَّهُ وَ أَعْزِزْ بِهِ وَ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِيزاً وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَانا نَصِيرا اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّى لا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْ ءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ .💐 https://telegram.me/ValAsr255
🌴🌹آیینه واپسین لولاک🌹🌳 ای ذات شریف کبریایی، مولای غریب، پس کجایی؟! لبریز امید هستم، امّا؛ دلواپستان از این جدایی تو راز شگفت کایناتی، آیینه واپسین لولاک واقف به تمام محکماتی، در شیوه حق و حق ستایی! رخسار تو آیه آیه نور، تأویل بدیع و النّهار است هم مردمکان بسان والیل، تفسیر شریف دلربایی اشراق شگرفت گیسوانت، آیات بلند و ژرف یاسین محراب قشنگ ابروانت، تصویر عدالت ولایی مخلوق تبسّم نگاهت، خورشید سپیده گاه موعود مستور تجسم پگاهت، ظلمت کده های خودنمایی بس جای ترنج دست ها را، مردم ببُرند عاشقانه گر جلوه کنی به جای خورشید، یا پرده غیب واگشایی تا کی به افق نظاره کردن، گریان تر از آسمان ابری! تا کی به سپیده خیره ماندن، شام غم ما، سحر نمایی تا کی ز هوا ستم ببارد، بر جان گیاه، سمّ بارد! تا کی به کویر، خو بگیرد، گل بوته به جرم بینوایی تا کی ز فقیر، قصه فقر، تا کی ز غنی، حکایت مال! تا کی به ضعیف، طعنه اینکه: تو اهل کدام روستایی؟! تا کی بدمد، گل شقایق، بر خاک مزار گرم عاشق تا کی بخورد زمانه پیوند، با مرثیه های کربلایی! مستور شود شب غریبان، همراه سپیده گر بتابی پر شور شود دل یتیمان، تا از غمشان دهی رهایی این چامه به التفات یادت، سرشار بلاغتی عجیب است : ترکیب تناسبش، مرتب؛ تذهیب تغزلش، خدایی! یا صاحب ذوالفقار حیدر، یا حافظ مصحف پیمبر(ص) یا مظهر عدل حی داور، ای کاش که زودتر بیایی! 💐✅ مکتب شعر امامیه مکتب شعردینی درایران سیدعلی اصغرموسوی قم - ۱۳۸۰ @saapoem 🌴🌳🌹🌳🌴
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
‏فیلم از طرف dr salamtian m
هدایت شده از در محضر قرآن کریم و حضرات معصومین علیهم‌السلام
بِسْمِ ٱللّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحیمِ شمارهٔ ۱۶۲ سلام شهادت مظلومانهٔ حضرت مولانا جناب إمام لَیْث بني غالب، مَظْهَر ٱلعَجائِب، مُظْهِر ٱلْغَرائب، جناب إمام عليّ بن أبیطالب را بحضور شما بزرگواران عرض تسلیت و تعزیت دارم. به پیشگاه مبارک آن حضرت صلواتی بفرستیم: أَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ أَلْإِمامُ کَٱلْکَعْبَةِ یُؤْتیٰ وَ لا یَأْتي إمام مانند کعبه است. مردم باید به سراغ او بروند و او به سراغ مردم نمی‌رود . وجود محترم حضرت مولانا جناب إمام أمیر ٱلمؤمنین ( سَلامُ ٱللهِ عَلَیْهِ ) بیست و سه سال خانه نشین شد تا اینکه جماعت کثیر مردم به سراغ او آمدند. إِمام اگرچه خانه نشین باشد و یا به عنوان نمونه هارون ملعون حضرت مولانا جناب إمام باب ٱلْحوائج ( عَلَیْهِ ٱلسَّلامُ ) را چهارده سال در سیاه چال زندانی کند و یا مردم بعد از شهادت هر إمام بجای اینکه به سراغ حجّت خداوند متعال بروند، به سراغ کسی بروند که إمام نیست مثل کیسانیه و مثل واقفیه و دیگر فرقه‌ها، همه و همه از إمامتِ إمام کاسته نمی‌شود. إمام خورشید تابان بر آسمان ولایت است. إمام حجّت خداوند متعال است. شرعیّت إمام در هر حال برقرار است. أَلْحَسَنُ وَ ٱلْحُسَیْنُ إِمامانِ قاما أَوْ قَعَدا کلام إمام، رفتار إمام، قیام إمام، سکوت إمام، سیرهٔ إمام، حجّت است. خواستم عرض کنم که إمام در هر صورت حجّت است و إمامتِ إمام شرعیّت دارد و اگر حکمرانی جامعه به او سپرده شود، إمامت عینیّت نیز پیدا می‌کند و اگر حکمرانی از او غصب شود باز هم چیزی از تکلیف پیروان إمام کاسته نمی‌شود. موضوع دیگری که در این مقال در نظر است بیان آثار مکتوب به جای مانده از حضرت مولانا جناب إمام أمیر ٱلمؤمنین ( سَلامُ ٱللهِ عَلَیْهِ ) است. ۱— سید بزرگوار مرحوم شریف رضيّ پس از سال‌ها تلاش، بلیغ ترین أحادیث و گفتارها و نوشتارهای حضرت مولانا جناب إمام مَولَی ٱلْمُوَحِّدین ( عَلَیْهِ آلافُ ٱلتَّحیَّةِ وَ ٱلثَّناء ) را جمع آوری فرمودند و این کتاب شریف أَخُو ٱلْقُرْآن لقب گرفت. این کتاب مجموعه ای جامع است از خطبه ها و نامه ها و کلمات قصار که از ناحیهٔ مقدّسهٔ آن حضرت صادر شده است. شروح زیاد بر نهج‌البلاغه مکتوب و مطبوع و در دسترس است که از جملهٔ این شروح، شرح إبن أبي ٱلْحَدید را بهترین دانستم. ۲— کتاب دیگری حاوی مجموعه أحادیث آن بزرگوار بنام کتاب غُرَر ٱلْحِکَم وَ دُرَرُ ٱلْکَلِم که حکایت از زحمت فراوانی است که مرحوم عبدُ ٱلْواحِد ٱلْآمِدي است. ۳— أحادیث دیگری از آن حضرت که بصورت متفرق در کُتُب روائی مثل تُحَف ٱلْعُقُول از مرحوم إبن شُعبهٔ حَرّاني و أصول کافي از مرحوم کُلیني و غیره. ۵— صحیفهٔ عَلَویّه که حاوی أدعیه باشد. این کتاب شریف در دسترس همگان نمی‌باشد. ۶— دیوان منسوب به آن حضرت که مجموعه ای از أشعار آموزنده می‌باشد. این کتاب ترجمه شده است و در دسترس همگان می‌باشد. این هم کلام پایانی این مقال است. امشب به دستور پزشک باید برای إمام شیر مهیا می‌کردند چون شمشیر آن نانجیب مسموم بود. مردم و از جمله یتیمان کوفه، پیاله های شیر به پشت درب منزل حضرت آوردند. سخن از پیاله های پر از شیر شد. یاد کنیم از بچه های تشنهٔ أبیعبد الله الحسین ظهر عاشوراء. از آب هم مضایقه کردند کوفیان خوش داشتند حرمت مهمان کربلا ألسَّلامُ عَلَیْکَ یا أمیر ٱلمؤمنین أَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا أَبا عَبْدِ ٱللّٰهِ إلتماس دعاء بیست و یکم رمضان ٱلمبارک ۱۴۴۵ ألحقیر: مُحَمّد بن ٱلمرحوم عَليٍ ٱلْقَمْصَريّ