چکیده نامزدها
مناظره های انتخاباتی فرصت تازه ای برای برندسازی یا تقویت برند آنان است. برخی از آنان در خال ساخت برندی جدید هستند که پیش از این تصوری از آن در اذهان نبود، برخی دیگر نیز تلاش دارند با صیقل دادن برند سابق خود، نمای بیرونی آن را رنگ تازه ای بزنند، بعضی شان نیز با خیال آسوده از انتخاب نشدن، برند شخصی خود را تقویت می کنند.
اگر بنا باشد نامزدهای انتخابات را در یک عبارت کوتاه دسته بندی کرده و توصیف کنم شاید تعابیر زیر نزدیکترین برداشتم از آنان باشد.
بی شک این عبارات، بیانگر دقیق جریان شناسی انتخابات و نامزدهای آن نیست.
پزشکیان : اصلاح طلب اصولگرا
پورمحمدی : اصولگرای اصلاح طلب
جلیلی : ارزشگرای نهادمند
زاکانی : ارزشگرای عملگرا
قاضی زاده : ارزشگرای محافظه کار
قالیباف : نو ارزشگرای عملگرا
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#مناظره_انتخاباتی
#رسانه
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
و همچنان مظلومیت فرهنگ ...
این یادداشت را برای خبرگزاری محترم مهر نوشتم. (۲ تیر ۱۴۰۳)
سومین مناظره نامزدهای ریاست جمهوری ۱۴۰۳ نیز برگزار شد. فرهنگ و جامعه کلیدواژگان اصلی این نشست بود.
دو مناظره پیشین با استانداردهای مناظره انتخاباتی که در همه دنیا برگزار می شود فاصله زیادی داشت: رسمی، هنجاری، کلیشه ای و کم هیجان.
مناظره نخست با آن تشریفات ورود و پذیرش بیشتر شبیه یک اجلاس بین المللی بود که قرار است مهمانان روبان یک ساختمان را بریده و چند کلمه ای هم در باب اهمیت آن سخن بگویند.
مناظره دوم با حذف این زواید کمی به شکل مناظره نزدیک تر شد اما پرسش ها از یکسو و پاسخ ها از سوی دیگر هر مخاطبی را ناامید می کرد.
بر اساس گزارش پیمایش ایسپا، بیش از ۷۰ درصد مردم مناظره ها را ندیده بودند بویژه که زمان طولانی پخش آنها لذت تماشای دو مسابقه فوتبال یورو ۲۰۲۴ را هم می گرفت.
مناظره سوم با این زمینه ها آغاز شد و با دوئل پورمحمدی - زاکانی از یکسو و زاکانی – پزشکیان از سوی دیگر امید تماشای یک مناظره جذاب را زنده کرد.
مناظره انتخاباتی بویژه در الگوی امریکایی آن یعنی دوئل تا پای مرگ طرف مقابل؛ یک مرگ سیاسی که امکان رای آوردن او را کم یا نابود سازد. در این مدل، اخلاق سیاسی تقریبا هیچ معنایی ندارد. نامزدها در دو سوی میدان هر آنچه ناگفتنی یا مرتبط با زوایای پنهان زندگی سیاسی و شخصی طرف مقابل است بیان نموده حتی از شکلک و نمایش های مضحک نیز دریغ نمی کنند. نتیجه آن هم تقریبا روشن است: برآمدن یک سیاستمدار – بازیگر که می تواند دل مخاطبان را برده و تحسین شان را برانگیزد. در این الگو، مناظره انتخاباتی چیزی فراتر از یک تلنت سیاسی نیست که داوران آن با رای خود، برنده را رییس جمهور می کنند.
این مدل از مناظره در ایران را می توان در انتخابات ۱۳۸۸ یافت که حاصل آن دوقطبی شدن فضای سیاسی و اجتماعی کشور، زدن بالاترین رکورد مشارکت در انتخابات (84 درصد) و آغاز یک بحران عمیق سیاسی و اجتماعی بود که همچنان ادامه دارد.
این تجربه مناظراتی هرگز در این سطح تکرار نشد و با تغییر الگوی گفتگو از دوئل به یک میزگرد، بخش مهمی از هیجان آفرینی آن مدیریت و یا به عبارت روشن تر حذف شد تا جامعه و مخاطبان "صیانت" شوند.
مناظره فرهنگی و اجتماعی نامزدها بی تردید در همین چارچوب صیانت شده برگزار می شد لذا انتظار یک تلنت هیجان انگیز، توقعی بیجاست.
نتیجه کار روشن بود : شعار محوری، کلی گویی، عدم ارائه نقشه راه اجرایی و نقطه عزیمت برنامه ها و تکرار کلیشه ها :
زن، فرصت است نه چالش،
اینترنت فرصت است نه تهدید،
جوانان فرصت اند نه مساله،
امنیت ضروری است،
اخلاق مهم است،
هنر یک ضرورت زندگی است،
و جملاتی از این دست که شاید دو دهه پیش، شنیدن شان تازگی و جذابیت داشت.
شاید مظلوم ترین بخش مناظرات سه گانه، زبان و گفتار فارسی است که جز یک نفر، دیگران کمترین تسلطی بر آن ندارند و در به کارگیری واژگان و آغاز و پایان عبارات و آیین ویرایش و آرایه های ادبی کمترین توانایی و ذوقی ندارند.
ساختار جمله بندی فارسی بیشتر نامزدها دچار ایرادات اساسی است.
بیشترشان از کمترین شعر و تمثیل و کنایه ادبی بهره نمی برند.
بسیاری از جمع های فارسی شان هم نادرست است.
آشکارا می توان فهمید بیشترشان فرصت چندانی نه برای کتاب خواندن دارند نه تماشای فیلم یا تئاتر نه رفتن به یک کنسرت موسیقی و شاید شنیدن یک قطعه زیبای موسیقی در خودرو. به نظرم این کار را باید بخشی از وظایف سرتیم حفاظت آقایان قرار داد.
پایان کار هم چند وعده دلفریب بود: پس گرفتن لایحه موسوم به حجاب و عفاف، صدور کارت فرهنگی خانواده برای سفر و تفریحات ارزان، حذف مافیای وی پی ان، ارتقای جایگاه سکوهای اینترنتی داخلی.
تنها نکته پنهان این گفتگوها این بود که اگر حذف این محدودیت ها ضروری و مورد توافق است، مسوول حفظ آنها کیست؟
مناظره پایان یافت و اندک چالش های دوسویه میان برخی نامزدها، حداقل استانداردهای یک مناظره انتخاباتی چالشی را نمایش داد اما در باب چند موضوع اساسی کمترین برنامه ای ارائه نشد :
الزامات و نقاط عزیمت حکمرانی فرهنگی، نقشه راه سبک زندگی، صنایع فرهنگی، سبد فرهنگی خانواده، اعتیاد، طلاق، مهاجرت، اقوام، اقلیت ها، هویت ملی، زبان فارسی و گویش های محلی و...
تا چند روز آینده یکی از این شش نفر، چهاردهمین رییس جمهور ایران خواهد شد اما کاش نقشه راه حکمرانی فرهنگی کشور تدوین شده و در اختیار نخبگان و کارگزاران عرصه فرهنگ بود.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#مناظره_انتخاباتی
#فرهنگ
#جامعه
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
فردای هشتم
انتخابات برای دست کم ۴ نفر تا ۴ روز دیگر و برای حداکثر ۲ نفر تا ۱۱ روز دیگر تمام می شود.
چند نفر از این ۶ تن، مشاغل رسمی مشخصی دارند که به آن باز خواهند گشت اما برای برخی دیگر فرصتی طلایی است تا با برندی جدید به عرصه سیاسی و اجتماعی بازگشته نقشی جدید در فرایند زندگی جمعی مردم ایفا کنند.
پیشنهاد من برای نامزدها در صورت عدم انتخاب به عنوان رییس جمهور این هاست:
پزشکیان : ساماندهی فراکسیون قدرتمند با ترکیب نمایندگان اصلاح طلبان و اعتدالگرا در مجلس
پورمحمدی : نقش آفرینی جدید با رونمایی از کارویژه های تازه جامعه روحانیت مبارز و ورود به عرصه راهبری سیاسی و اجتماعی نسل جدید روحانیون سیاسی
جلیلی : تاسیس یک حزب سیاسی با هدفی عینی همچون کسب آرای مردم در شوراهای شهر چند منطقه و اداره این شهرها به صورت عملیاتی
زاکانی : تا اطلاع بعدی شهردار تهران است.
قاضی زاده هاشمی : تاسیس بزرگترین سمن خانواده در کشور و پیگیری برنامه های اعلامی در انتخابات
قالیباف : تا اطلاع بعدی رییس مجلس است.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
8.57M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَنَا مِنَ الْمُتَمَسِّکِینَ بِوِلاَیَهِ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْأَئِمَّهِ المعصومبن عَلَیْهِمُ السَّلاَمُ
عیدالله الاکبر ، عید سعید غدیر بر همگان مبارک باد.
نبض ملی
همه ما کمابیش به پزشکانی مراجعه داشته ایم که لحظاتی پس از ورود، نسخه مان را هم نوشته اند و نفر بعد را صدا زده اند. پزشکانی را هم دیده ایم که برای تشخیص بیماری ابتدا آزمایش و سپس عکس و ام آر آی و ... را ضروری دانسته و پس از مشاهده همه موارد، تجویزی کرده اند.
نتیجه هر دو رویکرد را هم دیده ایم، اعتمادمان به هر دو دسته هم نسبتا روشن است.
کمتر کسی است که پزشک نوع دوم را بهتر نداند و نسخه خود را از او نحواهد.
جامعه شبیه یک انسان است که حالات خوشی و ناخوشی دارد. گاه تب می کند و گاه سرخوش است. هر آدمی هم می تواند با دیدن چند نشانه در خصوص سلامت و بیماری او ادعایی کند. مثلا بگوید مردم در خیابان خوشحال بودند پس جامعه سالم است یا بگوید در مترو هیچ کس با کناری خود حرف نمی زد، پس جامعه افسرده است، یا درب تاکسی ها را محکم می کوبند پس مردم خشمگین اند.
اینها گزاره های است که بارها شنیده ایم. تا زمانی که چنین گزاره های منجر به یک تصمیم نشود ایرادی ندارد اما اگر همین الگو، سازوکار برنامه ریزی در کشور باشد فاجعه ای تمام عیار است.
فهم سلامت و بیماری یک جامعه نیازمند ابزارهای تشخیصی است تا پزشک جامعه (جامعه شناس) امکان فهم مسأله را داشته باشد.
متاسفانه به دلایل گوناگون ازجمله بی توجهی به جامعه شناسی به عنوان یک علم که گاه با تعابیر چون علم غربی و ... طرد می شود یا مسایل اقتصادی و گرانی انجام آزمایش های اجتماعی (پیمایش و ...) یا دلایل امنیتی و نگرانی از آثار امنیتی انتشار نتایج و... دسترسی نخبگان حتی جامعه شناسان به داده های علمی اطمینان بخش بسیار اندک و به مثابه یک رانت اطلاعاتی ارزشمند در انحصار جمعی محدود متصل به جایگاه های ویژه است. وضعیتی که شناخت درست جامعه را با چالش اساسی روبرو ساخته یک علم مفید را به یک دانش ناکارآمد که تشخیص ها و تحلیل هایش با حقیقت فاصله زیادی دارد بدل می سازد به حدی که به یک نادان این امکان را می دهد که با کنار هم نهادن چند فیلسوف و مردم شناس و اقتصاددان، جامعه شناسان را متهم به سوگیری یا سکوت کند.
این روزها و با انتخابات ریاست جمهوری بازار انتشار نتایج نظرسنجی ها داغ است و میان برخی اطلاعات منتشر شده بعضا شکاف های عمیقی نیز وجود دارد.
صرفنظر از برخی نظرسازی ها و گزارش های کاذب که در غیاب گزارش های شفاف موسسات معتبر و با هدف انحراف افکار عمومی جعل می شوند تا چند روز آینده انتخابات برگزار شده و نتایج نظرسنجی ها به بوته نقد همگانی سپرده و مراکز نامعتبر، سیه روی خواهند شد اما چه خوب است دستورالعملی برای حمایت و انتشار پیمایش های گوناگون موسساتی که نتایج گزارش هایشان به حقیقت نزدیکتر بوده فراهم شود تا فهم جامعه در آینده علمی تر و دقیقتر صورت پذیرد.
اگر رییس جمهور آینده همین یک کار را هم سامان دهد من به سهم خود از او سپاسگزارم.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#افکارسنجی
#نظرسنجی
#جامعه
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
امان از اطرافیان
نامزدهای ریاست جمهوری، کم و بیش سابقه قابل مطالعه ای دارند.
اما امان از حلقه های اول و دوم اطرافیان اثرگذار بعضی شان که واقعا هولناکند.
اصلاح طلب و اصولگرا هم ندارد.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
نامزدها در چند کلمه
برداشت های کاملا شخصی من از نامزدهای ریاست جمهوری
پزشکیان : بر خلاف تصور و تبلیغ رایج، او را دولت سوم روحانی نمی دانم، بلکه در گرایش سیاسی، دولت سوم خاتمی و در رویکردهای عملی، نسخه سوم میرحسین و احمدی نژاد می دانم حتی اگر خیلی ها بگویند این دو چه ربطی به هم دارند.
ریاست جمهوری او سرآغاز چالش با مجلس و قالیباف شکست خورده و رقبای او در مجلس است. دوره مدیریت او را می توان سرشار از هیجانات اجتماعی تصور کرد که با اعتراضات مدنی همراه بوده ممکن است به طرح ها و پیشنهادهایی چون عدم کفایت سیاسی او نیز منجر شود.
پورمحمدی : یک بازگشت متفاوت به سیاست، نماینده فکری عملگرایان میانه رو با چارچوبی برآمده از اصولگرایی سنتی و مشابه چهره های چون لاریجانی. برندسازی تازه او حرف های تازه تری در آینده خواهد داشت، چنانکه صف بندی های تازه ای هم علیه او خواهد ساخت.
جلیلی : نماینده ارزشگراترین جریان کشور که طی یک دهه موفق شده با مطالعه و مشاهده، بر زبان و بدن خود مسلط شده نمایش قابل قبولی از خود عرضه کند. حامیانش باورمندان به او و ارزشهای بنیادین نظامند که بخش مهمی از هسته سخت انقلاب را تشکیل می دهند اما بیشتر از واقعیت خود، هیاهو دارند. به سادگی امکان دوقطبی سازی به رقیب می دهد و شکست را نمی پذیرد.
ریاست جمهوری او انتقال تند از ارزشگرایی میانه رو رییسی به نوارزشگرایی رادیکال و آغاز موجی از بازتاب های اجتماعی است.
زاکانی : یک نامزد معمولی با عملکردی معمولی که نامزدی او تنها برای اطرافیانش اهمیت دارد.
قاضی زاده هاشمی : تلاش وافری برای اثبات دلبستگی به رییس جمهور فقید دارد و خود را نماینده دولت سیزدهم می داند. بعید می دانم خودش هم جز دفاع از عملکرد دولت سیزدهم کارکرد دیگری برای نامزدی اش قایل باشد.
قالیباف : عملگرای جهادی که یک پا در عملگرایی و پای دیگر در ارزشگرایی دارد. تلاش مستمر او بر زدن حرف های تازه و اقدامات ویژه بوده و در عین اقدامات بزرگ، چوب رویاپردازی هایش را هم خورده است. رویای بیست ساله اش ریاست جمهوری است که حتی ریاست مجلس هم مانع آن نشده است.
ریاست جمهوری او انتقال آرام قدرت از ارزشگرایی به عملگرایی و احتمالا رشد کارآمدی در بخش هایی از نظام است.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#نامزدها
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
یک فرصت طلایی
کمتر پژوهشگر یا تحلیلگر سیاسی است که آرای مردم بویژه در دور نخست انتخابات های ریاست جمهوری را رای سلبی نداند. همه کم و بیش می دانیم که بخش قابل توجهی از مردم یا مشارکت نکرده و انتخابات را تحریم می کنند یا مشارکت کرده و به کسی رای می دهند که گمان می کنند نماینده تفکر حاکم است، حال این تفکر حاکم هر که باشد بدا به حالش، چه ناطق نوری باشد چه هاشمی رفسنجانی، چه قالیباف و جلیلی و....
بسیاری از مردم اساسا رای نمی دهند تا گزینه اصلح را انتخاب کنند بلکه رای می دهند تا آن کسی را که از دید آنان، نظام، اصلح یا نزدیک به اصلح می داند رای نیاورد.
رای به پزشکیان را جز این نمی توان تفسیر و تحلیل کرد.
خوشبین ترین نزدیکان پزشکیان و خبره ترین تحلیلگران هم تا یک ماه پیش تصور نمی کرد او بتواند چنین اجماعی میان نخبگان منتقد و چنین اقبالی در میان توده جامعه کسب کند و آرایی بالاتر از باطله را در سبد خود بریزد.
معنای آشکار این رای، افول سرمایه اجتماعی بخش رسمی حکمرانی و چالش جدی مشروعیت نظام سیاسی در دستیابی به اهداف است حتی اگر با نگاه خوشبینانه، رای به پزشکیان را رای به نظام و جمهوری اسلامی تفسیر کنیم.
نکته حیاتی در این عرصه، فهم واقعیت است که از خود واقعیت بسیار مهمتر و راهگشاتر است.
پزشکیان چه انتخاب شود و چه نشود، پیام واضحی به حکمرانی داد و با سه هفته حضور، آرای خود را در حد رقبایی بالا برد که بیش از یک دهه است عزم خود را برای ریاست جمهوری جزم کرده و حامیان و پایگاه های رسمی حکمرانی را نیز در اختیار داشته اند.
چالش اصلی و باگ حکمرانی در این نکته است که شش نفر در شورای نگهبان تأیید صلاحیت شده اند اما در کمتر از دو هفته، بخشی از آنان از قطار انقلاب به بیرون پرتاب شده اند و به ضدانقلاب پیوند داده شده اند.
پزشکیان چه رای بیاورد و چه نه یک ظرفیت تازه نظام است که اگر درک نشود تکرار خطاهای بزرگ حکمرانی است و اگر جایگاه تازه اش به رسمیت شناخته شود یک فرصت تازه برای اصلاح روند ناصحیح گذشته و بازگشت همه ملت به عرصه حکمرانی است.
من به پزشکیان رای ندادم، رای آوردن و نیاوردن او هم اساسا موضوع این نوشته نیست، اما حتی ریاست جمهوری احتمالی او را بسان خاتمی پس از دوم خرداد یک فرصت طلایی و از الطاف خفیه الهی بر جمهوری اسلامی می دانم که می تواند مسیر سخت آینده را آسان تر و روند اصلاح نظام را با امیدی تازه تسهیل کند و عدم انتخابش را نیز یک ظرفیت طلایی برای احیای سرمایه اجتماعی و دریچه تازه ای برای گفتگوی قطع شده میان حاکمیت با منتقدان و خسته شدگان می دانم.
با تجربه گذشته، به این الگوی تعاملی چندان امیدی ندارم و برعکس، تصور می کنم با انتخاب احتمالی پزشکیان ممکن است روند سیاسی به سمت رادیکال تر شدن رفته و امواج تازه ای از اعتراضات اجتماعی شکل بگیرد و در مقابل ایده هایی برای عدمکفایت سیاسی رییس جمهور و عزل وی شکل بگیرد؛ روندی که حکمرانی را دچار چالش های تازه تر و بزرگتری خواهد کرد.
با این حال، معتقدم که این انتخابات را باید به فال نیک گرفت و نتایجش را فهم کرد و از تهدیدهایش فرصت و از فرصت هایش دستاورد ساخت.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#پزشکیان
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
جایگاه رئیسجمهور و چالش اختیارات
به گزارش گروه علم و آموزش ایرنا، نشست جایگاه رئیسجمهور و چالش اختیارات از منظر حقوقی و جامعه شناختی روز پنجشنبه به میزبانی دانشگاه تهران برگزار شد. در این نشست شرکت کنندگان با توجه به انتخابات پیش روی چهاردهمین دوره ریاست جمهوری دیدگاهها و نظرات خود را در خصوص اختیارات رئیسجمهور بر اساس قانون اساسی جمهوری اسلامی بیان کردند.
ابراهیم متقی رئیس دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، محمدرضا اخضریان کاشانی و بیژن عباسی عضو هیاتعلمی و حسین حجازی استاد دانشگاه چهرههای علمی که بحث اختیارات رئیسجمهور با توجه به منشا حقوقی و پیامدهای اجتماعی را به بحث و تبادل نظر گذاشتند .
https://www.irna.ir/news/85521455/%D8%AC%D8%A7%DB%8C%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D8%A6%DB%8C%D8%B3-%D8%AC%D9%85%D9%87%D9%88%D8%B1-%D8%A7%D8%B2-%D9%85%D9%86%D8%B8%D8%B1-%D8%AD%D9%82%D9%88%D9%82%DB%8C-%D9%88-%D8%AC%D8%A7%D9%85%D8%B9%D9%87-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%AE%D8%AA%DB%8C
لیگ عدالت
سرانجام پس از چالش های فراوان و در غیاب میلیونها نفر از مردم پای صندوق های رای، دو چهره مشهور به عدالت خواهی به دور دوم رقابت ها راه یافتند.
عدالت، گمشده همیشگی این ملت و ملت های دیگر بوده و هست و هربار پس از فراز و نشیبی سخت، دوباره سربرآورده و اعلام حضور و ابراز وجود می کند.
انقلاب اسلامی گرچه در شعارهای خیابانی خود عدالت را فریاد نمی زد اما حاملان آن که عمدتا چپگرایان پیش و پس از انقلاب بودند همواره از آن محافظت کردند و در پوششی از آیات و روایات، بخشی مهم و حیاتی از گفتمان انقلابی تعریف کردند.
چه دولت کوپنی میرحسین موسوی، چه عدالت توسعه گرای رفسنجانی، چه عدالت سیاسی خاتمی، چه عدالت توزیعی احمدی نژاد همگی در یک دال مرکزی مشترک بودند و آن عدالت بود، هرچند که هریک با تعریفی متفاوت و گاه متعارض با دیگری عدالت خواهی مدنظر خود را دنبال می کرد.
دوره هشت ساله روحانی شکاف میان عدالت و جامعه بود و عدالتخواهان، غمگین ترین بخش جامعه.
عدالتخواهان چپ و راست، اقتصادی و سیاسی هشت سال را در سختی سپری و خود را برای یک مبارزه بزرگ آماده کردند.
برآمدن رییسی قطره آبی بود بر لبان خشک بخشی از آنان که تازه عطش شان را بیشتر و فشارهایشان را بر دولت او سنگین تر کرد.
انتخابات مجلس دوازدهم نیز قطره تازه تری بر لبان شان ریخت و فریادهای شان را رساتر کرد.
فرصت ناخواسته انتخابات ۱۴۰۳، آبی بود بر عطش عدالتخواهان.
پزشکیان با شعار برابری سفره ها و جلیلی با شعار فرصت های برابر و با گفتمانی از ترکیب عدالت و توسعه (جهش) ، دو عدالت خواهی بودند که پاسخ شایسته ای از حامیان به ظاهر متفاوت خود گرفتند.
اما نکته مهم در گرایش عدالتخواهانه هر دو نامزد فاتح دور نخست، رویکرد فانتزی و رویاگونه آنان به عدالت است.
جامعه عادلانه هر دوی آنان یک جامعه بی طبقه است که همه قرار است بر یک سفره بنشینند و آرمان های بزرگ بشری را محقق کنند، یکی با تکثر دیدگاه ها و دیگری با یک برنامه متمرکز.
تا هفت روز دیگر یکی از این دو رییس جمهور ایران خواهد شد، در غیاب میلیونها ایرانی که هیچ شعاری حتی عدالت، جذبشان نکرده و توقعاتی که هر دولتی را با چالش روبرو می کند.
تا اطلاع بعدی، عدالت، کلیدواژه اصلی کشور خواهد بود.
به انتظار آینده می نشینیم و سرنوشت عدالت، عدالتخواهان و ابرقهرمان این لیگ عدالت را تماشا می کنیم.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#پزشکیان
#جلیلی
#عدالت
#عدالتخواهی
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat
درس های یک انتخابات
انتخابات هشتم تیر برگزار و دو نامزد از چهار نامزد باقیمانده به دور دوم راه یافتند درحالی که حدود ۶۰ درصد واجدین شرایط در کشور و ۷۷ درصد آنان در تهران پای صندوق نرفتند.
این انتخابات، درس های دارد که شاید درک همه آنها مدتها زمان ببرد اما آنچه آشکارا می توان فرا گرفت در چند بند قابل خلاصه است :
✓بزرگترین چالش حکمرانی پذیرش وجود مشکل در آن است. فهم این نکته که چنین نتیجه ای یک چالش بزرگ برای نظام است کلید حل آن است.
✓جمهوری اسلامی نظامی است که مسوولانش در تلاش برای افول آن هستند اما مردم نمی گذارند. آرای نامزدها را می توان از این زاویه با دقت بیشتری ملاحظه کرد.
✓نه به روند حکمرانی : آمدن و نیامدن و رای دادن و رای ندادن مردم در مقابل حضور ارکان نظام با همه قوای رسمی و غیررسمی خود معنای روشنی داشت و آن اعلام آشکار نارضایتی از روند حکمرانی در کشور است.
✓نه به دولت سیزدهم : پرسش مهم این انتخابات که مهمترین کلیدواژه آن تداوم راه رییس جمهور شهید بود این است که ۱۸ میلیون رای مرحوم رییسی چه شد؟ پاسخ ملت، نشان داد که تصور مردم از تداوم دولت رییسی با تصور نظام و دولتمردان آن فاصله زیادی دارد.
✓ابطال نظریه تاثیر چشمگیر حضور نامزد اصلاح طلب بر میزان مشارکت
✓شکاف آشکار جریان موسوم به جبهه انقلاب و ضرورت ارایه جریان شناسی جدید
✓عبور جامعه از کارگزار به ساختار : شصت درصد مردم نقش کارگزار در بهبود شرایط را رد کردند و اینک تغییر را از مجرای اصلاح ساختار جستجو می کنند. این خطر را باید به تنهایی جدی گرفت.
✓تغییر پایگاه رای جامعه
✓رای سلبی جامعه و گزینش نامزدی که تقریبا هیچ شعار و وعده ای نداشت جز تغییر ریل حکمرانی
✓افول پایگاه رای اصولگرایان (جبهه انقلاب) : جمع آرای دو نامزد اصولگرا به سختی به ۵۰ درصد و حتی آرای رییس جمهور اصولگرای سابق می رسد.
✓ابطال این نظریه محبوب در میان برخی انقلابیون که مشارکت کمتر منجر به پیروزی گزینه انقلابی است.
✓نمایش آشکار ضعف نظام انتخابات در مراحل مختلف (ثبت نام، احزاب، بررسی صلاحیت، تبلیغات و...)
✓شکست فاجعه بار افکارسنجی در ایران در دو عرصه :
۱) چالش جامعه شناسی مردم ایران
۲) چالش موسسات نظرسنجی
✓پیروزی گفتمان چپ و احیای گفتمان (شعار) عدالت با رویکرد فانتزی
✓توسعه دوقطبی در جامعه و رشد نورادیکالیسم و حذف گزینه میانه از رقابت، این پدیده به تنهایی حاوی آثاری است که آینده روابط میان دولت و ملت را تحت تاثیر عمیقی قرار خواهد داد.
#حکمرانی_شایسته
#سرمایه_اجتماعی
#ریاست_جمهوری
#انتخابات
#هشت_تیر_۱۴۰۳
#دولت_چهاردهم
#پزشکیان
#جلیلی
به کانال گاه نوشت های خط سبز بپیوندید.
https://eitaa.com/sabzkhat