🌸 زندگی زیباست 🌸
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄ 📒 «خاطرات سفیر» ⏪بخش ۵۶ : ...کم کم داشت حالم از اون شرایط به هم می خورد. بچه ها متوجه
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄
📒 «خاطرات سفیر»
⏪بخش ۵۷ :
«اتاق پرو به وسعت شهر»
عجب هوایی داشت شنبه! آسمون ابری بود و بوی بارون، هنوز نباریده، توی فضا پخش بود. باد ملایم و خنک و آرومی می وزید و اشتباه ترین کار، موندن توی خوابگاه بود. من و امبر هر چند روز یک بار دور دریاچه ی نزدیک خوابگاه می دویدیم. یه مسیر پنج کیلومتری داشت که نسبتاً خلوت و خوب بود. اما اون روز نرفتیم دور دریاچه. به جاش رفتیم که چرخی توی سطح شهر بزنیم. بعضی از فروشگاه ها حراج زده بودن. به همین دلیل افراد زیادی برای دیدن محصولات شون به اون جا می رفتن. یه بخش از این افراد هم دانشجوهایی بودن که نه برای خرید، بلکه برای تفنن و قدم زدن اون طرفها پیداشون می شد.
اصلاً نفهمیدم وقتی از خوابگاه راه افتادیم چه طور رسیدیم میدون «غلیما» از بس حرف زدیم و از در و دیوار گفتیم. همین قدر فهمیدیم که میدون شلوغ بود.
پیاده شدیم و با توجه به این که اون جا مرکز شهر بود. بقیه ی راه رو پیاده و قدم زنون ادامه دادیم. رسیدیم به یکی از فروشگاه های نسبتاً بزرگ که انواع لباس و پارچه و حوله رو حراج کرده بود؛ بعضی ها بیست درصد تخفیف بعضی های دیگه سی درصد، تعدادی چهل درصد، و اون بخشی هم که مطمئن بودی احدی نگاه هم نمی کنه پنجاه درصد.
به پیشنهاد امبر رفتیم سراغ بخشی که لباسهای مخصوص ورزش داشت؛ انواع تی شرت و شلوار گرم کن و خلاصه لباس های ورزشی زنونه و مردونه. توی یکی از قفسه ها افتخار ملاقات با نوعی لباس ورزشی زنونه نصیبمون شد؛ یک شلوارک کوتاه و یک تاپ نیم تنه که بندی هم برای نگه داشتن اون دو وجب پارچه نداشت و احتمالاً به حول و قوه ی الهی خودش سر جاش می ایستاد. واقعاً چه قدر علم پیشرفت کرده.
در حال برانداز کردن اون لباس بودم که خانمی، تک پوش به تن و شلوارک به پا، یکی از اون ها رو برداشت و از یکی از آقایون متصدی لباس ها پرسید:
«این ها همین یه اندازه رو دارن؟»
آقا جواب داد:
«نه، اما اون که برداشتید فکر کنم هم اندازه ی شماست. اجازه بدید بیام نگاه کنم.»
متأسفانه اون جا عادیه. تکنولوژی پیشرفت کرده آدم ها پسرفت!
دستگیرش نشد حکایت اندازه ی لباس و
وضعیت اون خانم چیه. این بود که پیشنهاد کرد خانم لباس رو بپوشه. خانمی که عرض شد لباس ورزشی به دست رفت سمت سه چهار تا اتاقی که سمت راست ما بود. در یکی از اتاق ها رو به سمت خودش کشید که صدایی از داخل اتاق با خونسردی گفت:
«این تو منم!»
خانمه گفت:
«متأسفم»
...و با سرعت در رو بست. رو کرد به ما و بدون این که حرفی زده باشیم در توجیه بی دقتی خودش گفت:
خب چه می دونستم کسی اون جاست؟... هان... از کجا باید می دونستم؟ ما هیچ وقت نمی دونیم کی کجاست! از کجا بدونیم؟ هان؟»
طرف شیرین نمی زد! خیلی هم عاقل بود. فقط خیلی خجالت کشیده بود. برای همین حس می کرد با توضیح دادن مکرر علت وقوع حادثه از شرمندگیش کم می شه. به نظرم آدم محجوبی اومد؛ شاید هم خجالتی. به هر حال حتماً حیا و عفت رو خوب درک کرده بود که اون قدر معذب شده بود دیگه! در دوم رو با احتیاط باز کرد و وارد اتاق پرو شد. به ده دقیقه نرسید که از لای در بلند گفت:
«آقا... آقا... لطفاً!»
متصدی لباس های ورزشی سر جاش نبود که به داد طرف برسه. داشتم با خودم فکر میکردم:
«این خانم با حیا و محجوب واسه چی داره دنبال یه آقا می گرده که سؤالش رو بپرسه؟ به خصوص این که باید در رو هم خیلی کم باز کنه و سؤال کردن از لای در هزار جور مشکلات داره. خوبه به امبر بگم بریم یه متصدی دیگه رو پیدا کنیم که کار اون خانم راه بیفته.»
که دیدم خانومه، با همون نیمچه لباس، از اتاق پرو اومد بیرون! بابا باحیا، بابا عفیف!
متأسفانه نظیر این عبارات در ادبیات فرانسه نیست و من نتونستم احساساتم رو بلند بروز بدم و امبروژا که داشت با چشم گرد شده طرف رو نگاه می کرد از این عبارات پرمعنای فارسی بی بهره موند!
عمو رفته بود بالای سر یه نفر دیگه و اون خانم شروع کرد به گز کردن فروشگاه برای پیدا کردن یه عموی دیگه، با همون لباس ها!
از فکر و خیالاتی که به سرم زده بود خنده م گرفته بود. امبر که مثل من داشت اون ماجرای ساده رو دنبال میکرد، با آرنج زد به من و گفت:
«به چی داری می خندی؟»
- ببین... این خانم واسه چی برای پوشیدن لباس ورزشی رفت تو اتاق پرو؟
- خب واسه این که نبینن!
- دقیقاً چی رو؟!
⏪ ادامـه دارد...
………………………………………
🌳 #بوستان_داستان
💠 زندگی زیبا
http://eitaa.com/sad_dar_sad_ziba
┄┅══✼🍃🌷🍃✼══┅┄
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🚢 تحویل دومین نفتکش بزرگ ساخت ایران به ونزوئلا
🚢 این نفتکش ۲۵۰ متر طول دارد و میتواند ۸۰۰ هزار بشکه نفت حمل کند.
🚢 این کشتی نفتکش دومین کشتی از سفارش سالهای گذشته کشور ونزوئلا به ایران است. طبق قرارداد منعقد شده قرار است ایران ۲ نفتکش دیگر نیز پس از ساخت به این کشور تحویل داده شوند.
💠 سال «تولید، دانش بنیان و اشتغال آفرین»
#دسترنج
/تولید ایرانی 🌾 🔩 💊
………………………………
🗞#مجله_ی_مجازی صد در صد
🌱 @sad_dar_sad_ziba
╰─┅═ঊঈ ⚙🛠 🔩ঊঈ═┅─
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
شاید باورتون نشه ولی این ها حشره هستن نه گل و گیاه.
😍
🌿 @sad_dar_sad_ziba
🍃
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
⚫️ راه آلوده کردن و به سقوط کشاندن یک جامعه ی الگو و نمونه چیست؟
#آرمانشهر 🌃
/اجتماعی
💐 «همه چیز برای زندگی زیبا»
@sad_dar_sad_ziba
╰─┅═ঊঈ💠💠ঊঈ═┅─
┈••✾•🌿🌸🌿•✾••┈
یک تحویلدار بانک میگفت:
ﭘﺴﺮﺑﭽﻪﺍﯼ ﯾﻪ ﻗﺒﺾ آﻭرد تا ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ کنه.
ﮔﻔﺘﻢ:
ﻭقت ﮔﺬﺷﺘﻪ، سامانه ﺭﻭ ﺑﺴﺘﯿﻢ. ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ ﺑﯿﺎﺭ!
ﮔﻔﺖ:
میدﻭﻧﯽ ﻣﻦ ﭘﺴﺮ کیام؟
بابام رو ﺑﯿﺎﺭم هم همین رو میگی؟!
ﮔﻔﺘﻢ:
فرقی نمیکنه!
سامانه رو ﺑﺴﺘﯿﻢ ﭘﺴﺮﺟﺎﻥ!
رفت و ﺑﺎ ﯾﻪ ﻣﺮﺩ ﺍﻭﻣﺪ که ﻟﺒﺎﺳﺎﯼ کهنه ﻭ ﭼﻬﺮﻩ رنجدیدﻩای داشت. ﻓﻬﻤﯿﺪﻡ ﺑﺎﺑﺎﺷﻪ.
ﺑﻠﻨﺪ ﺷﺪﻡ ﻭ ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺍﺣﺘﺮﺍﻡ، ﺗﺤﻮیلش ﮔﺮﻓﺘﻢ. ﻗﺒﺾ ﻭ ﭘﻮلش رو ﮔﺮﻓﺘﻢ و ﮔﻔﺘﻢ:
ﭼﺸﻢ.
ﺗﻪ قبض رو ﻣُﻬﺮ ﮐﺮﺩﻡ و ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻬﺶ. ﮔﺬﺍﺷﺘﻢ ﺗﻪ ﮐﺸﻮ تا ﻓﺮﺩﺍ ﺻﺒﺢ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﮐﻨﻢ.
ﭘﺴﺮﻩ ﮔﻔﺖ:
ﺩﯾﺪﯼ گفتم ﺑﺎﺑﺎم رو ﺑﯿﺎﺭﻡ نمیتونی ﻧﻪ ﺑﮕﯽ ﺑﻬﺶ.
ﺑﻌﺪﺵ ﺧﻨﺪﯾﺪ.
ﺑﺎﺑﺎﺵ ﺑﻪ ﭘﺴﺮﺵ ﮔﻔﺖ:
ﺑﺮﻭ ﺟﻠﻮﯼ ﺩﺭ، ﻣﻦ می آﻡ.
ﺍﻭﻣﺪ ﺩﺭ ﮔﻮﺷﻢ ﮔﻔﺖ:
ﻣﻤﻨﻮﻧﻢ ﺍﺯﺕ بهخاطر ﺍین که ﺟﻠﻮﯼ بچه م ﺑﺰﺭﮔﻢ ﮐﺮﺩﯼ!
📎 ﺍﺯ ﺩﯾﺪﮔﺎﻩ ﺑﭽﻪ، ﭘﺪﺭ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮﺩی است ﮐﻪ ﺣﻼﻝ ﻣﺸﮑﻼت است ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﻓﺮﺩ نیرومند در جهان، اوست.
این بزرگ را کوچک نکنیم!
🌱 #داستانک
༻🌹 @sad_dar_sad_ziba 🌹༺
┈••✾•🌿🌸🌿•✾••┈ .
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🇬🇧 حاشیه ی جشنواره ی چلتنهام #انگلیس در پارک پیتویل
(با پوزش از مخاطبان گرامی)
🔸 این ها همون هایی هستن که هم دیگه رو شکار می کرده ن و میخورده ن، همون هایی که بوی بدنشون رو از عرق و فضولات نمی شد تحمل کرد.
ولی حالا کتوشلوار میپوشند!
◼️ #فرنگِ_بی_فرهنگ
………………………………………
#آواز_دُهُل
/غرب و شرق شناسی مصداقی 🏁
╭─┅═💠🌏💠═┅─ @sad_dar_sad_ziba
╰─┅═💠🌎💠═┅─
🍀🌸🍀
داشتن ظرفیت بحث زن و شوهری یعنی:
- حق ندارید به خانوادههای همدیگه توهین کنید!
- حق ندارید مشکلات و مسائل کهنه رو مطرح کنید!
- شام و ناهار نپختن نداریم!
- هیچ کس حق نداره با یه بحث ساده، جای خوابش رو عوض کنه!
- سلام و خداحافظی در هر صورت لازمه.
- استفاده از عبارتهای تعمیمدهنده مثل «تو همیشه...» ممنوعه!
- رابطه، میدون جنگ نیست که کسی ببره یا ببازه، شما هر دو توی یه کشتی سوارید!
─┅═ঊঈ🍃🌳🍃ঊঈ═┅─
#باغچه
/خانوادگی
─┅═ঊঈ🦋🌹🦋ঊঈ═┅─
💐[همه چیز برای زندگی زیبا]
@sad_dar_sad_ziba
🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🍃🌸🍃_ _ _🍃🌸🍃
💞 وقتی هم عاشقی و هم خلاق!
#همدلانه ☕
☁️🌨☁️
🌨💚🌨
☁️🌨☁️
༻☕ @sad_dar_sad_ziba ☕༺
202030_1018667379.mp3
7.42M
🌿
🎶 #رکعت_هشتم
🎙 «علی اکبر قلیچ»
#ترنم_ترانه
/موسیقی 🎼🌹 🎵
_____
🗞 #مجله_ی_مجازی «صد در صد»
@sad_dar_sad_ziba
┄┅═══✼🍃🌹🍃✼═══┅┄
🌸 زندگی زیباست 🌸
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄ 📒 «خاطرات سفیر» ⏪بخش ۵۷ : «اتاق پرو به وسعت شهر» عجب هوایی داشت شنبه! آسمون ابری بود
┄┅═🍃🌷🍃═┅┄
📒 «خاطرات سفیر»
⏪ بخش ۵۸ :
... امبر آروم دستش رو برد بالا که اشاره کنه به خانومه. به نظرم می خواست یه چیزی بگه. اما، بعد از یه کم فکر کردن، زل زد به من. دستش رو آورد پایین و بعد... زد زیر خنده. همون طور که غش غش می خندید، گفت:
«واقعاً فکر می کنی چه قدر به این مسئله فکر می کنه؟»
- مطمئنم که اصلاً فکر نمی کنه!
- من مطمئن نیستم که بقیه شون هم فکر کنن!
به نشونه ی تأیید سری تکون دادم و با خودم گفتم:
«فروشگاه های فرانسه اتاق تعویض لباس می خوان چه کار؟»
امبر دستش رو برد به سمت شلوار های ورزشی. یک شلوار طوسی رنگ برداشت و به من گفت:
«قشنگه؟»
راستش به نظرم قشنگ نبود؛ اما بد هم نبود. شلوار بود دیگه! شلوار. صدایی از پشت سرمون گفت:
«خانم ها، می تونم کمکتون کنم؟»
همون آقا بود؛ متصدی لباس های ورزشی که سر بزنگاه غیبش می زد. امبر پرسید:
«فقط همین شلوار ورزشی رو دارید یا مدل های دیگه ای هم...»
که طرف دوید توی حرفش و گفت:
«برای چه کاری می خواهید استفاده کنید؟»
امبر گفت:
«برای ورزش!»
- متوجهم! چه ورزشی؟
- برای دویدن.
طرف به دیگه رفت و یه ردیف شلوارک رنگ و وارنگ نشونمون داد و گفت:
«بفرمایید... لباس برای دویدن!»
امبروژا، که همچنان شلواره توی دستش بود، گفت:
«اون که شلوار ورزشی نیست!»
- شما گفتید میخواهید بدوید! این برای دویدنه. مناسب تره. زیباتر و جذاب تر هم هست.
- اما من شلوار برای ورزش می خوام.
- با شلوار که نمی شه ورزش کرد (!).
- چه طور چنین چیزی ممکنه؟ این اسمش شلوار ورزشیه! از اسمش معلومه باهاش می شه چه کار کرد؛ مگه این که دویدن توی فرانسه ورزش محسوب نشه!
طرف به وضوح خوشش نیومد. شونه هاشو انداخت بالا و گفت:
«هر چی هست همونه که اون جاست.»
و رفت. امبروژا شلوار رو گذاشت سر جاش و گفت:
«من هیچ وقت نتونستم خودم رو قانع کنم که شلوارک بپوشم واسه ورزش. آخه می گم وقتی با شلوار هم می شه همون کار رو کرد چرا باید شلوارک بپوشم؟»
به نظرم یه کم دلزده شده بود که آقای دیگه ای، که چند ثانیه ای می شد از دور داشت ما رو نظاره میکرد، اومد طرفمون و گفت:
«به نظرم همکارم نتونست کمکتون کنه؛ نه؟»
این یکی چه قدر مهربون بود! امبروژا با بی حوصلگی گفت:
«مهم نیست! دنبال شلوار ورزشی می گشتم که ندارید.»
طرف با روی گشاده و خندون دستش رو به سمت امبر دراز کرد و گفت:
«با من بیایید. فکر می کنم من می تونم کمکتون کنم.»
امبر خوشحال شد؛ خیلی خوشحال. خندید و این بار خیلی مهربون تر گفت: «ممنون!»
و راه افتاد که متصدی مهربون دستش رو گذاشت رو شونه ی امبر و همون طور که با خنده حرف میزد اون رو با خودش برد سمت دیگه ای. امبر با توجه به آن چه در دینش بهش یاد دادهن خیلی خوب حدود را رعایت میکرد؛ اما اون حدود کجا و آن چه باید در واقع رعایت بشه کجا! اشکال از امبر نبود. اشکال از قوانین ناقصی بود که بهش انتقال پیدا کرده بود.
عینک های شنا را برانداز می کردم و تصور میکردم هر کدوم می تونه آدمیزاد رو چه شکلی بکنه که یه نفر با صدایی بلند و جیغ وار گفت:
«نه! شعور می خواد که تو نداری... احمق!»
برگشتم. خانمی که نیمچه لباس به تن چند دقیقه قبل راه افتاده بود یه متصدی پیدا کنه خطاب به مردی که قطعاً متصدی نبود این جمله رو گفته بود. چند نفر داشتن نگاهشون میکردن اما کسی چیزی نمی گفت. خانمه با عصبانیت وارد یه اتاق تعویض لباس شد و بعد از یه دقیقه همون طور که بیوقفه زیر لب غر می زد، از اتاق اومد بیرون و لباس رو انداخت روی قفسه ای و رفت. نفهمیدم چی شد. اما از شواهد و قرائن حدس زدم اذیتش کرده بودن. دلم سوخت! اون زن حتماً زن خوبی بود که از رفتار اون مرد آن قدر عصبانی شده بود. اما کسی بهش نگفته بود این آزار می تونه به تبع پوشش خودش پدید بیاد؛ یعنی خودش باعث وقوع اتفاقی می شه که به شدت آزارش می ده.
⏪ ادامـه دارد...
………………………………………
🌳 #بوستان_داستان
💠 زندگی زیبا
http://eitaa.com/sad_dar_sad_ziba
┄┅══✼🍃🌷🍃✼══┅┄