بی قرار توأم و در دل تنگم گِله هاست...
آه! بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
-فاضلنظری
میخواهم که بنویسم..
اما انگار کلمات را گم کردم..
مینشینم که بنویسم..
از غم و رنج دوری ، از تجربه های زیسته جدید.. از اتفاقات عجیب و غریب.. از کتاب های خواندهی اخیر.. از حرفا و صداها ، از شنیده ها و دیده ها... ، شرح بدم احوال این روزهایم را ، غم فراق را ، درد دلتنگی را...
تمام سعیام را هم میکنم که بنویسم..
اما هر کلمهای که از قلمم بیرون میپرد، از نفس افتاده است؛ مثل یک نهنگ چند تنی کرخت و خسته میافتد روی ساحل کاغذها...
شاید این خودمم که از نفس افتاده و خسته ام..
نمیدانم ، اما میخواهم که بنویسم..
| اَللّهُمَّ اِنْ لَمْ تَکُنْ غَفَرْتَ لَنا فیما مَضى مِنْ رَجَبْ، فَاغْفِرْ لَنا فیما بَقِىَ مِنْهُ |
خدایا؛ اگر در آن قسمت از ماه رجب که گذشته، ما را نیامرزیده اى؛ در آن قسمت که از این ماه مانده، بیامرزمان.
امام کاظم میفرماید؛
هرگاه از زمین و زمینیان دلتنگ شدی
به آسمان نگاه کن و سه بار بگو:
بسم الله الرحمن الرحیم
امام کاظم علیه السّلام در سفارش به هشام فرمود:
مثل دنیا، همچون آب دریاست (که شور است). تشنه هر چند از آن بنوشد، تشنهتر میشود، تا آن که او را میکشد.
- بحارالانوار، ج75، ص311 .