❇️ ای شهان! کشتیم ما خصم برون ماند خصمی زو بتر در اندرون ♦️مولانا از زبان خرگوش و با مدد گرفتن از حدیث منسوب به پیامبر اکرم (ص) می گوید: ای مردان راه حق ، ما دشمن بیرونی را از پای در آوردیم ولی کار به اینجا ختم نمی شود زیرا دشمنی بدتر از آن هنوز در درون ما زنده است و دائما در حال خلق دشمنان جدید برای ماست. این دشمن درونی همان نفس ماست که کشتن آن با این عقل جزوی امکان پذیر نیست. این شیر درون که همان نفس امّاره ماست مانند شیر قصه ما نیست که مغلوب خرگوشی خُرد شود. در داستان پادشاه و کنیزک آن طبیب الهی که زرگر را از پای در آورد هدفش فقط نابود کردن دشمن بیرونی نبود زیرا تا زمانی که دشمن درون زنده است دست به حیله گری و دشمن سازی می زند. کشتن خصم بیرونی تنها یکی از موانع رسیدن به حق را از سر راه بر می دارد اما کار را تمام نمی کند.در داستان اخیر نیز خرگوش که گاهی نمادی از عقل جزوی است تنها می تواند همان نقش طبیب الهی در داستان کنیزک را بازی کند و دشمن بیرونی را نابود کند اما نفس درون که خود دشمن آفرین است هنوز باقی است و تا نفس اماره باقی است جای اطمینان و شادی نیست. ❇️ دوزخ است این نفس و دوزخ اژدهاست ♦️مولانا نفس را به دوزخ و دوزخ را به اژدها تشبیه کرده است. آتش نفس به قدری زیاد و سوزنده است که آب همه ی دریاها نیز آن را خاموش نمی کند. در آیه ی 24 سوره بقره آمده است :« بترسید از آتشی که هیزمش مردمان ( کافران) و سنگهایند.» در اینجا مولانا با استفاده از آیه مذکور می گوید : سنگها و کافران سنگ دل با زاری و خجالت وارد دوزخ می شوند ولی دوزخ با بلعیدن همه ی آنها هنوز گرسنه است . خداوند خطاب به دوزخ می گوید : سیر شدی؟ و دوزخ با خونسردی می گوید : نه هنوز! . با این که دوزخ عالمی را بلعیده است هنوز معده اش پر نشده و باز بیشتر می طلبد. ایجاست که مولانا برای بیان تعجب می گوید: اینت ( این تو را) آتش ، اینت تابش، اینت سوز.یعنی چه آتشی! چه تابشی! چه سوزی!. این لقمه نمودن عالم و طلب بیش از آن نیز از آیه 30 سوره ق گرفته شده است: « روزی که به جهنم گوییم: سیر شدی؟ در جواب گوید: آیا بیشتر از این هست؟! » ❇️ حق قدم بر وی نهد از لامکان ♦️به نظر می آید این ابیات از حدیثی برداشت شده است که می گوید : « به دوزخ گفته می شود: آیا سیر شدی؟ و دوزخ می گوید: آیا بیشتر هست؟ سپس پروردگار تبارک و تعالی قدم خود را بر او می گذارد ، و دوزخ می گوید : بس است بس است.» البته منظور از قدم حق می تواند اراده ی خداوند باشد. مولانا که نفس را جزئی از دوزخ می داند معتقد است خاموش کردن آتش نفس نیز به مانند خاموش کردن آتش دوزخ تنها از عهده خداوند بر می آید و به اصطلاح « غیر حق، خود کی کمان او کشد؟» یعنی غیر حق چه کسی می تواند تیر در کمان بگذارد و با او مقابله کند. در واقع هر کسی که با نفس به جهاد برخیزد تنها مجرای فعل حق قرار گرفته است. ❇️ در کمان ننهند الّا تیرِ راست ♦️تیر راست از کمان رها می شود و به سوی هدف رهسپار می شود اما تیر های نفس کج ( باژگون) هستند و به سوی تیر انداز باز می گردند. پس اگر می خواهی از کمان نفس برهی و آزاد شوی باید راست یعنی مستقیم و پایدار باشی. ❇️ چون که واگشتم ز پیکار برون ♦️مولانا در این جا به حدیث جهاد اکبر که مبارزه با خصم درون را مهمتر و سخت تر از مقابله با دشمن بیرونی می شمرد باز می گردد و جهاد با نفس را کار دشواری مانند برکندن کوه قاف با سر سوزن می داند که تنها با قوّت و توفیق الهی امکان پذیر است. در واقع هر شیر مردی می تواند در جنگ بیرونی صف دشمنان را در هم بشکند اما شیر واقعی کسی است که خود، یعنی نفس خود را که دائما در حال خلق دشمن است بشکند. #مثنوی_معنوی_76 #جهاد_اکبر #جهاد_اصغر 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_131 #بیست_سوم 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) "آنگاه که از خدا تندرستی و شکر را میخواست" 👁کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_بیست_سوم_7 دعای سیدالساجدین (ع ) در هنگام درخواست تندرستی و شکر: 🔹اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ مَنْ أَرَادَنِى بِسُوءٍ فَاصْرِفْهُ عَنِّى، وَ ادْحَرْ عَنِّى مَكْرَهُ، وَ ادْرَأْ عَنِّى شَرَّهُ، وَ رُدَّ كَيْدَهُ فِى نَحْرِهِ🔹 🔸خدايا درود بر محمد و آل او فرست، و هر كس درباره من قصد بدى كند، او را از قصد خود باز گردان، و مكر او را از من دور كن، و شر او را از من بگردان، و كيد او را به گردن خود او انداز🔸 O God, bless Muhammad and his Household and if someone desires ill for me turn him away from me, drive away from me his deception, avert from me his evil, send his trickery back to his own throat, #بیست_سوم #تندرستی #شکر 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

❇️ «شما #جوانان باید پیش‌گام در شکستن این محاصره‌ تبلیغاتی باشید، در خود و دیگران نهال #امید به آینده را پرورش دهید، ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید، این نخستین و ریشه‌ای‌ترین جهاد شما است.» 👤مقام معظم رهبری #گام_دوم_انقلاب 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔅راه بهره‌مندی از ماه #رجب 👤استاد #میرباقری ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔸بيش از حد به سعی خود متكی نباش 🔉سخنان امام #موسی_صدر درباره دعای مخصوص ماه #رجب ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#مناجات 🎤 حاج‌ محمود #کریمی ماه #رجب ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔸 فضائل ماه #رجب 🔹امام سجاد علیه السلام می‌فرمایند: ماه رجب ماه بزرگی است و خداوند پاداش اعمال نیک را در آن چند برابر می‌دهد و گناهان در آن ماه بخشوده می‌گردد و هر کس یک روز از ماه رجب را روزه بگیرد آتش دوزخ به اندازه مسافت یکسال از او دور می‌گردد و هر کس سه روز را روزه بگیرد بهشت بر او واجب می‌شود... ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔆 چیکار کنیم که محبوب خدا بشیم؟ متن و صوت کامل 👇 📋 erfan.ir/s15489 👤استاد #انصاریان 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

⏪ #انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_351 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #پنجشنبه 👉🏻 1da.ir/XKHl 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔸خدايا هر كس درباره من قصد بدى كند، او را از قصد خود باز گردان، و مكر او را از من دور كن، و شر او را از من بگردان، و كيد او را به گردن خود او انداز🔸 #بیست_سوم #دعا_بیست_سوم_7 #جنگ_نرم 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

🔹 شش نکته رهبرانقلاب درباره نقشه دشمن در جنگ مجازی ✳️ مهم این است که در هر دوره‌ای از دوره‌ها ما بفهمیم دشمنیِ دشمن چگونه است و چه‌کار دارد با ما می‌کند؛ نقشه‌ دشمن را بفهمیم؛ درست مثل جنگ نظامی. در جنگ نظامی اگر شما توانستی حدس بزنی که نقشه‌ دشمن چیست، پیشگیری می‌کنی، خودت را آماده می‌کنی... ما در مورد #فضای_مجازی این را میگوییم ؛ می‌گوییم مواظب شلّیک توپخانه‌ی دشمن باشید در این فضا؛ حواستان باشد. از این فضا، دشمن علیه هویّت شما، موجودیّت شما، نظام شما، انقلاب شما استفاده نکند. 👤 مقام معظم رهبری #جنگ_نرم 🖋 کانال انس با صحیفه سجادیه @sahife2

🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی ❇️ زان یار دلنوازم شکریست با شکایت گر نکته دان عشقی بشنو تو این حکایت بی مزد بود و منت هر خدمتی که کردم یا رب مباد کس را مخدوم بی عنایت رندان تشنه لب را آبی نمی‌دهد کس گویی ولی شناسان رفتند از این ولایت در زلف چون کمندش ای دل مپیچ کانجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت چشمت به غمزه ما را خون خورد و می‌پسندی جانا روا نباشد خونریز را حمایت در این شب سیاهم گم گشت راه مقصود از گوشه‌ای برون آی ای کوکب هدایت از هر طرف که رفتم جز وحشتم نیفزود زنهار از این بیابان وین راه بی‌نهایت ای آفتاب خوبان می‌جوشد اندرونم یک ساعتم بگنجان در سایه عنایت این راه را نهایت صورت کجا توان بست کش صد هزار منزل بیش است در بدایت هر چند بردی آبم روی از درت نتابم جور از حبیب خوشتر کز مدعی رعایت عشقت رسد به فریاد ار خود به سان #حافظ قرآن ز بر بخوانی در چارده روایت #حافظ_غزل_94 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #مثنوی_خوانی به همراه شرح ❇️ اضافات کردن آدم آن زَلّت را به خویشتن که : «ربّنا ظلمنا » و اضافت کردن ابلیس گناه خود را به خدای تعالی که : « بِما اَغویتنی» ♦️ کرد حق و کرد ما هر دو ببین کرد ما را هست دان پیداست این گر نباشد فعل خلق اندر میان پس مگو کس را چرا کردی چنان خلق حق افعال ما را موجدست فعل ما آثار خلق ایزدست ناطقی یا حرف بیند یا غرض کی شود یک دم محیط دو عرض گر به معنی رفت شد غافل ز حرف پیش و پس یک دم نبیند هیچ طرف آن زمان که پیش‌بینی آن زمان تو پس خود کی ببینی این بدان چون محیط حرف و معنی نیست جان چون بود جان خالق این هر دوان حق محیط جمله آمد ای پسر وا ندارد کارش از کار دگر گفت شیطان که بما اغویتنی کرد فعل خود نهان دیو دنی گفت آدم که ظلمنا نفسنا او ز فعل حق نبد غافل چو ما در گنه او از ادب پنهانش کرد زان گنه بر خود زدن او بر بخورد بعد توبه گفتش ای آدم نه من آفریدم در تو آن جرم و محن نه که تقدیر و قضای من بد آن چون به وقت عذر کردی آن نهان گفت ترسیدم ادب نگذاشتم گفت هم من پاس آنت داشتم هر که آرد حرمت او حرمت برد هر که آرد قند لوزینه خورد طیبات از بهر کی للطیبین یار را خوش کن برنجان و ببین یک مثال ای دل پی فرقی بیار تا بدانی جبر را از اختیار دست کان لرزان بود از ارتعاش وانک دستی تو بلرزانی ز جاش هر دو جنبش آفریدهٔ حق شناس لیک نتوان کرد این با آن قیاس زان پشیمانی که لرزانیدیش مرتعش را کی پشیمان دیدیش بحث عقلست این چه عقل آن حیله‌گر تا ضعیفی ره برد آنجا مگر بحث عقلی گر در و مرجان بود آن دگر باشد که بحث جان بود بحث جان اندر مقامی دیگرست بادهٔ جان را قوامی دیگرست آن زمان که بحث عقلی ساز بود این علی با بوالحکم همراز بود چون علی از عقل آمد سوی جان بوالحکم بوجهل شد در حکم آن سوی حس و سوی عقل او کاملست گرچه خود نسبت به جان او جاهلست بحث عقل و حس اثر دان یا سبب بحث جانی یا عجب یا بوالعجب ضؤ جان آمد نماند ای مستضی لازم و ملزوم و نافی مقتضی زانک بینایی که نورش بازغست از دلیل چون عصا بس فارغست #مثنوی_معنوی_80 #مولوی - #مثنوی_معنوی - #دفتر_اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️کِردِ حقّ و کِردِ ما، هر دو ببین کِردِ ما را هست دان، پیداست این ♦️ در اینجا مولانا سعی می کند با دیدی کلامی به مسئله جبر و اختیار بپردازد. او معتقد است اعمال انسان با قدرت الهی و مجرای انسانی انجام می گیرد.یعنی در واقع صدور فعل به خداوند نسبت داده می شود نه انسان ، و انسان در این میان فقط نقش مجرای انجام فعل را دارد و کاسب فعل خود است نه ایجاد کننده آن. در این ابیات می فرماید: همین که به کسی می گوییم چرا چنین کاری کردی؟ معلوم می شود که معتقدیم انسان نیز در اعمال خود نقش دارد و نمی توان به صورت جبری همه چیز را به خداوند نسبت داده و انسان را در اعمال و افعال خویش بدون نقش و مسئولیت بدانیم. در ابیات بعد مسئله را به این گونه بیان می کند که : درست است که افعال ما را خداوند ایجاد می کند ولی به هر حال این فعل توسط ما و از مجرای ما صورت می گیرد . پس در واقع فعل ما که خود مخلوق خداییم اثر خلق خداوند است. مولانا برای روشن شدن این مطلب که در هاله ای از ابهام است به نقل مثالهایی می پردازد . از جمله این که : فرد ناطق نمی تواند در آنِ واحد هم به خود الفاظی که می گوید توجه کامل داشته باشد و هم به معانی آنها و همچنین هیچ کسی نمی تواند در یک لحظه هم پیش روی خود را ببیند و هم پشت سر خود را. بنابر این کسی که بر اعمال خود بطور کامل احاطه ندارد چگونه می تواند خالق آنها باشد؟! در بیت 1497 اینگونه نتیجه می گیرد که چون تنها خداوند است که بر همه ی امور احاطه دارد (... و کان الله بکلّ شیئٍ محیطاٌ - سوره نساء آیه 126 ) و هیچ کاری او را از کار دیگر باز نمی دارد (لا یَشغُلُهُ شَان عن شان - نهج البلاغه ، خطبه 177) پس خا لق افعال انسان نیز خداوند است. ❇️ گفت شیطان که : « بما اَغویتنی» کرد فعل خود نهان، دیوِ دنی ♦️ در این ابیات مولانا با ذکر مثال آدم و حوا و شیطان از در به عهده گرفتن خطای خود و یا سر باز زدن از آن است. او معتقد است سهم انسان یا هر موجود مختار دیگری همچون ابلیس از اعمال و افعالشان تنها همان وجود انگیزه انجام عمل در باطن موجود مختار است و ثواب و عقاب اعمال نیز به خاطر همین انگیزه است هر چند فاعل اصلی فعل خداوند است. لبّ کلام مولانا این است که: شیطان و انسان هر دو مختار بودند و با اختیار خود از امر و نهی الهی سر باز زدند. در ضمن هر دو به خوبی می دانستند که فاعل اصلی فعلشان پروردگار است ، امّا شیطان از خود رفع مسئولیت کرد و خطای خود را به پروردگار نسبت داد ( قال فبما اغویتنی لاقعدنّ لهم صراطک المستقیم. « ابلیس گفت : پروردگارا در عوض آنکه مرا گمراه کردی ، من نیز بر سر راه مستقیم بندگانت می نشینم و گمراهشان می کنم.» سوره اعراف ، آیه 16 ) در حالیکه آدم و حوا گناه خود را پذیرفتند و از خدا طلب بخشش کردند ( قالا ربّنا ظلمنا انفسنا و اِن لم تغفر لنا و ترحمنا لنکوننّ من الخاسرین. «آدم و حوا گفتند : پروردگارا ما به خود ستم روا داشتیم و اگر ما را نبخشی و به ما رحم نکنی ، از زیانکاران خواهیم بود.» سوره اعراف، آیه 23) در ابیات بعد آمده ، خداوند از آدم می پرسد : تو که می دانستی فاعل فعل تو هم در واقع قضا و قدر من بود چرا انجام خطا را بر عهده گرفتی؟ آدم گفت: ترسیدم، و ادب چنین اجازه ای به من نداد که خطا را به تو نسبت دهم. خداوند هم فرمود : من هم به دلیل همین ادبی که از خود نشان دادی توبه ات را پذیرفتم و تو را بخشیدم. خلاصه اینکه مولانا با وجود فاعل مطلق دانستن خداوند هرگز همچون بعضی از عوام انسان را به بهانه جبر از مسئولیت بری نمی داند. ❇️ هر که آرد حرمت ، او حرمت بَرَد هر که آرد قند ، لَوزینه خورَد طیّبات از بهری کی ؟ للطیّبین یار را خوش کن، برنجان ، وببین ♦️ هر کس حرمت یار را نگهدارد حرمت و احترام خواهد دید. همانطور که هرکس قند بیاورد، حلوا (لوزینه) خواهد خورد. یعنی نتیجه هر کاری مطابق همان کار است. خداوند در قرآن نیز فرموده است : زنان پاک برای مردان پاکند (الطیبات للطیبین). بنابر این یار ( خداوند) را خوشحال کن یا برنجان و نتیجه آن را ببین. ❇️ یک مثال ای دل پیِ فرقی بیار تا بدانی جبر را از اختیار ♦️ در اینجا مولانا برای روشن شدن مسئله جبر و اختیار مثالی می آورد: اگر دست کسی در اثر بیماری رعشه لرزان باشد و تو نیز به اختیار دست خود را بلرزانی هر دو حرکت آفریده ی حق تعالی است . ولی البته این دو گونه حرکت و جنبش با هم قابل قیاس نیستند.زیرا اگر دست خود را به اختیار بلرزانی ممکن است آسیبی به خود و یا دیگری وارد کنی و پشیمانی به بار بیاوری در حالیکه شخصی که از بیماری رعشه رنج می برد هرگز از لرزش دست خود نمی تواند اظهار پشیمانی کند چون اختیاری در این کار ندارد. #مثنوی_معنوی_80 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2