#جزء_خوانی ❇️تحدیر (تندخوانی) قرآن کریم استاد #معتز_آقایی 👈هر جزء نیم ساعت 👌روزی دو جزء با ترجمه #روز_4 ماه #رمضان_99 #جزء_7 #جزء_8 کانال انس با #صحیفه_سجادیه @SAHIFE2

#صحیفه_خوانی_30_روزه #روز_4 از صفحه 41 تا صفحه 53 👈 مقید باشیم به توفیق الهی و با استمداد از آقا امام سجاد علیه السلام روزانه صفحات تعیین شده را ، ولو فقط ترجمه اش را ، با هم قرائت کنیم 📲کانال انس با #صحیفه_سجادیه @SAHIFE2

🔈 دعای #روز_4 ماه #رمضان #دعا_روزهای_رمضان 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔈 شرح دعای #روز_4 ماه #رمضان 👤مرحوم آیت الله #مجتهدی ره #دعا_روزهای_رمضان 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔸 چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن که عمر در سر این کار و بار خواهم کرد به یاد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت بنای عهد قدیم استوار خواهم کرد صبا کجاست که این جان خون گرفته چو گل فدای نکهت گیسوی یار خواهم کرد نفاق و زرق نبخشد صفای دل #حافظ طریق رندی و عشق اختیار خواهم کرد 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_135 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ عن رسول الله صلی الله علیه و آله: «إن لربكم فی أیّام دهرکم نفحاتٌ ألا فتعرّضوا لها و لا تعرضوا عنها» 👈از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله روایت است که براى پروردگار شما در ایام دهر و دوران عمرتان نسيم هاى رحمتى است، بهوش باشيد و خود را در معرض آنها درآوريد و از آن‌ها اعراض ننموده و رو برنگردانید. 👌 گاه نسیم ‌هایی از عالم بالا و از عالم قد س به طرف شما می‌وزد، خدا می‌فرماید: به طرف این نفحات الهی رو نمایید، دل‌ هایتان را بگشایید تا این نسیم‌ ها قلبتان را بنوازد و از این نفحه های روحانی اعراض نکنید، مبادا رویتان را برگردانید، مبادا حواسّتان به دنیا مشغول باشد، با قلب و جان خود از این نفحات الهیّه بهره ببرید. این نسیم وقتی به جان انسان بخورد انسان را عوض نموده، و او را به مقصد اصلی می‌رساند. 🔴چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد نفس به بوی خوشش مُشکبار خواهم کرد 👈همچون باد بی درنگ وشتابان بسوی کوی معشوق خواهم تاخت نفس خویش راازبوی معطّرمعشوق عطرآگین خواهم ساخت. هوای کوی توازسرنمی رود آری غریب را دل سرگشته با وطن باشد #حافظ_غزل_135 ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #خلیفه_و_اعرابی 6 ادامه داستان اعرابی و زنش (مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفته‌ی خویش) ❇️ زن چو دید او را که تند و توسنست گشت گریان گریه خود دام زنست گفت از تو کی چنین پنداشتم از تو من اومید دیگر داشتم زن در آمد ازطریق نیستی گفت من خاک شماام نی ستی جسم و جان و هرچه هستم آن تست حکم و فرمان جملگی فرمان تست گر ز درویشی دلم از صبر جست بهر خویشم نیست آن بهر تو است تو مرا در دردها بودی دوا من نمی‌خواهم که باشی بی‌نوا جان تو کز بهر خویشم نیست این از برای تستم این ناله و حنین خویش من والله که بهر خویش تو هر نفس خواهد که میرد پیش تو کاش جانت کش روان من فدا از ضمیر جان من واقف بدی چون تو با من این چنین بودی بظن هم ز جان بیزار گشتم هم ز تن خاک را بر سیم و زر کردیم چون تو چنینی با من ای جان را سکون تو که در جان و دلم جا می‌کنی زین قدر از من تبرا می‌کنی تو تبرا کن که هستت دستگاه ای تبرای ترا جان عذرخواه یاد می‌کن آن زمانی را که من چون صنم بودم تو بودی چون شمن بنده بر وفق تو دل افروختست هرچه گویی پخت گوید سوختست من سپاناخ تو با هرچم پزی یا ترش‌با یا که شیرین می‌سزی کفر گفتم نک بایمان آمدم پیش حکمت از سر جان آمدم خوی شاهانهٔ ترا نشناختم پیش تو گستاخ خر در تاختم چون ز عفو تو چراغی ساختم توبه کردم اعتراض انداختم می‌نهم پیش تو شمشیر و کفن می‌کشم پیش تو گردن را بزن از فراق تلخ می‌گویی سخن هر چه خواهی کن ولیکن این مکن در تو از من عذرخواهی هست سر با تو بی من او شفیعی مستمر عذر خواهم در درونت خلق تست ز اعتماد او دل من جرم جست رحم کن پنهان ز خود ای خشمگین ای که خلقت به ز صد من انگبین زین نسق می‌گفت با لطف و گشاد در میانه گریه‌ای بر وی فتاد گریه چون از حد گذشت و های های زو که بی گریه بد او خود دلربای شد از آن باران یکی برقی پدید زد شراری در دل مرد وحید آنک بندهٔ روی خوبش بود مرد چون بود چون بندگی آغاز کرد آنک از کبرش دلت لرزان بود چون شوی چون پیش تو گریان شود آنک از نازش دل و جان خون بود چونک آید در نیاز او چون بود آنک در جور و جفااش دام ماست عذر ما چه بود چو او در عذر خاست زین للناس حق آراستست زانچ حق آراست چون دانند جست چون پی یسکن الیهاش آفرید کی تواند آدم از حوا برید رستم زال ار بود وز حمزه بیش هست در فرمان اسیر زال خویش آب غالب شد بر آتش از لهیب زآتش او جوشد چو باشد در حجیب چونک دیگی حایل آمد هر دو را نیست کرد آن آب را کردش هوا ظاهرا بر زن چو آب ار غالبی باطنا مغلوب و زن را طالبی این چنین خاصیتی در آدمیست مهر حیوان را کمست آن از کمیست #مثنوی_معنوی_118 🔅 برنامه ی #مثنوی_خوانی #مولوی - #مثنوی_معنوی - #دفتر_اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ ادامه داستان اعرابی و زنش (مراعات کردن زن شوهر را و استغفار کردن از گفته‌ی خویش) 📜 زن همين كه عصبانيت شوهر را ديد شروع بگريه و زارى نمود معروف است گريه دام زنان است گفت من اين رفتار را منتظر نبوده و اميد ديگرى از تو داشتم. او از در نيستى پيش آمده گفت من خاك تو هستم نه زن كدبانو جسم و جان من، مال و هستيم متعلق بتو بوده و هر چه امر كنى فرمانبردارم. اگر از درويشى بى‏تاب شدم براى تو بود نه براى خودم. تو دواى دردهاى من بودى نمى‏خواهم كه بى‏نوا باشى‏ بجان تو كه اين شكايت و ناله من براى خودم نبوده و براى تو بود من در هر نفس خود را مى‏خواهم فداى شخص تو نمايم كاش جانم فداى جانت مى‏شد و از مكنونات قلب من آگاه مى‏شدى. تو كه بمن اين طور بد گمان شدى از تن و جان خود بيزار شدم. اگر خاك را با سيم و زر مخلوط كنيم مثل من و تو خواهد بود من خاكم و تو چون سيم و زرى. تو كه در جان و دل من جا دارى چرا از من اين قدر بيزارى مى‏جويى‏ اى آن كه جان من از بيزارى جستن تو عذر خواه است تو حق دارى كه از من بيزارى بجويى كه داراى حشمت و دستگاهى ايامى را بخاطر بياور كه من چون صنمى بودم و تو چون بت پرست مرا مى‏پرستيدى دل من براى همراهى تو افروخته شده بقدرى با تو موافق است كه اگر چيزى را تو بگويى پخته است من خواهم گفت علاوه بر پختن سوخته است. من سبزى اسفناج تو هستم هر طور بپزى آش شيرين يا ترش مختارى. اگر كفر گفته‏ام اكنون بايمان بر گشته و از سر و جان بحكم تو راضيم. اخلاق شاهانه ترا نشناخته و گستاخى كردم. بخشش ترا چراغ هدايت خود ساخته اعتراض را دور انداخته و توبه كردم شمشير و كفن در جلو تو نهاده و گردن در مقابل تو گرفته‏ام اگر خواهى گردنم را بزن تو از فراق سخن مى‏گويى اين سخن تلخ را مگو و هر آن چه خواهى بكن. چيزى در درون تو است كه او عذر خواه من بوده و بدون دخالت من شفيع هميشگى من است و آن خلق نيكوى تو است كه عذر خواه من بوده و دل من به اعتماد او گناه كرده است اى كه خلق تو شيرين‏تر از انگبين است پنهانى از خود و خشم خود بر من رحم كن همينطور اين سخنان را با گريه مى‏گفت تا بروى در مقابل شوهر خود بيفتاد گريه وقتى از حد گذشت از اثر هاى هاى و ناله جان سوز دل مرد را از جاى مى‏كند. اگر اين گريه گريه زنى باشد كه بدون گريه دل ربا بوده است البته صبر و قرارى براى مرد باقى نخواهد گذاشت از باران اشك و ابر غم او برقى جستن كرده و شراره‏اش دل مرد را آتش زد. البته زنى كه شوهرش بنده حسن او بوده اگر نسبت بشويش اظهار بندگى كند آن مرد چه حالى خواهد داشت كسى كه از كبر و نازش دل تو مى‏لرزيد اگر در برابر تو با كمال فروتنى گريه آغاز كند حالت چگونه خواهد بود. آن كه نازش دل و جان ترا خون مى‏كرد نيازش در دل تو چه آشوبى بپا خواهد كرد. يا آن كه جور و جفايش دام ما بود وقتى در مرحله عذر خواهى قرار گرفت چه عذرى در مقابل او خواهيم داشت. بمدلول آيه شريفه زُيِّنَ لِلنَّاسِ حُبُّ اَلشَّهَواتِ مِنَ اَلنِّساءِ وَ اَلْبَنِينَ 3: 14 خداى تعالى است كه زن را براى مرد آرايش داده آن چه‏ را كه خداوند بيارايد چگونه مى‏توان از دل بستگى او صرف نظر نمود خداى تعالى مى‏فرمايد هُوَ اَلَّذِي خَلَقَكُمْ مِنْ نَفْسٍ واحِدَةٍ وَ جَعَلَ مِنْها زَوْجَها لِيَسْكُنَ إِلَيْها 7: 189 بمدلول اين آيه زن آرامگاه مرد است در اين صورت آدم چگونه ممكن است از حوا صرف نظر كند اگر رستم زال بوده و پهلوان‏تر از حمزه باشد در ميدان همسر خويش اسير او خواهد بود آب وقتى آزادانه به آتش برسد بر وى غالب شده خاموشش مى‏كند ولى اگر در حجاب بوده ميانه او و آتش مانعى باشد آتش او را بجوش مى‏آورد. وقتى ديگى ميانه آن دو حايل شد آتش آب را تبديل ببخار نموده و نابودش مى‏سازد. اگر چه تو ظاهراً چون آب بر زن غالب هستى ولى در باطن مغلوب او بوده و مهر او ترا اسير نموده است اين خاصيت مخصوص آدم و اين مهر در دل فرزندان آدم است ولى حيوان از اين مهر كمتر نصيب برده و هر اندازه كه اين مهر كم باشد بهمان اندازه ناقص است. ترجمه ابیات #مثنوی_معنوی_118 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_254 دعای #چهل_پنج 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در وداع با ماه #رمضان " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_255 دعای #چهل_پنج 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " در وداع با ماه #رمضان " ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_پنج_17 دعای سیدالساجدین(ع) در بدرود با ماه رمضان: 🔹و لَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقا مِنْ نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِى دَلَلْتَ عَلَيْهِ عِبَادَكَ مِنْكَ كَانَ مَوْصُوفا بِالْإِحْسَانِ، وَ مَنْعُوتا بِالامْتِنَانِ، وَ مَحْمُودا بِكُلِّ لِسَانٍ، فَلَكَ الْحَمْدُ مَا وُجِدَ فِى حَمْدِكَ مَذْهَبٌ، وَ مَا بَقِىَ لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ، وَ مَعْنًى يَنْصَرِفُ إِلَيْهِ🔹 🔸و اگر يكى از آفريدگان تو ديگرى را راهنمايى كرده بود به مانند آنچه تو آنان را ره نمودى، سزاوار ستايش بسيار بود و او را به نيكى ياد مى كردند و منت داشتند و به هر زبان ثنا مى گفتند. پس سپاس تو را به هر طريقى كه توان سپاس تو گفت و به هر لطفى كه شكر تو، توان گذارد و به هر معنى كه انديشه بدان راه نيابد🔸 #چهل_پنج #رمضان ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_چهل_پنج_18 دعای سیدالساجدین(ع) در بدرود با ماه رمضان: 🔹يا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ الْفَضْلِ، وَ غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، مَا أَفْشَى فِينَا نِعْمَتَكَ، وَ أَسْبَغَ عَلَيْنَا مِنَّتَكَ، وَ أَخَصَّنَا بِبِرِّكَ🔹 🔸اى كه به احسان و فضل سزاوار ستايش گشتى و آنان را به نعمت و بخشش فرا گرفتى، چه بسيار نعمت هاى تو بر ظاهر حال ما پيدا است و عطاى تو بر ما وافر و به احسان خاص تو سزاواريم🔸 #چهل_پنج #رمضان ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔈 #شرح بند های 15 تا 18 🔹امام سجاد عليه‌السلام در اینجا ( #دعا_چهل_پنج_17 ) مي‌فرمايد: اگر ما يک انسان عادي را سراغ داشته باشيم که يکي از اين راه‌هايي را به ما پيشنهاد دهد که خدا به بندگانش پيشنهاد کرده است؛ و براي مثال بگويد اگر شما فلان کالا را به من بفروشيد من ده برابر به شما مزد مي‌دهم، نهايت ستايش را درباره او خواهيم کرد و مي‌گوييم عجب انسان کريمي است! چه‌قدر سخاوتمند است! ... با اين وجود، خدايي را که همه هستي از اوست و چنين راه‌هايي را در برابر ما گشوده است چه‌قدر بايد ستايش کرد؟ اگر انساني يکي از اين کارها را براي ما انجام داده بود ما يک عمر خودمان را مديون او مي‌دانستيم و او را ستايش مي‌کرديم. اکنون خداي عالم هستي چه‌قدر سزاوار ستايش است؟ کسي که اين همه راه‌هاي نعمت را براي ما باز کرده و اين همه در حق ما احسان کرده است بدون اين‌که توقعي از ما داشته باشد! کسي که همه اين‌ها را از ناحيه خودش به ما مي‌بخشد و از کسي نگرفته است و خودش ابتدا ما را به دعا دعوت مي‌‌کند و بعد هم ما را تشويق مي‌کند که اگر شکر کنيد از شما تشکر مي‌کنم (تَشْکُرُ مَنْ شَکَرَک)! کسي که خود به ما نعمت داده و وسيله شکر را هم خود به ما عطا کرده، و بعد فرموده اگر شکر کنيد او نيز از شما تشکر خواهد کرد! به‌راستي چنين کسي چه‌قدر سزاوار ستايش است؟! امام سجاد عليه‌السلام مي‌فرمايد: تا آن‌جا که مفهومي براي حمد در ذهن بيايد و لفظي براي حمد پيدا شود و راهي براي حمد وجود داشته باشد بايد چنين خدايي را ستايش کرد. 👤 آیت الله #مصباح_یزدی #چهل_چهار #رمضان 🆔 @sahife2

🔹 معرفت ، آرامش، و محبت ؛ پيامدهاي تفکر در نعمت‌هاي الهي 📜 از بيانات امام سجاد علیه السلام ( #دعا_چهل_پنج_17 )استفاده مي‌شود که آن‌چه به کار انسان ارزش مي‌دهد و موجب تقرب بيشتر او به خدا مي‌گردد حجم کارها نيست، بلکه آن لطافتي است که در فکر و فهم انسان وجود دارد. همه ما از بچگي ياد گرفته‌ايم که وقتي خدا نعمتي به ما مي‌دهد بگوييم: الحمدلله! براي مثال بعد از اتمام غذا مي‌گوييم: خدا را شکر! اين عادتي بسيار خوب است و همين که بگوييم: خدايا شکر! عبادتي انجام داده‌ايم که ثوابي دارد و موجب افزايش نعمت ما مي‌شود، اما چه‌قدر فرق است بين اين شکر با شکري که در نظر مي‌گيريم خدا با دعوت به شکر چه‌قدر در حق ما لطف کرده است! او غير از اين که به ما نعمت داده، و غير از اين که اسباب شکر را براي ما فراهم کرده، و علاوه بر اين که ثواب شکر را بيان کرده، ما را هم به شکر دعوت کرده، و ما را تشويق کرده که اگر شکر کنيد نعمت شما را افزايش مي‌دهم. علاوه بر همه اين‌ها اگر شکر او را به‌جا آوريم از ما تشکر هم مي‌کند! اين حقيقت بسيار معناي لطيفي است و کساني که لطف قريحه و فهمي دقيق دارند ارزش اين‌گونه مطالب را درک مي‌کنند و مي‌فهمند که براي اين واقعيت که «تَشْکُرُ مَنُ شکرک» چه‌قدر بايد خدا را شکر کرد. ما بايد براي اصل نعمت‌هايي که خدا به ما عطا کرده و علاوه بر آن، براي اسبابي که با آن‌ها مي‌توانيم شکر خدا را به جا آوريم، و براي توفيقي که خدا براي شکرگزاري به ما عطا مي‌نمايد شکر خدا را به‌جاي آوريم. اما بعد از اين همه، خداي متعال مي‌فرمايد اگر شکر مرا به‌جاي آوريد من از شما تشکر خواهم کرد. اين ديگر چه نعمتي است؟! اين نعمتي فوق همه نعمت‌ها است که از همه لطيف‌تر و پرمعناتر و انگيزاننده‌تر است. اين‌ها نعمت‌هايي است که هر چه درباره آن‌ها بيانديشيم معرفت‌ ما نسبت به خدا و الطاف خدا بيشتر مي‌شود. وقتي معرفت بيشتر شد محبت به خدا هم افزايش مي‌يابد. اين محبت، انسان را به جايي مي‌رساند که ديگر آگاهانه منفعت خودش را در مقابل خدا نمي‌طلبد. گويي در عمق دلش باز هم مي‌خواهد از خدا پاداش بيشتري دريافت کند. آن چنان غرق در کمال و جمال الهي مي‌شود که فراموش مي‌کند براي خود چيزي بخواهد. اگر ما شب تا صبح بنشينيم و فکر کنيم که خدا چه‌قدر نعمت به ما عطا کرده برکات بسيار فراواني براي ما خواهد داشت؛ اولين آن‌ها اين است که وقتي انسان به داده‌هاي خدا و ارزش آن‌ها پي مي‌برد، اگر کمبودهايي هم در زندگيش وجود داشته باشد توجه او را جلب نمي‌کند و به‌خاطر آن‌ها غصه‌دار‌ نمي‌شود. با خود مي‌گويد: با وجود چنين خدايي غصه چرا؟! بر سر سفره کريمانه‌اي که سخاوتمندانه از نعمت‌هاي فراوان پر شده باشد، سوخته ناني توجه کسي را جلب نمي‌کند. اگر کسي به آن توجه کند مورد سرزنش ديگران قرار مي‌گيرد. کمبودها لازمه اين عالم است، بلکه خود آن هم يک نعمتي است که درکش احتياج به دقت دارد. دومين اثر تفکر در نعمت‌هاي الهي جوشش محبت خدا در دل انسان است. اين امري طبيعي است که هر کس به انسان خدمت کند انسان به او علاقه‌مند خواهد شد و او را دوست خواهد داشت. محبت خدا باعث مي‌شود که انسان از او قدرداني کند و قدرداني او وسيله‌اي براي چند برابر شدن نعمتش خواهد شد و اين روند ادامه خواهد داشت. بدين خاطر است که (چنان‌که در دعاهاي ماه رمضان هم آمده است) هيچ کس نمي‌تواند شکر يک نعمت از نعمت‌هاي خدا را به طور کامل به‌جاي آورد. زيرا براي همين که بگوييم: خدايا شکر، بايد خدا نعمت‌هاي فراواني همچون زبان، نفس کشيدن و ... به ما عطا کرده باشد. بنابراين بايد براي هر يک از آن‌ها دوباره شکرگزاري کنيم، و اگر انسان بخواهد شکر يک نعمت را به جاي آورد، اگر تا روز قيامت هم شکر کند کار تمام نمي‌شود، و اين سلسله رو به بي‌نهايت پيش مي‌رود. توجه به عظمت مهرباني و لطف خداوند باعث مي‌شود که انسان تنها از کرنش کردن در مقابل خدا لذت ببرد و اصلا فراموش کند که چه درخواستي داشت، و از عمق جان بگويد: وقتي با چنين خدايي با اين مهرباني و با اين لطف مواجه هستم نمي‌توانم کاري انجام دهم جز اين‌که در مقابل او به خاک بيافتم؛ وَيَخِرُّونَ لِلأَذْقَانِ يَبْكُونَ وَيَزِيدُهُمْ خُشُوعًا. 👤 آیت الله #مصباح_یزدی #چهل_چهار #شکر 🆔 @sahife2