✳️ #مناجاتی جانسوز در كنار كعبه 📜 «اصمعى»: «در «مکّه» بودم، شبى بود ماهتابى، به هنگامى که اطراف خانه خدا طواف مى کردم، صداى زیبا و غم انگیزى به گوشم رسید. به دنبال صاحب صدا مى گشتم، چشمم به جوان زیبایی افتاد که دست در پرده خانه کعبه افکنده و #مناجات میکرد: یا سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ نامَتِ الْعُیُونُ وَ غابَتِ النُّجُومُ، وَ أَنْتَ مَلِکٌ حَىٌّ قَیُّومٌ، لا تَأْخُذُکَ سِنَةٌ وَ لا نَوْمٌ، غَلَّقَتِ الْمُلُوکُ أَبْوابَها وَ أَقامَتْ عَلَیْها حُرّاسُها وَ حُجّابُها وَ قَدْ خَلى کُلُّ حَبِیْب بِحَبِیْبِهِ، وَ بابُکَ مَفْتُوحٌ لِلْسّائِلِینَ، فَها أَنَا سائِلُکَ بِبابِکَ، مُذْنِبٌ فَقِیْرٌ، خاطِئِى ٌ مِسْکِیْنٌ، جِئْتُکَ أَرْجُو رَحْمَتَکَ یا رَحِیْمُ، وَ أَنْ تَنْظُرَ اِلَىَّ بِلُطْفِکَ یا کَرِیْمُ!: «اى بزرگ و اى آقاى من! اى خداى من! چشم هاى بندگان در خواب فرو رفته، و ستارگان آسمان یکى بعد از دیگرى سر به افق مغرب گذارده، و از دیده ها پنهان شده اند، و تو خداوند حى و قیومى، هرگز خواب سنگین و خفیف دامان کبریائى تو را نمى گیرد. در این دل شب پادشاهان درهاى قصرهاى خویش را بسته و نگهبانان و حاجبان بر آنها گمارده اند، هر دوستى با دوستش #خلوت کرده، تنها درِ خانه اى که براى سائلان گشوده است، در خانه تو است. هم اکنون به در خانه تو آمده ام، خطاکار و مستمندم، آمده ام از تو امید رحمت دارم اى رحیم!، آمده ام نظر لطفت را مى طلبم اى کریم»!. سپس فرمود : یا مَنْ یُجِیْبُ دُعاءَ الْمُضْطَرِّ فِى الظُّلَمِ یا کاشِفَ الْکَرْبِ وَ الْبَلْوى مَعَ السَّقَمِ قَدْ نامَ وَفْدُکَ حَوْلَ الْبَیْتِ وَ انْتَبَهُوا وَ عَیْنُ جُودِکَ یا قَیُّومُ لَمْ تَنَمْ اِنْ کانَ جُودُکَ لا یَرْجُو اِلاّ ذُووا شَرَف فَمَنْ یَجُودُ عَلَى الْعاصِیْنَ بِالنَّعَمِ... «اى کسى که دعاى گرفتاران را در تاریکى هاى شب اجابت مى کنى. اى کسى که دردها، رنج ها و بلاها را بر طرف مى سازى. میهمانان تو بر گرد خانه ات خوابیده اند و بیدار مى شوند. اما چشم جود و سخاى تو اى قیوم هرگز به خواب فرو نمى رود. اگر جود و احسان تو تنها مورد امید شرافتمندان درگاهت باشد. پس چه کسى بر گناهکاران جود و بخشش کند؟. (گنهکاران به در خانه چه کسى بروند، و از که امید بخشش داشته باشند)»؟ سپس ادامه داد: اِلهِى وَ سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ! اِنْ أَطَعْتُکَ بِعِلْمِى وَ مَعْرِفَتِى فَلَکَ الْحَمْدُ وَ الْمِنَّةُ عَلَىَّ وَ اِنْ عَصَیْتُکَ بِجَهْلِى فَلَکَ الْحُجَّةُ عَلَىَّ: «خداى من! آقا و مولاى من! اگر از روى علم و آگاهى تو را اطاعت کرده ام حمد شایسته تو است و رهین منت توام. و اگر از روى نادانى معصیت کرده ام حجت تو بر من تمام است...». بار دیگر سر به آسمان برداشت: یا اِلهِى وَ سَیِّدِى وَ مَوْلاىَ ما طابَتِ الدُّنْیا اِلاّ بِذِکْرِکَ، وَ ما طابَتِ الْعُقْبى اِلاّ بِعَفْوِکَ، وَ ما طابَتِ الْأَیّامُ اِلاّ بِطاعَتِکَ، وَ ما طابَتِ الْقُلُوبُ اِلاّ بِمَحَبَّتِکَ وَ ما طابَتِ النَّعِیْمُ اِلاّ بِمَغْفِرَتِکَ!: «اى خداى من و اى آقا و مولاى من! دنیا بى ذکر تو پاکیزه نیست، و آخرت بى عفو تو شایسته نیست، روزهاى زندگى بى طاعتت بى ارزش است، و دل ها بى محبتت آلوده، و نعمت ها بى آمرزشت ناگوار...». «اصمعى» : آن جوان باز هم ادامه داد، و اشعار تکان دهنده و بسیار جذاب دیگرى در همین مضمون بیان کرد، و آن قدر خواند و خواند که بى هوش شد و به روى زمین افتاد، نزدیک او رفتم به صورتش خیره شدم خوب دقت کردم ناگهان متوجه شدم زین العابدین على بن الحسین امام سجاد(علیه السلام) است. سرش را به دامان گرفتم، و سخت به حال او گریستم، قطره اشکم بر صورتش افتاد به هوش آمد، فرمود: مَنِ الَّذِى أَشْغَلَنِى عَنْ ذِکْرِ مَوْلاىَ؟! «کیست که مرا از یاد مولایم مشغول داشته»؟. گفتم: اصمعى هستم اى سید و مولاى من، این چه گریه و این چه بى تابى است؟ تو از خاندان نبوت و معدن رسالتى، مگر آیه تطهیر در حق شما نازل نشده؟ مگر خداوند درباره شما نفرموده: «اِنَّما یُرِیْدُ اللّهُ لِیُذْهِبَ عَنْکُمُ الرِّجْسَ أَهْلَ الْبَیْتِ وَ یُطَهِّرَکُمْ تَطْهِیْراً». امام برخاست و نشست و فرمود: اى اصمعى! هیهات هیهات! خداوند بهشت را براى مطیعان آفریده، هر چند غلام حبشى باشد، و دوزخ را براى عاصیان خلق کرده هر چند فرد بزرگى از قریش باشد، مگر قرآن نخوانده اى و این سخن خدا را نشنیده اى که مى فرماید: ... فَإِذا نُفِخَ فِی الصُّورِ فَلا أَنْسابَ بَیْنَهُمْ یَوْمَئِذ وَ لا یَتَساءَلُونَ...: «هنگامى که نفخ صور مى شود و قیام قیامت، نسب ها به درد نمى خورد بلکه ترازوى سنجش اعمال باید سنگین وزن باشد». ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_صفحه_ای #صفحه_153 دعای #بیست_هفتم 🌹 دعای سیدالساجدین (علیه السلام ) " برای #مرزداران و رزمندگان " ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#صحیفه_سجادیه_بصورت_بند_به_بند #دعا_بیست_هفتم_7 دعای سیدالساجدین (ع ) برای #مرزداران : 🔹اللَّهُمَّ وَ قَوِّ بِذَلِكَ مِحَالَ أَهْلِ الْإِسْلامِ، وَ حَصِّنْ بِهِ دِيَارَهُمْ، وَ ثَمِّرْ بِهِ أَمْوَالَهُمْ، وَ فَرِّغْهُمْ عَنْ مُحَارَبَتِهِمْ لِعِبَادَتِكَ، وَ عَنْ مُنَابَذَتِهِمْ لِلْخَلْوَةِ بِكَ حَتَّى لا يُعْبَدَ فِى بِقَاعِ الْأَرْضِ غَيْرُكَ، وَ لا تُعَفَّرَ لِأَحَدٍ مِنْهُمْ جَبْهَةٌ دُونَكَ🔹 🔸خدایا بدين وسیله بر نیرو تدبیر مسلمانان بیفزای و شهرهایشان را استواری و دارایی شان را فزونی بخش،خاطرشان را از دشمن آسوده گردان تا به جای پیکار با وی،تو را پرستش کنند و با تو #خلوت نمایند تا سراسر زمین جز تو را نپرستند و جز در برابر تو پیشانی بر خاک نسایند 🔸 #بیست_هفتم 📱 کانال انس با صحیفه سجادیه 🌐 @sahife2

👈 برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_32 ◀️ نیکوکار، بهتر از کار نیکو - فَقَالَ (علیه السلام): فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ، وَ فَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ. - امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: نيكوكار، از كار نيك بهتر و بدكار از كار بد بدتر است. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

🔆 امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: كننده كار نيكو از نيكى بهتر و كننده كار بد از بدى بدتر است (زيرا كار بسته به كننده آنست پس كننده از كار برتر است). ◀️ بهتر از خوب و بدتر از بد: : 📋 امام(عليه السلام) در اين جمله كوتاه و پرمعنا مى فرمايد: «انجام دهنده كار نيك از كارنيكش بهتر است و انجام دهنده كار بد از كار بدش بدتر»; (فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ، وَفَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ). در اينكه چگونه فاعل خير بهتر از فعل خود است و فاعل شر بدتر از فعل خود; وجوهى به نظر مى رسد: نخست اينكه همواره فاعل از فعل قوى تر است به همين دليل اگر كار نيك باشد آن فاعل از كارش قوى تر و اگر كار بد باشد از كارش بدتر است. ديگر اينكه شخصى كه كارى انجام مى دهد غالبا داراى ملكه آن است و آن ملكه مى تواند سرچشمه كارهاى فراوانى بشود، بنابراين اگر كسى را ببينيم كه مثلا يتيمى را نوازش مى كند و دست افتاده اى را مى گيرد مى دانيم كه او داراى صفتى است درونى كه مى تواند سرچشمه ده ها و گاه صدها و هزاران از اين گونه كارها شود و به همين دليل از كارش بهتر است. سوم اينكه كسانى كه كار نيكى انجام مى دهند بسيار مى شود كه آرزو دارند بهتر از آن را انجام دهند ولى امكانات آن در اختيارشان نيست و به تعبير ديگر همتشان از آنچه انجام مى دهند بسيار بالاتر است و گاه به زبان جارى كرده مى گويند: افسوس كه بيش از آن توان نداريم و اگر مى توانستيم چنين و چنان مى كرديم. همين گونه، شروران بسيار مى شود كه داراى چنين باطنى هستند; يعنى اگر قدرت و توانى داشتند شرارت را به مرتبه بالاترى مى رساندند. در حديثى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم: «نِيَّةُ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ وَذَلِكَ لاَِنَّهُ يَنْوِي مِنَ الْخَيْرِ مَا لاَ يُدْرِكُهُ وَ نِيَّةُ الْكَافِرِ شَرٌّ مِنْ عَمَلِهِ وَذَلِكَ لاَِنَّ الْكَافِرَ يَنْوِي الشَّرَّ وَيَأْمُلُ مِنَ الشَّرِّ مَا لاَ يُدْرِكُهُ; نيت مؤمن از عملش بهتر است، زيرا كارهاى خيرى در دل دارد كه نمى تواند آنها را انجام دهد و نيت كافر بدتر از عمل اوست، زيرا كارهاى بدى در سر دارد که توان آن را ندارد». وجه چهارمى نیز بعضى براى این تفاوت ذکر کرده اند که هر کس کار خیرى انجام مى دهد معمولا عوامل بازدارنده اى از جمله هوا و هوس ها را در دل دارد و در برابر آنها مقاومت مى کند و آن عوامل را به عقب مى راند و کار خیر را انجام مى دهد به همین دلیل از کارش با ارزش تر است و به عکس کسى که کار بدى انجام مى دهد نیز عوامل بازدارنده از قبیل فطرت الهى، اوامر و نواهى آسمانى در برابر اوست ولى پشت پا به همه آنها مى زند و به سراغ شر مى رود. به همین دلیل از عملش بدتر است. البته منافاتى میان این وجوه چهارگانه نیست و همه آن ممکن است در معناى حدیث جمع باشد. 🔸 #نهج_البلاغه_حكمت_32 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#امانتهای_زندگی_من ۲۲ قسمت آخر ◀️ تو ، خودِ تو؛ بزرگترین امانت خدا، در دستان خودت هستی! هوایِ خودِ حقیقی‌ات رو داشته باش! همه‌ی خیانت‌ها، از خیانت در این امانت شروع میشه! 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #محتواي_دعا دعای #چهاردهم هنگامي که ستمي به آن حضرت مي‏رسيد، يا از ستمکاران چيزي مي‏ديد که خوش نداشت عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا اعتدي عليه او رءا من الظالمين ما لا يحب، از دعاهاي امام (ع) است، هنگامي که ستمي به آن حضرت مي‏رسيد، يا از ستمکاران چيزي مي‏ديد که خوش نداشت. «ظلم» امري زشت و ناپسند است و خداوند ظالمين را دوست ندارد. لذا امام (ع) موضعگيري و شيوه‏ي برخورد و اعتقاد يک مسلمان را نسبت به ظلم در قالب دعا به او آموزش مي‏دهد. در بخش اول دعا، به خداشناسي پرداخته و به اين موضوع اشاره مي‏کنند که خدا همواره يار مظلومين و دشمن ظالمين است. ايشان ابتدا مي‏فرمايد: يا من لا يخفي عليه انباء المتظلمين، اي آنکه خبرهاي شکوه‏کنندگان از ستم، بر او پنهان نيست. و يا من قربت نصرته من المظلومين، و يا من بعد عونه عن الظالمين، و اي آنکه ياري او به ستمديدگان نزديک است (به زودي آنها را ياري خواهد نمود)، و اي آنکه کمک او از ستمگران دور است (ايشان را ياري نمي‏کند). اين مطالب را امام (ع) در شرايطي بيان مي‏فرمايند که دشمنان اسلام، همواره اينگونه تبليغ مي‏کردند که اين اراده‏ي خداوند است که حکام ظالم و ستمگري چون معاويه و يزيد بر امورات مسلمين حاکم شوند، و آن همه ظلم و فساد و جنايت را روا دارند! امام (ع) در آن شرايط خفقان و استبداد در قالب دعا، به پيروان خود و ديگران آموزش مي‏دهد که خداوند نه تنها ظلم نمي‏کند که دشمن ظالمين و يار مظلومين است، و همواره در جبهه‏ي ستمديدگان عليه ستمگران قرار دارد. سپس در فراز ديگر دعا، امام (ع) دفع ظالمين را از خداوند درخواست مي‏کند و به ما مي‏آموزد که چگونه دفع ظالم و ستمگر را از خداوند طلب کنيم. چنانکه پيش از اين نيز توضيح داده شد، دعا در فرهنگ اسلام از جايگاه خاصي برخوردار است و در روايات با تعبيرات عميق و زيبايي توصيف شده است. گاهي به سلاح مومن و زماني به سپر مومن تشبيه گرديده است. در نتيجه امام (ع) به ما شيوه‏ي استفاده از اين سلاح برنده و کارساز و نيز سپر نگهدارنده و محافظت‏کننده در مقابل دشمنان را آموزش مي‏دهد. و در فراز ديگري از دعا در اين باره و در جهت دفع ستمگر در پيشگاه خداوند مي‏فرمايد: و خذ ظالمي و عدوي عن ظلمي بقوتک، و افلل حده عني بقدرتک، و اجعل له شغلا فيما يليه، و عجزا عما يناويه، و ستم‏کننده و دشمن مرا به قدرت خود از ستم بر من بازدار و با توانائي خود برندگي او را (دشمن) از من بشکن، و براي او کاري که درخور اوست قرار ده (تا به آن مشغول شده از من چشم بپوشد) و او را در برابر کسي که با او دشمني مي‏کند ناتوان گردان (دشمن مرا به وسيله دشمنش ناتوان گردان). سپس مي‏فرمايد: اللهم فکما کرهت الي ان اظلم، فقني من ان اظلم، بار خدايا همچنان که بر من ناپسند گردانيدي که ستم ببينم، مرا از اينکه (به ديگري) ستم کنم نگهدار. و از آنجا که آلوده شدن به ستم در برابر ستمگر، انحراف از مکتب و تعاليم الهي است، امام (ع) در اين باره چنين مي‏فرمايد: و اعصمني من مثل افعاله، و لا تجعلني في مثل حاله، و مرا از انجام کارهايي مانند کارهاي او (دشمن) نگهدار، و در مانند حال او قرار مده (مرا از ستم به ديگران و متصف شدن به خويهاي ناپسنديده‏ي مانند او حفظ فرما). و آنگاه به ما مي‏آموزد که از خصلتهاي ناپسند زير به خدا پناه ببريم: 1- و اعذني من سوء الرغبه، و از خواهش و خواسته‏ي بد مرا پناه ده. 2- و هلع اهل الحرص، و از حرص آزمندان و حريصان به دنيا. (مرا پناه ده). زيرا «سوء رغبت» و «حرص» از خصلتهايي مي‏باشند که مي‏توانند منشاء ظلم و ستم شوند. و انسان را از راه حق و عدالت دور کنند. انسان حريص به دنيا، زياده‏طلب است، و چشم به حق ديگران دارد و به دارايي خود قانع نيست. لذا براي رسيدن به آنچه اضافه مي‏خواهد اسير گرداب نابودکننده‏ي ستم مي‏شود. و امام زين‏العابدين (ع) با اين بيانات شيوا روان‏شناسي ظلم و ستم را تبيين کرده و در فراز ديگر دعا يکي از عوامل بازدارنده‏ي ظلم و ستم به ديگران را اينگونه از خداوند درخواست مي‏فرمايد: و صور في قلبي مثال ما ادخرت لي من ثوابک، و اعددت لخصمي من جزائک و عقابک،... و در دل من نمونه‏ي پاداشي که برايم (در آخرت) اندوخته‏اي و کيفري که براي دشمنم آماده ساخته‏اي را بنگار. و آن را وسيله‏ي خوشنودي من به آنچه مقدر فرموده‏اي (قناعت) و اطمينانم به آنچه برگزيده‏اي قرار ده. است که در سجده باشد. #محتواي_دعا_چهاردهم ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2