🔆 امير مؤمنان على (عليه السلام) فرمود: كننده كار نيكو از نيكى بهتر و كننده كار بد از بدى بدتر است (زيرا كار بسته به كننده آنست پس كننده از كار برتر است). ◀️ بهتر از خوب و بدتر از بد: : 📋 امام(عليه السلام) در اين جمله كوتاه و پرمعنا مى فرمايد: «انجام دهنده كار نيك از كارنيكش بهتر است و انجام دهنده كار بد از كار بدش بدتر»; (فَاعِلُ الْخَيْرِ خَيْرٌ مِنْهُ، وَفَاعِلُ الشَّرِّ شَرٌّ مِنْهُ). در اينكه چگونه فاعل خير بهتر از فعل خود است و فاعل شر بدتر از فعل خود; وجوهى به نظر مى رسد: نخست اينكه همواره فاعل از فعل قوى تر است به همين دليل اگر كار نيك باشد آن فاعل از كارش قوى تر و اگر كار بد باشد از كارش بدتر است. ديگر اينكه شخصى كه كارى انجام مى دهد غالبا داراى ملكه آن است و آن ملكه مى تواند سرچشمه كارهاى فراوانى بشود، بنابراين اگر كسى را ببينيم كه مثلا يتيمى را نوازش مى كند و دست افتاده اى را مى گيرد مى دانيم كه او داراى صفتى است درونى كه مى تواند سرچشمه ده ها و گاه صدها و هزاران از اين گونه كارها شود و به همين دليل از كارش بهتر است. سوم اينكه كسانى كه كار نيكى انجام مى دهند بسيار مى شود كه آرزو دارند بهتر از آن را انجام دهند ولى امكانات آن در اختيارشان نيست و به تعبير ديگر همتشان از آنچه انجام مى دهند بسيار بالاتر است و گاه به زبان جارى كرده مى گويند: افسوس كه بيش از آن توان نداريم و اگر مى توانستيم چنين و چنان مى كرديم. همين گونه، شروران بسيار مى شود كه داراى چنين باطنى هستند; يعنى اگر قدرت و توانى داشتند شرارت را به مرتبه بالاترى مى رساندند. در حديثى از امام باقر(عليه السلام) مى خوانيم: «نِيَّةُ الْمُؤْمِنِ خَيْرٌ مِنْ عَمَلِهِ وَذَلِكَ لاَِنَّهُ يَنْوِي مِنَ الْخَيْرِ مَا لاَ يُدْرِكُهُ وَ نِيَّةُ الْكَافِرِ شَرٌّ مِنْ عَمَلِهِ وَذَلِكَ لاَِنَّ الْكَافِرَ يَنْوِي الشَّرَّ وَيَأْمُلُ مِنَ الشَّرِّ مَا لاَ يُدْرِكُهُ; نيت مؤمن از عملش بهتر است، زيرا كارهاى خيرى در دل دارد كه نمى تواند آنها را انجام دهد و نيت كافر بدتر از عمل اوست، زيرا كارهاى بدى در سر دارد که توان آن را ندارد». وجه چهارمى نیز بعضى براى این تفاوت ذکر کرده اند که هر کس کار خیرى انجام مى دهد معمولا عوامل بازدارنده اى از جمله هوا و هوس ها را در دل دارد و در برابر آنها مقاومت مى کند و آن عوامل را به عقب مى راند و کار خیر را انجام مى دهد به همین دلیل از کارش با ارزش تر است و به عکس کسى که کار بدى انجام مى دهد نیز عوامل بازدارنده از قبیل فطرت الهى، اوامر و نواهى آسمانى در برابر اوست ولى پشت پا به همه آنها مى زند و به سراغ شر مى رود. به همین دلیل از عملش بدتر است. البته منافاتى میان این وجوه چهارگانه نیست و همه آن ممکن است در معناى حدیث جمع باشد. 🔸 #نهج_البلاغه_حكمت_32 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#امانتهای_زندگی_من ۲۲ قسمت آخر ◀️ تو ، خودِ تو؛ بزرگترین امانت خدا، در دستان خودت هستی! هوایِ خودِ حقیقی‌ات رو داشته باش! همه‌ی خیانت‌ها، از خیانت در این امانت شروع میشه! 👤 استاد #شجاعی 🙏لطفا با ما شنونده ی این سلسله گفتگو ها باشید ☑️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ #محتواي_دعا دعای #چهاردهم هنگامي که ستمي به آن حضرت مي‏رسيد، يا از ستمکاران چيزي مي‏ديد که خوش نداشت عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا اعتدي عليه او رءا من الظالمين ما لا يحب، از دعاهاي امام (ع) است، هنگامي که ستمي به آن حضرت مي‏رسيد، يا از ستمکاران چيزي مي‏ديد که خوش نداشت. «ظلم» امري زشت و ناپسند است و خداوند ظالمين را دوست ندارد. لذا امام (ع) موضعگيري و شيوه‏ي برخورد و اعتقاد يک مسلمان را نسبت به ظلم در قالب دعا به او آموزش مي‏دهد. در بخش اول دعا، به خداشناسي پرداخته و به اين موضوع اشاره مي‏کنند که خدا همواره يار مظلومين و دشمن ظالمين است. ايشان ابتدا مي‏فرمايد: يا من لا يخفي عليه انباء المتظلمين، اي آنکه خبرهاي شکوه‏کنندگان از ستم، بر او پنهان نيست. و يا من قربت نصرته من المظلومين، و يا من بعد عونه عن الظالمين، و اي آنکه ياري او به ستمديدگان نزديک است (به زودي آنها را ياري خواهد نمود)، و اي آنکه کمک او از ستمگران دور است (ايشان را ياري نمي‏کند). اين مطالب را امام (ع) در شرايطي بيان مي‏فرمايند که دشمنان اسلام، همواره اينگونه تبليغ مي‏کردند که اين اراده‏ي خداوند است که حکام ظالم و ستمگري چون معاويه و يزيد بر امورات مسلمين حاکم شوند، و آن همه ظلم و فساد و جنايت را روا دارند! امام (ع) در آن شرايط خفقان و استبداد در قالب دعا، به پيروان خود و ديگران آموزش مي‏دهد که خداوند نه تنها ظلم نمي‏کند که دشمن ظالمين و يار مظلومين است، و همواره در جبهه‏ي ستمديدگان عليه ستمگران قرار دارد. سپس در فراز ديگر دعا، امام (ع) دفع ظالمين را از خداوند درخواست مي‏کند و به ما مي‏آموزد که چگونه دفع ظالم و ستمگر را از خداوند طلب کنيم. چنانکه پيش از اين نيز توضيح داده شد، دعا در فرهنگ اسلام از جايگاه خاصي برخوردار است و در روايات با تعبيرات عميق و زيبايي توصيف شده است. گاهي به سلاح مومن و زماني به سپر مومن تشبيه گرديده است. در نتيجه امام (ع) به ما شيوه‏ي استفاده از اين سلاح برنده و کارساز و نيز سپر نگهدارنده و محافظت‏کننده در مقابل دشمنان را آموزش مي‏دهد. و در فراز ديگري از دعا در اين باره و در جهت دفع ستمگر در پيشگاه خداوند مي‏فرمايد: و خذ ظالمي و عدوي عن ظلمي بقوتک، و افلل حده عني بقدرتک، و اجعل له شغلا فيما يليه، و عجزا عما يناويه، و ستم‏کننده و دشمن مرا به قدرت خود از ستم بر من بازدار و با توانائي خود برندگي او را (دشمن) از من بشکن، و براي او کاري که درخور اوست قرار ده (تا به آن مشغول شده از من چشم بپوشد) و او را در برابر کسي که با او دشمني مي‏کند ناتوان گردان (دشمن مرا به وسيله دشمنش ناتوان گردان). سپس مي‏فرمايد: اللهم فکما کرهت الي ان اظلم، فقني من ان اظلم، بار خدايا همچنان که بر من ناپسند گردانيدي که ستم ببينم، مرا از اينکه (به ديگري) ستم کنم نگهدار. و از آنجا که آلوده شدن به ستم در برابر ستمگر، انحراف از مکتب و تعاليم الهي است، امام (ع) در اين باره چنين مي‏فرمايد: و اعصمني من مثل افعاله، و لا تجعلني في مثل حاله، و مرا از انجام کارهايي مانند کارهاي او (دشمن) نگهدار، و در مانند حال او قرار مده (مرا از ستم به ديگران و متصف شدن به خويهاي ناپسنديده‏ي مانند او حفظ فرما). و آنگاه به ما مي‏آموزد که از خصلتهاي ناپسند زير به خدا پناه ببريم: 1- و اعذني من سوء الرغبه، و از خواهش و خواسته‏ي بد مرا پناه ده. 2- و هلع اهل الحرص، و از حرص آزمندان و حريصان به دنيا. (مرا پناه ده). زيرا «سوء رغبت» و «حرص» از خصلتهايي مي‏باشند که مي‏توانند منشاء ظلم و ستم شوند. و انسان را از راه حق و عدالت دور کنند. انسان حريص به دنيا، زياده‏طلب است، و چشم به حق ديگران دارد و به دارايي خود قانع نيست. لذا براي رسيدن به آنچه اضافه مي‏خواهد اسير گرداب نابودکننده‏ي ستم مي‏شود. و امام زين‏العابدين (ع) با اين بيانات شيوا روان‏شناسي ظلم و ستم را تبيين کرده و در فراز ديگر دعا يکي از عوامل بازدارنده‏ي ظلم و ستم به ديگران را اينگونه از خداوند درخواست مي‏فرمايد: و صور في قلبي مثال ما ادخرت لي من ثوابک، و اعددت لخصمي من جزائک و عقابک،... و در دل من نمونه‏ي پاداشي که برايم (در آخرت) اندوخته‏اي و کيفري که براي دشمنم آماده ساخته‏اي را بنگار. و آن را وسيله‏ي خوشنودي من به آنچه مقدر فرموده‏اي (قناعت) و اطمينانم به آنچه برگزيده‏اي قرار ده. است که در سجده باشد. #محتواي_دعا_چهاردهم ⏺کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔆 گوی سبقت را #نماز_شب خوان ها ربودند مخفیانه !!!! 👤آیت الله #بهجت ره 👌کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_465 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2