eitaa logo
انس با صحیفه سجادیه
4.9هزار دنبال‌کننده
16.3هزار عکس
2.2هزار ویدیو
1.5هزار فایل
من به شما عزیزان توصیه میکنم با صحیفه سجادیه انس بگیرید! کتاب بسیار عظیمی است! پراز نغمه های معنوی است! مقام معظم رهبری Sahifeh Sajjadieh در اینستاگرام https://www.instagram.com/sahife2/ ادمین کانال @yas2463
مشاهده در ایتا
دانلود
18.89M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
✳️ بعضی‌ها همچو ، از همین‌جا، از همین‌ ایوان طلای علیه السلام ، تا اوجِ قلّه‌ی کمال بالا رفتند ! 🌟مگر چه داشتند، که نگاه امامشان، به نگاهشان گیر کرد و مَحرم شدند؟ از مختصات کنونیِ ما ؛ چقدر تا این نقطه‌ی اوج، فاصله هست... ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
☘️ همراهان عزیز، جمعه ها است. 👋 لطفا امروز کمی از کار و شبکه اجتماعی فاصله بگیرید. ❤️ همه اعضای به بودن شما کنارشون نیاز دارند. ✅ به احترام خانواده جمعه ها کانال تعطیل است 🔆 ‍ چه کسانی در قيامت به (علیه السلام) نزديک ترند؟ ◀️ امام رضا(علیه السلام) در رفتار با همسر، فرزند، برادر و آشنايان شان راه درست را به اهل ايمان نشان داده اند. توصيه ها و رفتارهاي عملي امام رضا(ع) در اين باره، الگويي براي همه مردم بوده و خواهد بود.👇 ❇️ plink.ir/28iRx *️⃣کانال انس با 🆔 @SAHIFE2
❇️ دعای هنگامي که چيزي او را اندوهگين و خطاها نگرانش مي‏کرد عنوان دعا چنين است: و کان من دعائه عليه‏السلام اذا حزنه امر و اهمته الخطايا، از دعاهاي امام (ع) هنگامي که چيزي او را اندوهگين و خطاها نگرانش مي‏کرد. حفظ تعادل روحي و رواني انسان و به بيان ديگر امنيت و آرامش و سکون دروني، يکي از اهدافي است که همه در جهت رسيدن به آن تلاش مي‏کنند. و دعا تامين‏کننده‏ي تعادل و امنيت و آرامش در انسان است. وقتي يک نارسايي اخلاقي و يا مشکل مادي و اقتصادي و معيشتي و يا يک مشکل فردي و اجتماعي به انسان روي مي‏آورد، آدمي تعادل خويش را براي مدتي به طور شديد يا ضعيف از دست مي‏دهد. و اين بحرانها درون او را متلاطم مي‏سازد. در اين حالات دعا بهترين وسيله براي رسيدن به تعادل روحي و رواني است. گرچه عاليترين حالات انسان حالت نيايش و پرستش و اظهار خضوع و خشوع نسبت به معبود مي‏باشد، اما از اثرات جانبي و موثر دعا نيز در بهبودي نارسائيهاي مختلف نبايد غافل بود، که دعا يکي از بزرگترين و ارزشمندترين نعمتهايي است که خداوند به انسانها ارزاني داشته است. در اين دعا امام (ع) ابتدا مباحثي از خداشناسي را متناسب با نوع درخواستهايي که مي‏خواهد به پيشگاه خداوند عرضه کند به ما آموزش مي‏دهد. لذا با اشاره به دو صفت از صفات خداوند يعني «کافي» و «وافي» مي‏فرمايد: اللهم يا کافي الفرد الضعيف، و واقي الامر المخوف، خدايا، اي کفايت‏کننده‏ي آنکه تنها و ناتوان است، و اي نگهدارنده (بندگان خود) از امر ترسناک، امام (ع) ابتدا اين باور را به انسان گوشزد مي‏کند که خداوند وافي و کافي است، و يار و مددکار انسان نيازمند است. تا با قوت قلب خود، را به مشيت الهي بسپارد و زير چتر امنيت خداوند قرار گيرد و با يقين به استجابت دعا به مناجات بپردازد. تقويت مباني اعتقادي و پيدا کردن معرفت نسبت به خداوند جل جلاله، رمز لذت بردن از دعا و نيايش و پرستش اوست. سپس در فراز ديگري از دعا به ما مي‏آموزد که چه درخواستهايي را از خداوند داشته باشيم و در اين باره مي‏فرمايد: 1- لا تجعلني ناسيا لذکرک فيما اوليتني، مرا نسبت به ياد کردن خود در آنچه عطايم کرده‏اي فراموشکار مگردان، 2- و لا غافلا لاحسانک فيما ابليتني، و به احسانت در آنچه به من بخشيده‏اي غافل مساز، 3- و لا آيسا من اجابتک لي و ان ابطات عني، و در برآورده ساختن حاجتم اگر چه به کندي پيش رود نوميدم مفرما، 4- و اجعل ثنائي عليک، و مرا در هر حال به ستايش و نيايش خودت بگمار، 5- و اشعر قلبي تقواک، و شعار دلم را پرهيزکاري از خود بنما (تقوا و ترس از خدا را روش من بگردان)، 6- و استعمل بدني فيما تقبله مني، و بدنم را در آنچه از من مي‏پذيري (اطاعت و بندگي) به کار گير، آنگاه راه طي کردن مدارج عرفاني را توسط قلب با دعاهاي مخصوص چنين بيان مي‏فرمايد: 1- فرغ قلبي لمحبتک، دل مرا براي محبت و دوستي خويش خالي ساز، 2- و اشغله بذکرک، و (قلب مرا) به ياد خودت مشغولش گردان، 3- و انعشه بخوفک و بالوجل منک، و (قلب مرا) به ترس و بيم از خودت بلندمرتبه فرما، 4- و قوه بالرغبه اليک، و (قلبم را) به رغبت به سويت توانا، فرما. 5- و امله الي طاعتک، و (قلب مرا) به فرمانبريت متوجه کن، 6- و اجر به في احب السبل اليک، و (قلبم را) به بهترين راههاي به سوي خود روانه فرما، 7- و ذلله بالرغبه فيما عندک ايام حياتي کلها، و (قلب مرا) در تمام روزهاي زندگيم به خواستن آنچه نزد توست رام نما. آنگاه در بخشي از فراز آخر دعا مي‏فرمايد: و امنن علي بشوق اليک، و به شوق و دلباختگي به خود بر من منت گزار، محبت، ذکر، رغبت و رام شدن قلب در برابر فرامين الهي و طي مراحل و مدارج سير الي الله از جمله مباحث عميق عرفاني است که امام عارفان، و قرآن مجسم، امام زين‏العابدين عليه‏السلام در فرازهايي از اين دعاي شريف به ما مي‏آموزد. ⏺کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
✳️برکات از زبان علیه السلام *️⃣کانال انس با 🆔 @SAHIFE2
✳️ شیوه خواندن توسط علیه السلام 📋سحرگاهان امام رضا (ع) در حالی از خواب برمی خاستند که لب های مبارکشان مشغول به تسبیح و تحمید و تکبیر و تهلیل و استغفار بود. نخست حضرت (ع) دندان هایشان را مسواک می زدند، سپس وضو می گرفتند آنگاه به نماز شب مشغول می شدند: هشت رکعت، هر دو رکعت با یک سلام. در رکعت اول هر نماز یک بار سوره حمد و 30 بار سوره توحید را می خواندند بعد از نافله شب چهار رکعت نماز جعفر طیّار را به جای می آوردند و آن را از عبادت های شبانگاهی بر می شمردند. بعد از نماز جعفر به دو رکعت نماز دیگر مشغول می شدند: در رکعت اول سوره مُلک را پس از سوره حمد قرائت می کردند و در رکعت دوم سوره انسان را می خواندند. آنگاه حضرت نماز شفع را به این شیوه شروع می کردند: در هر رکعت یک بار سوره حمد و سه بار توحید را می خواندند. هنگامی که سلام نماز شفع را می دادند، بر می خاستند و نمار وَتر (نماز یک رکعتی) را آغاز می کردند. نماز وَتر امام (ع) اینچنین بود: پس از سوره حمد، سوره توحید را سه بار و هر یک از سوره های فلق و ناس را یک بار می خواندند و آنگاه دست به قنوت بلند می کردند و این دعا را می خواندند: «اللهمَّ صلِّ علی محمد و آل محمد اللهمَّ اهدنا فیمن هَدَیتَ وعافنا فیمن عافَیتَ و تولَّنا فیمن تولیتَ و بارک لنا اعطیتَ وَ قِنا شَرَّ ما قضیتَ فانّکَ تقضی و لایُقضی علیکَ انَّهُ لایذِلُّ من والیتَ و لایعزُّ من عادیتَ تبارکتَ ربَّنا و تعالیت.» یعنی «بارالها! بر محمد و آل او درود فرست و ما را در زمره کسانی که هدایت فرموده ای هدایت فرما و از کسانی که عافیت بخشیده ای قرار ده و ما را مورد مهر قرار ده در میان آنان که به ایشان مهر ورزیدی و به آنچه را که بر ما ارزانی داشته ای برکت عطا فرما و ما را از شری که برای معصیت کاران مقرر داشته ای حفظ کن زیرا تویی که فرمان می دهی و کسی نیست که به تو فرمان دهد (مشیت و خواست تو در سراسر هستی نافذ است و بس) و همانان خوار نگردد آنکه تو او را مورد لطف قرار داده و دوست خود گرفته ای و عزیز و محترم نباشد آنکه او را دشمن داشته ای؛ والا و بزرگ و رفیعی ای پروردگار ما!» حضرت (ع) پس از این دعا هفتاد بار می گفتند: «استغفراللهَ و اسالُهُ التوبه» آنگاه به رکوع و سجده می رفتند و از نماز فارغ می شدند و به تعقیبات نماز می پرداختند. *️⃣کانال انس با 🆔 @SAHIFE2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
✳️ دعای قنوت علیه السلام *️⃣کانال انس با 🆔 @SAHIFE2
✳️ من نمی گویم چه دارید و چه ندارید اگر میل شب و دارید، همه چی دارید خدا شما را دعوت کرده، مهمان یارید. 👤علامه *️⃣کانال انس با 🆔 @SAHIFE2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ کریم 👈 روزی یک صفحه 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
[نگهبانان] می گویند: آیا پیامبرانتان دلایل روشن برای شما نیاوردند؟ می گویند: چرا آوردند. می گویند: پس [هر اندازه که می خواهید خدا را] بخوانید، ولی دعای کافران جز در بیراهه و گمراهی نیست. ﴿50﴾ بی تردید ما پیامبران خود و مؤمنان را در زندگی دنیا و روزی که گواهان [برای گواهی دادن] به پا ایستند، یاری می کنیم. ﴿51﴾ همان روزی که عذرخواهی ستمکاران سودشان ندهد و برای آنان لعنت خدا و سرای سخت و بدی است. ﴿52﴾ محققاً ما به موسی هدایت عطا کردیم و کتاب [تورات] را به بنی اسرائیل به میراث دادیم؛ ﴿53﴾ کتابی که [سراسر] برای خردمندان مایه هدایت و تذکر است. ﴿54﴾ پس [چنان که موسی بر آزار بنی اسرائیل شکیبایی ورزید، تو هم بر آزار دشمنان] شکیبا باش، بی تردید وعده خدا حق است، و از میان رفتن [توطئه ها و موانعی که به وسیله دشمنان در راه پیشرفت دعوتت به اسلام برای تو ایجاد شده]، از خدا بخواه، و پروردگارت را شب و صبح همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی. ﴿55﴾ بی تردید آنان که در آیات خدا بی آنکه دلیلی برای آنان آمده باشد، مجادله و ستیزه می کنند و در سینه هایشان جز کبر و بزرگ نمایی نیست به آن [بزرگی و عزت و سلطنتی که در آرزویش هستند] نمی رسند؛ پس به خدا پناه ببر؛ زیرا او شنوا و بیناست. ﴿56﴾ همانا آفرینش آسمان ها و زمین از آفرینش انسان مهم تر است، ولی بیشتر مردم [به حقایق] معرفت و آگاهی ندارند. ﴿57﴾ و بینا و نابینا، یکسان نیستند و [نیز] آنان که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند با [مردم] بدکار برابر نمی باشند. اندکی متذکّر [این حقایق] می شوید. ﴿58﴾ 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
❇️ اعمال روزها و شب های 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز 👉🏻 1da.ir/TXfZ6s2I 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
✳️ یا علیه السلام بحق علیه السلام کبوترت رو دریاب .... 🔴 آن کیست کز روی کرم با ما وفاداری کند بر جای بدکاری چو من یک دم نکوکاری کند اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند دلبر که جان فرسود از او کام دلم نگشود از او نومید نتوان بود از او باشد که دلداری کند گفتم گره نگشوده‌ام زان طره تا من بوده‌ام گفتا منش فرموده‌ام تا با تو طراری کند پشمینه پوش تندخو از عشق نشنیده‌است بو از مستیش رمزی بگو تا ترک هشیاری کند چون من گدای بی‌نشان مشکل بود یاری چنان سلطان کجا عیش نهان با رند بازاری کند زان طره پرپیچ و خم سهل است اگر بینم ستم از بند و زنجیرش چه غم هر کس که عیاری کند شد لشکر غم بی عدد از بخت می‌خواهم مدد تا فخر دین عبدالصمد باشد که غمخواری کند با چشم پرنیرنگ او مکن آهنگ او کان طره شبرنگ او بسیار طراری کند 🔅 برنامه ی روزانه ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
از قانون 4 بدگمانی کردن و حرص آوری کفر باشد پیش خوان مهتری کسی که برای مهمانی به مجلس بزرگان اهل کرم دعوت می شود، چنانچه حرص و طمع بر او غالب شود و زیاده خواهی کند در حقیقت کفران نعمت کرده است و خود را از عطایا و مزایای این ضیافت محروم می دارد. خداوند برای قوم حضرت موسی بدون تلاش و زحمت مائده آسمان می فرستاد و آنها می خوردند. پس از مدتی چند نفر از میان قوم موسی زیاده خواهی کردند و بهانه گرفتند که در این سفره مهمانی از سیر و عدس خبری نیست. اینان اینگونه گشتاخی نمودند و ناسپاسی کردند و این بدگمانی به صاحب کرم باعث قطع مائده آسمانی شد و آنها مجبور شدند برای معاش خود به زحمت طاقت فرسا تن دردهند. ظن ناروا به اولیای الهی بردن و به خداوند بدگمانی کردن آدمی را از عنایات حق محروم می سازد. حرص و آز و طمع چشم حق بین انسان را می پوشاند. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ در بیان آنک حال خود و مستی خود پنهان باید داشت از جاهلان 🔴 بشنو الفاظ حکیم پرده‌ای سر همانجا نه که باده خورده‌ای چونک از میخانه مستی ضال شد تسخر و بازیچهٔ اطفال شد می‌فتد او سو به سو بر هر رهی در گل و می‌خنددش هر ابلهی او چنین و کودکان اندر پیش بی‌خبر از مستی و ذوق میش خلق اطفالند جز مست خدا نیست بالغ جز رهیده از هوا گفت دنیا لعب و لهوست و شما کودکیت و راست فرماید خدا از لعب بیرون نرفتی کودکی بی ذکات روح کی باشد ذکی چون جماع طفل دان این شهوتی که همی رانند اینجا ای فتی آن جماع طفل چه بود بازیی با جماع رستمی و غازیی جنگ خلقان همچو جنگ کودکان جمله بی‌معنی و بی‌مغز و مهان جمله با شمشیر چوبین جنگشان جمله در لا ینفعی آهنگشان جمله شان گشته سواره بر نیی کین براق ماست یا دلدل‌پیی حاملند و خود ز جهل افراشته راکب و محمول ره پنداشته باش تا روزی که محمولان حق اسپ‌تازان بگذرند از نه طبق تعرج الروح الیه و الملک من عروج الروح یهتز الفلک همچو طفلان جمله‌تان دامن‌سوار گوشهٔ دامن گرفته اسپ‌وار از حق ان الظن لا یغنی رسید مرکب ظن بر فلکها کی دوید اغلب الظنین فی ترجیح ذا لا تماری الشمس فی توضیحها آنگهی بینید مرکبهای خویش مرکبی سازیده‌ایت از پای خویش وهم و فکر و حس و ادراک شما همچو نی دان مرکب کودک هلا علمهای اهل دل حمالشان علمهای اهل تن احمالشان علم چون بر دل زند یاری شود علم چون بر تن زند باری شود گفت ایزد یحمل اسفاره بار باشد علم کان نبود ز هو علم کان نبود ز هو بی واسطه آن نپاید همچو رنگ ماشطه لیک چون این بار را نیکو کشی بار بر گیرند و بخشندت خوشی هین مکش بهر هوا آن بار علم تا ببینی در درون انبار علم تا که بر رهوار علم آیی سوار بعد از آن افتد ترا از دوش بار از هواها کی رهی بی جام هو ای ز هو قانع شده با نام هو از صفت وز نام چه زاید خیال و آن خیالش هست دلال وصال دیده‌ای دلال بی مدلول هیچ تا نباشد جاده نبود غول هیچ هیچ نامی بی حقیقت دیده‌ای یا ز گاف و لام گل گل چیده‌ای اسم خواندی رو مسمی را بجو مه به بالا دان نه اندر آب جو گر ز نام و حرف خواهی بگذری پاک کن خود را ز خود هین یکسری همچو آهن ز آهنی بی رنگ شو در ریاضت آینهٔ بی زنگ شو خویش را صافی کن از اوصاف خود تا ببینی ذات پاک صاف خود بینی اندر دل علوم انبیا بی کتاب و بی معید و اوستا گفت پیغامبر که هست از امتم کو بود هم گوهر و هم همتم مر مرا زان نور بیند جانشان که من ایشان را همی‌بینم بدان بی صحیحین و احادیث و روات بلک اندر مشرب آب حیات سر امسینا لکردیا بدان راز اصبحنا عرابیا بخوان ور مثالی خواهی از علم نهان قصه‌گو از رومیان و چینیان برنامه ی - - 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
✳️ مولوی در دفتر اول از قول حکیم سنایی می گوید: "حال خود و مستی خود پنهان باید داشت از جاهلان." چرا که غیر مست از اوحال خوش مستی بی خبر است. پس باید به ستر احوال از نامحرم پرداخت. اما چگونه؟ مولانا می گوید: "سر همانجا نه که باده خورده‌ای". یعنی اگر در جایی مست کردی، همانجا بخواب و از آن خانه خارج مشو وگرنه نامحرمان سنگت می زنند: نامحرمان مثل اطفالند که چون به سن بلوغ نرسیده اند درکی از مستی ندارند و دنبال سرگرمی و بازی های بچگانه هستند مردم به دلایل بی معنی و بی ارزش مثل بچه ها به جان هم می افتند جنگشان هم دن کیشوت وار است. با شمشیر چوبی به جان هم می افتند و طرفی و نفعی از آن نمی برند بچه ها به جای اسب، سوار چوبی از جنس نی می شوند ولی در واقع آن ها به چوب سواری می دهند نه چوب بدان ها به غرور قد بر می افرازند که گویا ما سوار اسبیم در حالی که حامل اسب خیالیشان هستند نه محمول آن مولانا نتیجه می گیرد که ادراک ما کودکانه است. علم و ادراک و دریافت ما، سوار ماست نه ما سوار بر او. در واقع دو گونه علم داریم. علم اهل دل که بدان ها سواری می دهد و علم اهل تن که باری سنگین بر دوش ایشان است. علم نخست درک شهودی حاصل صیقل دادن و صاف کردن دل طی سیر و سلوک است و علم ثانی علم بازاری و ابزاری است که با آن بازار تفاخر و تظاهر را گرم می کنیم پس علم غیر الهی مانند کشیدن بار سنگین توسط الاغ است. علم الهی یا شهودی، بی واسطة خیال و فکر و واژة به دست می آید و محصول جلا و صفای قلب است و ربطی به مطالعه و سواد هم ندارد علم بازاری مثل آرایش آرایشگران زائل شدنی و موقتی است باید جامی از شراب الهی بیخودت کند تا وصال یابی و به جای اسم خدا به مسمای او و از دال به مدلول و از واژه به معنا برسی زبان و کلمات آن، واسطه و دلالند و ما را به تصور و خیال دلالت می کنند نه به مدلول و معنا اما اسم گل که بوی گل را ندارد و نیز ایم ماه که روشنایی ندارد پس علم حقیقی آن است که ما را به مسما دلالت کند نه به اسم و این به صیقل زدن و صاف کردن دل میسر می شود تا آهن وجودت به آیینه ای تبدیل شود تا به درستی خود را در او ببینی در گذشته آینه را از صیقل زدن آهن می ساختند. مولانا از ریاضت سالک به عنوان صیقل زدنِ آهن تعبیر می کند همچو آهن ز آهنی بی رنگ شو در ریاضت آینة بی زنگ شو اوصاف و تعابیری که از خود به عنوان فلان و بهمان داریم، مانع دیدن خود حقیقی مان می شود: خویش را صافی کن از اوصاف خود تا ببینی ذاتِ پاک صاف خود کسب علم خدایی نیازی به کتاب و تکرار ندارد و برداشتن آب حیات از سرچشمه و آبشخور اصلی است 🙏کانال انس با 🆔 @sahife2
لطفا در ایتا مطلب را دنبال کنید
مشاهده در پیام رسان ایتا
👤 شهرام_ناظری ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا