#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_1 #شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان #دعا_اول_25 🔹و الْحَمْدُ لِلَّهِ بِكُلِّ مَا حَمِدَهُ بِهِ أَدْنَى مَلائِكَتِهِ إِلَيْهِ وَ أَكْرَمُ خَلِيقَتِهِ عَلَيْهِ وَ أَرْضَى حَامِدِيهِ لَدَيْهِ🔹 ✳️حمد فرشتگان و موجودات‏ 🔴اين جهان سراى تسبيح و ستايش است و آدميان و فرشتگان با تسبيح و ستايش هماهنگ با كاروان هستى، رو به سوى تعالى دارند همچنان كه در اين تسبيحِ كمالى و ستايش خداوند، همه آفريدگان مى‏كوشند تا به كمال شايسته خود دست يابند. اين فراز از دعاى حضرت اشاره به آيه تسبيح پروردگار دارد كه فرمود: تُسَبّحُ لَهُ السَّموَ تُ السَّبْعُ وَ الْأَرْضُ وَ مَن فِيهِنَّ وَ إِن مّن شَىْ‏ءٍ إِلَّا يُسَبّحُ بِحَمْدِهِ وَ لكِن لَّاتَفْقَهُونَ تَسْبِيحَهُمْ إِنَّهُ كَانَ حَلِيًما غَفُورًا آسمان‏هاى هفتگانه و زمين و هر كس كه در آنهاست، او را تسبيح مى‏گويند، وهيچ چيزى نيست مگر اين كه همراه با ستايش، تسبيح او مى‏گويد، ولى شما تسبيح آنها را نمى‏فهميد، يقيناً او بردبار و بسيار آمرزنده است. كل هستى به ستايش خدا و قدردانى از نعمت‏هاى او براى رسيدن به جوار قرب خداوند پيش مى‏روند. ستايش خداوند و سپاس‏گزارى از نعمت‏هاى حق تنها آموزه‏هاى زبانى نيستند؛ بلكه برنامه سلوك رفتارى و درس اخلاق ستايندگان است كه بايد موافق با آن زندگى كنند و خلق و خوى و رفتارشان تجلّى ستايش‏ها و سپاس‏هايشان باشد. روشن است كه آگاهى از وصف‏هاى ستودنى خداوند؛ دامنه معرفت آدمى را گسترش مى‏دهد و زمينه نيكبختى را فراهم مى‏آورد و او را موجودى متعالى و آينه اخلاق الهى مى‏سازد. حمد در كلام اميرالمؤمنين عليه السلام‏ امام على عليه السلام در نهج البلاغه مى‏فرمايد: الْحَمْدُ للَّهِ الَّذى‏ جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتاحاً لِذِكْرِهِ وَسَبَبَاً لِلْمَزيدِ مِنْ فَضْلِهِ وَدليلًا عَلى‏ آلائِهِ وَعَظَمَتِهِ. ستايش خدا را كه ستايش را كليد يادش و سبب فزونى فضلش و دليل بر نعمت‏ها و بزرگيش قرار داد. ستايش داراى مراتبى است كه مرتبه نخست آن زبانى است. گرچه ستايش و سپاس زبانى، پل ارتباطى ميان درون و برون و ريسمانى بر درگاه جانان است و نقش عمده‏اى در شكل‏گيرى شخصيّت آدمى دارد؛ ولى ستايش قلبى در سلوك الى اللّه مؤثّرتر است. حضرت على عليه السلام در خطبه روز جمعه اين مراتب را بيان مى‏كند: الْحَمْدُ للَّهِ أَحَقُّ مَنْ خُشِىَ وحُمِدَ، وَأَفْضَلَ مَنِ أتُّقِىَ وَعُبِدَ وَأوْلَى مَنْ عُظِّمَ وَمُجِّدَ. نَحْمَدُهُ لِعَظِيمِ غَنائِهِ، وَجَزِيلِ عَطائِهِ، وَتَظاهُرِ نَعْمائِهِ، وَحُسْنِ بَلائِهِ. ستايش مخصوص خدايى است كه به بيم از او و ستايش سزاوارترين است. و برترين كسى است كه از او پروا شود و بندگى او كنند. شايسته‏ترين كس به تعظيم است. او را بر كمال بى‏نيازيش و بخشش فراوانش و نعمت‏هاى آشكارش و آزمايش بلاى نيكويش مى‏ستاييم. آن‏گاه كه انسان خدا را چنانكه بايد، مى‏ستايد و خود را غرق در نعمت‏هاى بى‏پايان او مى‏بيند و غير او را به هيچ مى‏گيرد و محبّت بيگانه را از دل بيرون مى‏راند و تنها او را مى‏ستايد و در برابر هيچ آفريده‏اى به كرنش نمى‏نشيند. همين گاه كه همه رذايل از وجودش دور مى‏شوند تنها به خود مى‏انديشد؛ بلكه به خدمت خلق‏ برمى‏خيزد و با قدرت در برابر دشمنان حق مى‏ايستد و به شوق ديدار او به جهاد برمى‏خيزد. و مرز زندگى خود را معيّن مى‏كند. اين ستايش‏ها در هر حال، آدمى را رشيد و جانش را بالنده و دل او را پاكيزه مى‏سازد. حضرت صادق عليه السلام از حال پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله نقل مى‏كند: كانَ رَسُولُ اللَّهِ صلى الله عليه و آله إذا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَسُرُّهُ قالَ: الْحَمْدُ للَّهِ عَلى‏ هذِهِ النِّعْمَةِ. وَإذا وَرَدَ عَلَيْهِ أَمْرٌ يَغْتَمُّ بِهِ قالَ: الْحَمْدُ للَّهِ عَلى‏ كُلِّ حالٍ. پيامبر خدا صلى الله عليه و آله، هرگاه از چيزى خوشحال مى‏شد مى‏فرمود: خدا را بر اين نعمت سپاس و هر گاه از كارى ناراحت مى‏گرديد مى‏فرمود: در هر حال خداى را سپاس. بنابراين؛ از نيازهاى درونى هر موجود و وظايف حتمى مخلوقات هستى، حمد و سپاس الهى است. و انسان‏ها و موجودات به صورت ذاتى تمايل به ستايش موجودى قدرتمند و برتر دارند. جمله ذرّات عالم در نهان با تو مى‏گويند روزان و شبان‏ ما سميعيم و بصير و با هُشيم با شما نامحرمان ما خامُشيم‏ از جمادى سوى جان جان شويد غلغل اجزاى عالم بشنويد (مثنوى مولوى) #اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_1 #شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان #دعا_اول_28 🔴سپاسى كه رشته اتصال به طاعت و بخشش و عامل رضايت و خشنوديش و وسيله آمرزشش و راهى به سوى بهشتش و حفاظت كننده از كيفرش و امان از خشمش و مددكارى بر طاعتش و مانع و سدّى از نافرمانيش و كمكى بر اداى حق و عهد و پيمانش باشد. فرمانبردارى و جلب رضايت حق از راه حمد حمد، اظهار كمال محمود است. حمد زبانى، همان اظهار كمال محمود در لباس الفاظ، حروف و كلمات است. حمد عملى، اظهار كمال محمود در صورت عمل و كردار به عبادت و اطاعت بدنى است. حمد حالى، اظهار كمال محمود در رتبه قلب و روح است. بنده خدا هنگامى مى‏تواند حق را مورد حمد حقيقى قرار دهد كه آينه وار ظرف وجود و اوصاف و افعال حق گردد؛ پس اطاعت واقعى تخلّق به اخلاق الهى است. تا عمل خالص‏ مقبول افتد. دعاى حضرت سجاد عليه السلام اشاره به عمل صالح دارد كه به درگاه الهى پذيرفته مى‏شود. آن جا كه خداوند مى‏فرمايد: إِلَيْهِ يَصْعَدُ الْكَلِمُ الطَّيِّبُ وَالْعَمَلُ الصَّالِحُ يَرْفَعُهُ وَالَّذِينَ يَمْكُرُونَ السَّيِّئَاتِ لَهُمْ عَذَابٌ شَدِيدٌ وَمَكْرُ أُولئِكَ هُوَ يَبُورُ حقايق پاك [چون عقايد و انديشه‏هاى صحيح‏] به سوى او بالا مى‏رود و عمل شايسته آن را بالا مى‏برد. و كسانى كه حيله‏هاى زشت به كار مى‏گيرند، براى آنان عذابى سخت خواهد بود و بى‏ترديد حيله آنان نابود مى‏شود. حمد، تنها به حق اختصاص دارد و واژه حمد به ويژه اگر هم با الف و لام بيايد، از يك نوع عموميّت برخوردار است كه شامل هر سپاس هم مى‏شود كه باز هم نوعى فرمانبرى از خداست. روايتى از امام على عليه السلام به ما رسيده است كه: هر كه دلش در برابر خدا تواضع داشته باشد، جسمش از طاعت خدا به ستوه نمى‏آيد. حمّاد بن عثمان گويد: امام صادق عليه السلام از مسجد بيرون آمد، مركب ايشان گم شده بود، فرمودند: اگر خدا آن را به من بازگرداند، حق شكرش را مى‏گزارم، چيزى نگذشت كه آن را آوردند. امام فرمود: «الحمد للَّه» شخصى عرض كرد: قربانت گردم، مگر نفرمودى حق شكر خدا را مى‏گذارم؟ فرمودند: مگر نشنيدى؟ گفتم: «الحمد للَّه». اغراق در مدح و ستايش غير حق، عملى ناشايسته است؛ زيرا جز حق هر چه باشد محدود است و محدود نمى‏تواند وصف نامحدود داشته باشد ولى اغراق در ثناى نسبت به حق، چون از يك حقيقت نامحدود و واقعى برخوردار است، عملى شايسته است و موجب وصول و قرب به كمالات الهى مى‏گردد. پس قبل از درخواست از خداوند، او را به نيكى ستايش كن. حضرت صادق عليه السلام مى‏فرمايد: در كتاب امير مؤمنان است كه حمد و ستايش پيش از درخواست است. پس هرگاه خداى عزّوجلّ را خواندى و به درگاهش دعا كردى او را تمجيد كن. شكر نعمت دهنده، ريشه در فطرت آدمى دارد. پايه دينى نيز بر اين حقيقت روشن استوار است. از اين رو كفر و نافرمانى از عبادت و بندگى حق تعالى ريشه در ناسپاسى نعمت‏ها دارد. چنان كه حق تعالى مى‏فرمايد: لَئِن شَكَرْتُمْ لَأَزِيدَنَّكُمْ وَلَئِن كَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِي لَشَدِيدٌ» و [نيز ياد كنيد] هنگامى را كه پروردگارتان اعلام كرد كه اگر سپاس گزارى كنيد، قطعاً [نعمتِ‏] خود را بر شما مى‏افزايم و اگر ناسپاسى كنيد، بى‏ترديد عذابم سخت است. نكته قابل توجّه اين است كه حق تعالى در آيه فوق وعده عذاب را به صورت جمله تأكيد آورده است كه بر حتميّت عذاب به طور طبيعى كه لازمه و نتيجه قهرى نفس عمل است، دلالت دارد. از لوازم بندگى و عبوديت، اعتراف به احسان و شمارش نعمت‏هاى الهى است كه خود نوعى حمد الهى است. همان گونه كه حضرت سجاد عليه السلام فرمود: سُبْحانَ مَنْ جَعَلَ الإعْتِرافَ بِالنِّعْمَةِ لَهُ حَمْداً، سُبْحانَ مَنْ جَعَل الإعْتِرافَ بِالْعَجْزِ عَنْ الشُّكْرِ شُكْراً. منزه است خدايى كه اقرار بندگان به نعمت‏هاى خود را، ستايش قرار داده و اقرار به ناتوانى از سپاس‏گزارى را سپاس قرار داده است. و حضرت على عليه السلام مى‏فرمايد: فضلش را از تو بازنداشته و پرده حرمتت را ندريده است، بلكه در نعمتى كه براى تو ايجاد مى‏كند و گناهى كه بر تو مى‏پوشاند و بلايى كه از تو دور مى‏نمايد چشم به هم زدنى از لطفش محروم نيستى، پس به او چه گمان مى‏برى اگر او را بندگى كنى؟! اين فرمانبرى تا چه حد ارزشمند است كه حضرت على عليه السلام در نامه‏اش به حارث همدانى مى‏نويسد: وَأَطِعِ اللَّهَ فى‏ جُمَلِ أُمُورِكَ؛ فَإنَّ طاعَةَ اللَّهِ فاضِلةٌ عَلى‏ ما سِواها. در تمام كارهايت از خدا اطاعت كن كه اطاعت از خدا از همه چيز برتر است. #اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان_دعا_1 #شرح_صحیفه_سجادیه_انصاریان #دعا_اول_30 🔹حمْداً نَسْعَدُ بِهِ فِي السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِيَائِهِ و نَصِيرُ بِهِ فِي نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُيُوفِ أَعْدَائِهِ إِنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيدٌ. ✳️سعادتمندى انسان در سلك #شهدا 🔴اين فراز از دعاى امام زين العابدين عليه السلام اشاره به مقام #شهادت دارد كه عهدى بين مؤمن و خداوند است. حضرت حق در اين باره مى‏فرمايد: مِنَ الْمُؤْمِنِينَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَيْهِ فَمِنْهُم مَّن قَضَى‏ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن يَنتَظِرُ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِيلًا از مؤمنان مردانى هستند كه به آنچه با خدا بر آن پيمان بستند [و آن ثبات قدم و دفاع از حق تا نثار جان بود] صادقانه وفا كردند، برخى از آنان پيمانشان را به انجام رساندند [و به شرف شهادت نايل شدند] و برخى از آنان [شهادت را] انتظار مى‏برند و هيچ تغيير و تبديلى [در پيمانشان‏] نداده‏اند. «شهادت» به معناى كشته شدن در راه خدا، پيمان بستن و وفاى به عهدى است كه مؤمنان با خداى خود بسته‏اند تا اين جانِ امانتى را در راه خدا و اعتلاى كلمه توحيد و معنويّت و فضيلت، فدا كنند. «شهيد» شاهد حاضرى است كه به دنبال تعالى و اوج است. او زندگى دنيايى خود را در نهايت هوشيارى و آزادى، به دفاع از ارزش‏هاى عالى و حيات انسانى آدميان رها كرده است و براى وفاى به عهد به ميدان شهادت شتافته است و در راه مبارزه با ابزار دشمن، جانش را به خداى خويش سپرده است. امام سجاد عليه السلام با ستايش و سپاس‏گزارى از نعمت‏هاى خداوند، توفيق دستيابى به نعمت شهادت و انجام دادن پيمانى كه با خداى خويش داشت به ويژه پس از حادثه عاشورا، در زمره شهيدان بودن را از خداوند طلب كرد تا در پرتو ستايش‏ها و سپاس‏گزارى‏ها و در راه عزّت و سربلندى در گروه شهيدان سربلند به حضور خداوند راه يابد. پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: ما مِنْ نَفْسٍ تَمُوْتُ لَها عِنْدَ اللَّهِ خَيْرٌ يَسُرُّها أنْ تَرْجَعَ الى‏ الدُّنيا وَ أَنَّ لَها الدُّنْيا وَما فيها الّا الشَّهيدُ فَإنَّهُ يَتَمَنَّى‏ أَنْ يَرْجِعَ الَى الدُّنْيا فَيُقْتَلُ مَرَّةً أُخْرى‏، لِما يَرَى‏ مِنْ فَضْلِ الشَّهادَةِ. هيچ كس نميرد مگر نزد خداوند از خيرى برخوردار باشد كه خشنود است به اين كه دوست دارد به دنيا برگردد. گرچه دنيا و هر چه در اوست؛ از آنِ او باشد مگر شهيد كه بر اثر مشاهده فضيلت شهادت، آرزو مى‏كند به دنيا برگردد تا يك بار ديگر شهيد شود. امام حسين عليه السلام در اين زمينه مى‏فرمايد: ما مِنْ شيعَتِنا إلّاصِدِّيقٌ شَهيد، قُلْتُ: أنّى‏ يَكُونُ ذلك وَهُمْ يَمُوتُون عَلى‏ فَرْشِهِم؟ فَقالَ: أَمَا تَتْلُو كِتابَ اللَّه: وَالَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهَ وَرُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَالشُّهَدَاءُ عِندَ رَبِّهِمْ» كسى از شيعيان ما نيست مگر اين كه صديق و شهيد است. راوى حديث گويد: پرسيدم: چگونه چنين چيزى ممكن است در حالى كه آنان در بسترهاى خود مى‏ميرند؟ حضرت فرمود: مگر كتاب خدا را نخوانده‏اى: و كسانى كه به خدا و پيامبرش ايمان آوردند، همانا كه صدّيقان و شهيدان در نزد پروردگارشان هستند. مقام رضا مقام رضا، بالاترين مقام ابتهاج است. كسى كه توحيد در همه جانش نفوذ كرده است. با همه انحرافاتى كه دارد آخرين لحظه توبه مى‏كند و كلمه توحيد را بر زبان دل جارى مى‏سازد. پس هويّت انسان ابدى است و هر چه در آخرت هم وجود دارد ابدى است و با توحيد مى‏تواند درِ ابديت را به روى خويش بگشايد. دعاى شريف با دو نام مبارك؛ ولى و حميد خاتمه مى‏يابد؛ كه با آنها يادى از اولياى خدا و شهدا شده است. اوليا جمع ولى است كه با ولى از اسماى خداوند مناسبت دارد. و امّا حميد به معناى بسيار پسنديده است و آن كه در همه حال سزاوار حمد و سپاس است. جان دادن در راه خدا و فوز شهادت پسنديده‏ترين اعمال است كه در پايان دعا، خواسته امام است. آن جا كه شهيد مى‏بيند خونش در راه خداى حميد ريخته مى‏شود براى او نيك‏ و گوارا است. همان طور كه پيامبر گرامى اسلام صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: فَوْقَ كُلِّ ذِى بِرٍّ، بِرٌّ حَتّى يُقْتَلَ الرَّجُلُ فِى سَبيلِ اللَّهِ فَإذا قُتِلَ فِى سبيلِ اللَّه فَلَيْسَ فَوْقَه بِرٌّ. آخرين مرتبه نيكوكارى آن است كه مرد در راه خدا كشته شود. پس هرگاه كشته شود؛ بالاتر از آن نيكى نيست. امام على عليه السلام در پايان نامه‏اش به مالك اشتر مى‏نويسد: وَأَنْ يَخْتِمَ لى‏ وَلَكَ بالسَّعادَةِ والشَّهادَةِ وإنا إلَيْهِ راجِعُون. و پايان زندگى من و تو را سعادت و شهادت قرار دهد و همه ما به سوى او بازمى‏گرديم. #مالک_اشتر #اول 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

🔸بنده شاید حدود 17 سال است که اینگونه قرآن ها را می نویسم و به منازل شهدا می برم . اسم خود را به امیدی کنار اسم #شهید می نویسم و به خدای متعال عرض میکنم : " المجالسه موثره " !!! 👤#مقام_معظم_رهبری 🔸و من الورع ان یجتنب من اهل الفساد و التّعطیل، فانّ المجالسه مؤثّره. لا محاله و از ورع و تقوى است اينكه از اهل فساد و كساد اجتناب نمايد چه آنكه مجالست و هم‌نشينى مؤثّر بوده و قطعا حالات و صفات هم‌نشين در شخص اثر ميگذارد. 🔹 الحمدلله حمْدا نَسْعَدُ بِهِ فِى السُّعَدَاءِ مِنْ أَوْلِيَائِهِ، وَ نَصِيرُ بِهِ فِى نَظْمِ الشُّهَدَاءِ بِسُيُوفِ أَعْدَائِهِ ✍️آداب المتعلمین ( خواجه نصیرالدین طوسی ) 🔸https://fa.wikishia.net/view/%D8%A2%D8%AF%D8%A7%D8%A8_%D8%A7%D9%84%D9%85%D8%AA%D8%B9%D9%84%D9%85%DB%8C%D9%86_(%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8) دعای #اول #دعا_اول_30 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

📔 #کتاب آداب المتعلمین ( خواجه نصیرالدین طوسی ) 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح #دعا_چهل_4 ✳️فإِذَا أَوْرَدْتَهُ عَلَيْنَا وَ أَنْزَلْتَهُ بِنَا فَأَسْعِدْنَا بِهِ زَائِراً، وَ آنِسْنَا بِهِ قَادِماً .... 🔈دو جلسه صوتی 1️⃣ http://www.ofoghha.ir/content/audio/1395-10-20--doa-40-jalase-04--sahife-153 2️⃣ http://www.ofoghha.ir/content/audio/1395-10-27--doa-40-jalase-05--sahife-154 👤استاد #حاج_علی_اکبری 🔗 کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

برنامه ی #نهج_البلاغه_خوانی #نهج_البلاغه_حكمت_134 ◀️ علامت #دوست واقعی 🔴 و قَالَ (علیه السلام): لَا يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلَاثٍ: فِي نَكْبَتِهِ وَ غَيْبَتِهِ وَ وَفَاتِهِ. 🔴 دوست، دوست نيست مگر آن كه حقوق برادرش را در سه جايگاه نگهبان باشد: در روزگار گرفتارى، آن هنگام كه حضور ندارد، و پس از مرگ.. 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

◀️ دوست واقعى 📋 امام(عليه السلام) در اين گفتار حكيمانه اشاره به بعضى از شرايط مهم دوستى كرده مى فرمايد: «دوست انسان، دوست نخواهد بود مگر اين كه برادر خود را در سه حالت فراموش نكند: به هنگامى كه دنيا به او پشت مى كند و در زمانى كه غايب است و پس از مرگش»; (لاَ يَكُونُ الصَّدِيقُ صَدِيقاً حَتَّى يَحْفَظَ أَخَاهُ فِي ثَلاَث: فِي نَكْبَتِهِ، وَغَيْبَتِهِ، وَ وَفَاتِهِ). شك نيست كه انسان در زندگى خود نيازمند به دوستانى است كه در مشكلات به او كمك كنند و در زمان راحتى مونس انسان باشند، زيرا روح اجتماعى انسان از يك سو و نيازهاى گسترده اى كه دارد و به تنهايى قادر به رسيدن به آنها نيست از سوى ديگر ايجاب مى كند كه يارانى براى خود انتخاب كند; ولى اين ياران مختلف اند; گروهى مانند تاجرانند كه دائماً انتظار دارند در مقابل خدمتى، خدمتى به آنان شود و طبيعى است كه هر وقت از دوست خود بهره اى نداشته باشند او را براى هميشه رها مى كنند. گروه ديگرى هستند كه گرچه در برابر هر خدمت انتظار خدمتى دارند; ولى خدمات پيشين را فراموش نمى كنند و به پاس آنها دوست خود را در مشكلات يارى مى دهند; اما هنگامى كه تصور مى كنند پاداش خدمت هاى پيشين او را داده اند رهايش مى سازند. گروه سومى نيز هستند كه دوستى آنها بر اساس محبت است و صفا و صداقت نه نتيجه خدمت و كارى شبيه تجارت. آنها به هنگام قدرت به دوستان خود خدمت مى كنند و انتظار پاسخى از آنها ندارند و به همين دليل به هنگام بروز مشكلات براى دوستان خود هرگز آنها را رها نمى سازند و همچنان به اصول اخوت و دوستى وفادارند. امام(عليه السلام) در اين كلام پربارش اشاره به اين گروه مى كند كه دوستان حقيقى و واقعى اند; آنها در سه زمان دوست خود را فراموش نمى كنند; به هنگام «نكبت» آنها در چنين زمانى در كنار دوست خود مى ايستند، به او كمك مى كنند، تسلى خاطر مى دهند، غمگسار و وفادارند. «نکبت» در اصل به معناى انحراف از مسیر است همان گونه که در قرآن مجید آمده «(وَإِنَّ الَّذِینَ لاَ یُؤْمِنُونَ بِالاْخِرَةِ عَنِ الصِّرَاطِ لَنَاکِبُونَ); امّا کسانى که به آخرت ایمان ندارند از این راه منحرف مى شوند».(1) ازاین رو هنگامى که دنیا به کسى پشت کند از آن تعبیر به نکبت دنیا مى کنند و از آنجا که بروز مشکلات، مصائب و بلاها مصداق نکبت است بسیارى از ارباب لغت نکبت را به معناى بلا و مصیبت تفسیر کرده اند. شاعر نیز مى گوید: دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالى و درماندگى اضافه بر این بعضى هستند که در حضور دوست به سبب شرم و حیا رسم دوستى را به جا مى آورند; ولى به هنگامى که آنها غائب باشند خود را از آن خلاص مى کنند و به اصطلاح «حفظ الغیب» ندارند و از آن فراتر هنگامى که دوستشان از دنیا برود و دست او از همه چیز کوتاه گردد و امید خدمتى از او نداشته باشند او را فراموش مى کنند; نه به سراغ همسر و فرزند او مى روند که اگر مشکلى دارند حل کنند، نه در جمع دوستان زنده یادى از او مى کنند و نه کار خیرى براى او انجام مى دهند. امام(علیه السلام) مى فرماید: دوست واقعى کسى است که در این سه حالت دوستش را فراموش نکند. البته مدعیان دوستى فراوان اند و دوستان واقعى که در کلام حکیمانه فوق بگنجند اندک اند. در حدیثى در غررالحکم از امام(علیه السلام) آمده است که مى فرماید: «اَلصَّدیقُ الصَّدُوقُ مَنْ نَصَحَکَ فی عَیْبِکَ وَحَفَظَکَ فی غَیْبِکَ وَآثَرَکَ عَلى نَفْسِهِ; دوست راستگو کسى است که عیوب تو را براى تو بگوید و اندرز دهد و در غیبتت مراتب دوستى را حفظ کند و تو را بر خود (در حل مشکلات) مقدم شمرد» #نهج_البلاغه_حكمت_134 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صوتی_حکمتها_نهج_البلاغه 4⃣هیچ عقلی مثل #تدبیر نیست ☑️بعضی فقط ظاهر قضیه و ماجرارامیبینند. رئیس جمهوران آمریکامانند مترسکی هستندکه ریشه ای بامادشمن هستند. 👌ادامه ی شرح #نهج_البلاغه_حكمت_113 🖋کانال انس با صحیفه سجادیه 🆔 @sahife2

#انس_با_قرآن ⏪برنامه ی روزنامه ی ✅ #ختم_قرآن کریم 👈 روزی یک صفحه #صفحه_602 انشاءالله این جزء آخر را با توجه بیشتری تلاوت کنیم ... 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

❇️ اعمال روزها و شب های #هفته 🙏 آداب ، اعمال ، ادعیه ، استعاذه ، تسبیح و نماز روز #سه_شنبه 👉🏻 1da.ir/oh2u 🙏کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️ «خَیرُ الاُمُور اوسَطَها» پس #سه_شنبه ها حال و هوای شعر فقط جمکرانی است ✳️ اگر به کوی تو باشد مرا مجال وصول رسد به دولت وصل تو کار من به اصول قرار برده ز من آن دو نرگس رعنا فراغ برده ز من آن دو جادوی مکحول چو بر در تو من بینوای بی زر و زور به هیچ باب ندارم ره خروج و دخول کجا روم چه کنم چاره از کجا جویم که گشته‌ام ز غم و جور روزگار ملول من شکستهٔ بدحال زندگی یابم در آن زمان که به تیغ غمت شوم مقتول خرابتر ز دل من غم تو جای نیافت که ساخت در دل تنگم قرارگاه نزول دل از جواهر مهرت چو #صیقلی دارد بود ز زنگ حوادث هر آینه مصقول چه جرم کرده‌ام ای جان و دل به حضرت تو که طاعت من بیدل نمی‌شود مقبول به درد عشق بساز و خموش کن #حافظ رموز عشق مکن فاش پیش اهل عقول 🔅 برنامه ی روزانه #حافظ_خوانی #حافظ_غزل_306 #جمکران ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

👆 مرحوم آیت الله #بهجت ره در #جمکران ✳️یکی از نزدیکان آیت‌الله العظمی بهجت نقل می‌کرد که ایشان هر هفته به جمکران مشرف می‌شدند و در ایام بیماری ماهی یک بار به این مسجد می‌آمدند و در آخرین باری که ایشان به مسجد مشرف شدند سه ساعت در این مسجد در حال توسل و دعا بودند که حالات معنوی عجیبی از ایشان ذکر شده است. ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

✳️بیانات مرحوم آیت الله #بهجت ره درباره مسجد مقدس #جمکران 🔴 در این مسجد شریف مکرر کراماتی دیده شده است که مرحوم شیخ محمّد علی کجوئی معروف به ‏قمی در کتاب ‏تاریخ قم در جلد اول و دوم اشاره کرده به کراماتی که در آنجا اتفاق افتاده است و ‏اشخاصی که شرفیاب حضور ‏مبارک حضرت ولی عصر(عج) شده اند.‏ حقیر خودم مکرر کراماتی در آنجا «مسجد جمکران» مشاهده کرده ام، چهل شب چهارشنبه مکرر ‏موفق شدم که در آن ‏مسجد بیتوته کنم و جای تردید نیست که از امکنه ای که مورد توجه و منزول ‏برکات الهی می باشد و بعد از مسجد ‏سهله این بهترین مقام و بهترین جائی است که منتسب به ‏حضرت ولی عصر (عج) می باشد. خود این مسجد افراد را راهنمایی می کند، کسانی که آنجا (مسجد جمکران) می روند مسجد خودش آنها را راهنمایی ‏می کند. چیزی خاص بیشتر از آنکه در زمینه مسجد جمکران بیان کرده اند ندارم که بیان کنم، همه مطالب مربوط به ‏مسجد را بزرگان گفته اند یا در کتاب هایشان نوشته اند. منتهی حرف من این است که ما معتقدیم این مشاهد مبارکه و ‏مساجدی نظیر مسجد جمکران مستغنی از معرفی هستند، ما بر این اعتقاد هستیم‎.‎ اگر کسی بگوید رفتیم و چیزی در آنجا ندیدیم به حسب ظاهر باید گفت از روی اعتقاد صحیح نرفته است یا برای ‏امتحان رفته یا همین طوری رفته است. بهر حال بهترین معرف این اماکن خودشان هستند‎:‎‎ ‎زیاد به مسجد جمکران مشرف شوید با ادای نمازهایش‎.‎‎عده ای از پاکان و نیکان صدای آن حضرت را در مسجد جمکران می شنوند‏‎.‎‎افسوس که همه برای بر آورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمکران می روند و نمی دانند که آن حضرت چه ‏التماس دعایی از آنها دارد که برای تعجیل فرج او دعا کنند‏‎.‎‎مسجد جمکران نزد من از مسجد سهله کمتر نیست‎.‎‎مسجد جمکران مورد عنایت است، بنا بر این شایسته است مؤمنان آن را غنیمت بشمارند.‏‎عده ای در مورد این سند مسجد جمکران می گویند یک خواب است. اولا خواب نیست بلکه در بیداری حسن ‏مثله جمکرانی آمد و علائم را دید که امام زمان (عج) علامت گذاری کرده و بعد با حضرت حرف زده. ثانیا اینقدر در ‏مسجد جمکران شفا حاصل شده، حاجت ها روا شده و ملاقات ها با امام زمان(عج) واقع شده که از حد تواتر هم گذشته است. ◀️ کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2

#شرح_صحیفه_سجادیه ✳️دعای #مکارم_الاخلاق #دعا_بیستم_13 🔹 استاد اصغر #طاهرزاده ✔️ جلسه 46 👌وقتی زندگی شروع می‌شود #بیستم #مکارم_اخلاق ◀️کانال انس با #صحیفه_سجادیه 🆔 @sahife2